Παντελής Κυραμαργιός: Μας ενδιαφέρει τόσο το αποτέλεσμα όσο και η διαδρομή και θέλουμε να την απολαύσουμε

Τον γνωρίσαμε το 2009 με το συγκρότημα Μέλισσες και πρόσφατα διαβάσαμε το πρώτο του λογοτεχνικό έργο «Το παραμύθι της Λήθης». Διηγήματά του διαβάζουμε κατά καιρούς στο Literature.gr, στο οποίο αρθρογραφεί τακτικά. Είναι οδοντίατρος και διατηρεί το δικό του ιατρείο στον Πειραιά αλλά η μουσική θα είναι πάντα για εκείνον «κέντρο της δημιουργίας και της ύπαρξης».

Σεμνός και διακριτικός καλλιτέχνης ο Παντελής Κυραμαργιός δηλώνει πως η Τέχνη είναι ένα όχημα που μας ταξιδεύει προς τα εκεί που έχουμε ανάγκη να πάμε και πως οι τέχνες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Χαίρεται τις συναντήσεις δημιουργών με διαφορετικά αντικείμενα και  διαφορετικούς τρόπους έκφρασης σε μια προσπάθεια να χτιστεί ένα πολύπλευρο έργο. Στο πλαίσιο αυτό μας συστήνει το Πλέγμα, τη νέα του δουλειά, την οποία στηρίζει στην καλλιτεχνική συντροφικότητα και την έμπνευσή που μπορεί αυτή να του προσφέρει.

Συνέντευξη: Τέσυ Μπάιλα

Culturenow.gr: Θα θέλαμε να μας περιγράψετε τι ακριβώς είναι Το Πλέγμα, η νέα σας δουλειά που άρχισε να κυκλοφορεί πριν λίγο καιρό;
Παντελής Κυραμαργιός: Το Πλέγμα είναι μια καλλιτεχνική κολεκτίβα. Δηλαδή μια συνάντηση δημιουργών με διαφορετικά πεδία δράσης και ξεχωριστούς τρόπους έκφρασης αλλά με ένα κοινό σκοπό. Να χτίσουμε ένα πολύπλευρο έργο τέχνης που να συνδυάζει το θέατρο, τη μουσική, τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική και ότι άλλο οραματιστούμε στην πορεία. Ο καθένας από εμάς μέσα από την τέχνη που τον εκφράζει θα διηγηθεί την ίδια ιστορία. Στο τέρμα αυτής της κοινής μας διαδρομής θα προκύψει ένα πολύχρωμο κουτί με ένα βιβλίο, ένα cd, ένα dvd και δέκα πίνακες ζωγραφικής. Στο cd θα υπάρχουν δέκα τραγούδια καθένα από τα οποία θα αποτελεί κομμάτι της ιστορίας. Το dvd θα περιλαμβάνει τα αντίστοιχα δέκα βίντεο κλιπς ενώ οι πίνακες, αν τους τοποθετήσεις στη σειρά, θα σχηματίζουν το πορτραίτο του κεντρικού ήρωα του βιβλίου. Τέλος, αυτό που ονειρευόμαστε να ακολουθήσει είναι το ανέβασμα μιας μουσικοθεατρικής παράστασης που θα μας ενώσει και επάνω στη σκηνή.

Cul.N.: Πώς φτάσατε στη δημιουργία του;
Π.Κ.: Πάντα μου άρεσαν οι δίσκοι που έχουν μια κεντρική ιδέα και όλα τα τραγούδια περιστρέφονται γύρω από αυτήν. Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα αρκετά άλμπουμ συνοδευόμενα από ένα βιβλίο. Εμείς σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Ύστερα από μία συνομιλία που είχα με τον σπουδαίο θεατρικό συγγραφέα-σκηνοθέτη-ηθοποιό Κώστα Γάκη αποφασίσαμε, παράλληλα με τις άλλες καλλιτεχνικές μας δραστηριότητες, να δουλέψουμε μαζί  και να ξεκινήσουμε αυτό το πρωτότυπο, θέλουμε να πιστεύουμε, πρότζεκτ.

Cul.N.: Έχετε πει ότι Το Πλέγμα θα ολοκληρωθεί σταδιακά. Τι είναι αυτό που θα καθορίσει το χρόνο που θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί και κάθε πότε θα έχουμε μια νέα εμφάνιση;
Π.Κ.: Θέλουμε να κυκλοφορήσουν πρώτα τουλάχιστον τρία τραγούδια με τα αντίστοιχα βίντεο. Χρειάζεται να δοθεί χρόνος στο κάθε τραγούδι για να αφομοιωθεί από το κοινό και να γίνει σιγά σιγά γνωστή η δουλειά μας. Αυτός ο χρόνος καθορίζεται από τις δισκογραφικές, από τα ραδιόφωνα και φυσικά από το τραγούδι. Είμαστε ευγνώμονες που έχουμε τη στήριξη της Feelgood Records και είναι ο λόγος που είμαστε αισιόδοξοι. Ελπίζουμε, κάθε τρεις τέσσερις μήνες, να βγαίνει στον αέρα ένα καινούργιο κομμάτι και μόλις νιώσουμε όλοι έτοιμοι να παρουσιαστεί ολοκληρωμένο το έργο μας.

Cul.N.: Είναι οι τέχνες συγκοινωνούντα δοχεία; Θέλω να πω, πόσο σημαντική είναι η συλλειτουργία τους για την προσωπική έκφραση των δημιουργών;
Π.Κ.: Φυσικά οι τέχνες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Όμως δεν είναι απαραίτητη η συλλειτουργία τους. Ο κάθε καλλιτέχνης την κάθε στιγμή επιλέγει το μέσο με το οποίο νιώθει πως θα εκφραστεί πληρέστερα και κλείνει ή ανοίγει την επικοινωνία ανάμεσα στα δοχεία. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι ομάδες και η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη και η έμπνευση που προκύπτει μέσα από αυτές.

Cul.N.: Είστε μέλος του γνωστού συγκροτήματος Μέλισσες, το μουσικό κομμάτι όμως με το οποίο μας συστήσατε Το Πλέγμα είναι ένα εντελώς διαφορετικό κομμάτι. Πρόκειται για ένα νέο πειραματισμό σας ή μια ενδόμυχη τάση προς το έντεχνο τραγούδι που ωρίμασε μέσα στο χρόνο;
Π.Κ.: Αγαπώ πολύ αυτό που ονομάζεται έντεχνο τραγούδι αν και δεν είναι και ο πιο δόκιμος όρος, όπως αγαπώ και άλλα είδη μουσικής. Με τις Μέλισσες προσπαθούμε να μην κλεινόμαστε στα στενά όρια της ποπ όμως και πάλι δεν χωράνε όλα όσα μας αρέσουν κι όλα όσα έχουμε ανάγκη. Αυτό ισχύει και για τον Θάνο και για τον Κώστα και για τον Χρήστο, τα υπόλοιπα παιδιά από το συγκρότημα. Και οι τρεις τους είναι εξαιρετικοί τραγουδοποιοί και γράφουν ασταμάτητα τραγούδια τα οποία πολλές φορές δεν ταιριάζουν στο ύφος της μπάντας. Όλοι μας λοιπόν έχουμε παράλληλες μουσικές δραστηριότητες γιατί αλλιώς θα αφήναμε κάποια κομμάτια του εαυτού μας κενά. Έτσι προέκυψε και το Πλέγμα. Ίσως να φανεί αστείο αλλά είμαι μέλος και σε άλλο γκρουπ, τους Agnosia, με τους οποίους παίζουμε progressive metal. Η μουσική, βλέπεις, έχει πολλές πλευρές και συνήθως όποιος ασχολείται μαζί της αγαπά τις περισσότερες από αυτές.

Cul.N.: Διαβάσαμε ότι όλη η ιδέα ξεκίνησε από ένα ανέκδοτο διήγημα σας. Είναι η συγγραφή μια προωθητική δύναμη ή η μουσική είναι αυτή που βοηθά τη συγγραφική προσπάθεια;
Π.Κ.: Υπήρχε ένα διήγημα, όπως υπήρχαν και μερικά τραγούδια. Το διήγημα εμπλουτίστηκε ώστε να αγκαλιάσει τα τραγούδια, τα οποία στη συνέχεια αυξήθηκαν για να γεμίσουν την ιστορία. Είναι λίγο μπερδεμένο. Γενικά νομίζω όμως ότι για μένα κέντρο της δημιουργίας και της ύπαρξης θα είναι πάντα η μουσική.

Cul.N.: Μιλήστε μας λίγο για τα υπόλοιπα μέλη της κολεκτίβας Το Πλέγμα και για το ρόλο τους μέσα σ’ αυτή.
Π.Κ.: Ερμηνεύτρια των τραγουδιών είναι η Εύα Λαύκα. Με την Εύα είμαστε φίλοι από πολύ παλιά και έχουμε παίξει μαζί σε συγκροτήματα στο παρελθόν. Ακούω πάντα τη φωνή της όταν γράφω μουσική και δε θα μπορούσα να φανταστώ κάποια άλλη στη θέση της. Η Σαβίνα Λίτση αναλαμβάνει τις ζωγραφιές και όλα τα γραφιστικά. Δεν είναι ούτε είκοσι χρονών, είναι όμως πολύ ταλαντούχα και γνωριστήκαμε πριν λίγους μήνες, όταν έκανε την εικονογράφηση στο μοναδικό βιβλίο που έχω εκδώσει, “Το παραμύθι της λήθης”. Η δουλειά της ήταν εκπληκτική. Τέλος, την κολεκτίβα συμπληρώνει η ομάδα “Ιδέα” των Κώστα Γάκη, Αθηνάς Μουστάκα και Κωνσταντίνου Μπιμπή. Ο Κώστας Γάκης είναι ο λόγος που αγάπησα το θέατρο. Τον θαυμάζω απεριόριστα και παρακολουθώ τις παραστάσεις του εδώ και χρόνια. Οι τρεις τους είναι πραγματικά σπουδαίο σύνολο και αυτή η συνεργασία μας είναι για μένα μεγάλη τιμή.

Cul.N.: Πόσο δύσκολο είναι να συνεργαστούν έξι νέοι καλλιτέχνες;
Π.Κ.: Καθόλου δύσκολο. Σεβόμαστε ο ένας την άποψη του άλλου και αφήνουμε τον καθένα να κάνει ό, τι αισθάνεται. Μας ενδιαφέρει τόσο το αποτέλεσμα όσο και η διαδρομή και θέλουμε να την απολαύσουμε.

Cul.N.: Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στη συνεργασία σας αυτή;
Π.Κ.: Δυσκολίες σοβαρές δεν έχουμε αντιμετωπίσει προς το παρόν. Υπάρχει καλή θέληση, όρεξη και προθυμία από όλους οπότε όποιο πρόβλημα προκύπτει το λύνουμε αμέσως.

Cul.N.: Πόσο καιρό χρειάστηκε για να αποφασιστεί η συνεργασία με τους συγκεκριμένους καλλιτέχνες;
Π.Κ.: Λίγα μόλις λεπτά. Ήταν οι πρώτοι που σκέφτηκα, τους το εξέφρασα την επόμενη κιόλας στιγμή και η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση.

Cul.N.: Και η τέχνη με την επιστήμη; Πώς συνδυάζονται οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες του Παντελή Κυραμαργιού με την οδοντιατρική και ένα ιατρείο συγκεκριμένων απαιτήσεων με τη συγγραφή και το στούντιο ηχογράφησης;
Π.Κ.: Όσο λιγότερο ελεύθερο χρόνο έχεις, τόσο πιο παραγωγικός είσαι. Αυτό είναι νόμος. Μαθαίνεις να εκμεταλλεύεσαι κάθε λεπτό προκειμένου να τα προλάβεις όλα και γίνεσαι πιο αποτελεσματικός. Κατά τα άλλα το μυστικό μου είναι ότι είμαι ανοργάνωτος οπότε δεν κινδυνεύω ποτέ να βγω εκτός πλάνου και να αγχωθώ. Επίσης σαν ελεύθερος επαγγελματίας μπορώ να έχω αρκετά ευέλικτο ωράριο κι αυτό βοηθάει πολύ.

Cul.N.: Το πρώτο σας βιβλίο Το παραμύθι της λήθης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έναστρον. Μιλήστε μας λίγο για τη συγγραφική σας εμπειρία.
Π.Κ.: Το παραμύθι της Λήθης το είχα γράψει κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας το 2007-2008 σε μορφή θεατρικής παράστασης. Έμεινε ανολοκλήρωτο για αρκετά χρόνια μέχρι τον περσινό χειμώνα, οπότε  ξαναγράφτηκε ολόκληρο αυτή τη φορά και σε διαφορετική μορφή. Δεν ξέρω αν είχα πρόθεση να το εκδώσω ή αν απλά ήθελα να μη μένει άλλο μισοτελειωμένο. Είμαι όμως πολύ τυχερός που εσείς κυρία Μπάιλα το διαβάσατε και το προωθήσατε στις εκδόσεις “Έναστρον” οι οποίες έδειξαν ενδιαφέρον και μου έκαναν αυτό το δώρο. Είναι λοιπόν ένα αλληγορικό παραμύθι, περισσότερο για μεγάλους παρά για παιδιά. Έτσι νομίζω. Έκτοτε έχω δημοσιεύσει δύο διηγήματα και ελπίζω μέσα στην επόμενη χρονιά να κυκλοφορήσει και το “Ως την άκρη της κλωστής” μέσα στο πολύχρωμο κουτί του πλέγματος

Cul.N.: Είναι τελικά η αλληγορία ο καλύτερος τρόπος για να μιλήσει κανείς για σύγχρονους προβληματισμούς;
Π.Κ.: Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος τρόπος. Είναι πάντως γοητευτικός, αφού πλέκεις ένα μυστήριο και προκαλείς τον αναγνώστη να αποκωδικοποιήσει μόνος του τα μηνύματα και τις έννοιες. Από την άλλη είναι και βολικός μια και αποφεύγεις να χρησιμοποιήσεις βαρύγδουπες εκφράσεις που ίσως να προκαλέσουν. Βέβαια εγώ δεν είμαι συγγραφέας. Για άλλους που χειρίζονται τη γλώσσα καλύτερα και είναι πιο τολμηροί η αμεσότητα ίσως να αποτελεί την πιο σωστή επιλογή.

Cul.N.: Ο κόσμος σας γνώρισε μέσα από τις Μέλισσες. Μοιάζει όμως να έχει αγκαλιάσει και τη συγγραφική σας ιδιότητα. Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι θα ανταποκριθεί και στη νέα προσπάθεια;
Π.Κ.: Είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για συγγραφική ιδιότητα, πόσο μάλλον για αγκάλιασμα αυτής από το κοινό. Πιστεύουμε όμως ότι το Πλέγμα έχει πολλά να πει και ότι ο κόσμος θα είναι δεκτικός να μας ακούσει. Δεν θα κυκλοφορήσει τίποτα αν δεν είμαστε υπερήφανοι για αυτό, όπως είμαστε για το πρώτο τραγούδι, το “Για σένα άλλαξα Θεό” και το αντίστοιχο βίντεο που ήδη υπάρχει στο youtube.

https://www.youtube.com/watch?v=igZ2_AAIR0o&feature=share

Cul.N.: Επόμενη δισκογραφική δουλειά από τις Μέλισσες ετοιμάζεται;
Π.Κ.: Υλικό υπάρχει πάντα άφθονο. Ιδανικά θα θέλαμε λίγο πριν το καλοκαίρι να βγει ο τέταρτος ολοκληρωμένος μας δίσκος. Ετοιμάζονται πάντως πολύ όμορφα πράγματα και με τις Μέλισσες.

Cul.N.: Το καλοκαίρι απολαύσαμε μια συνεργασία του συγκροτήματος Μέλισσες με την Καμεράτα σε ένα αφιέρωμα για τους Beatles. Έχετε δηλώσει πως ήταν η μέγιστη στιγμή στην καριέρα σας. Μιλήστε μας λίγο για την εμπειρία σας αυτή.
Π.Κ.: Μόνο και μόνο που το όνομα της μπάντας μας μπαίνει στην ίδια πρόταση με τις λέξεις Ηρώδειο, Καμεράτα και Beatles είναι υπέροχο. Το να εμφανίζεσαι στον πιο σπουδαίο χώρο του κόσμου, με αυτή την πολυβραβευμένη ορχήστρα και να κάνεις αφιέρωμα στο κορυφαίο συγκρότημα όλων των εποχών είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τη μαγική στιγμή που βρισκόμασταν στη σκηνή του κατάμεστου Ωδείου Ηρώδου του Αττικού ακούγοντας τον κόσμο να τραγουδά με αναμμένους εκατοντάδες αναπτήρες στα χέρια.

Cul.N.: Τελικά η τέχνη είναι μια σημαντική οδός διαφυγής από τη σύγχρονη πραγματικότητα;
Π.Κ.: Η τέχνη είναι ότι εμείς θέλουμε να είναι. Είναι ένα όχημα που μας ταξιδεύει προς τα εκεί που έχουμε ανάγκη να πάμε. Για μένα ο προορισμός δε θέλω να είναι η διαφυγή αλλά η αντίσταση.