Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α., με τη Μέι Ουίτμαν

Η Odeon παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τη Πέμπτη 16 Απριλίου 2015 την ταινία Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. (The Duff) με την Μέι Ουίτμαν.

Γέλιο, έρωτες, απρόβλεπτες παρεξηγήσεις και συναρπαστικά μπερδέματα σε μια θεότρελη κωμωδία που απορρίπτει κάθε ταμπέλα.

Η Μπιάνκα (Μέι Ουίτμαν) είναι άλλη μια ευτυχισμένη τελειόφοιτη Λυκείου, της οποίας ο κόσμος θα καταρρεύσει όταν ανακαλύψει πως τα αγόρια της τάξης την χρησιμοποιούν αποκλειστικά για να προσεγγίσουν τις δημοφιλείς και κουκλάρες φίλες της (Σκάιλερ Σάμιουελς, Μπιάνκα Σάντος). Όταν μάλιστα μάθει πως η περίεργη ιδιότητα του «ερωτικού διαμεσολαβητή» συνοδεύεται και από ένα αστείο παρατσούκλι, αναμένεται να την ακούσει ολόκληρο το σχολείο της! Η Μπιάνκα είναι η Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. της παρέας της, δηλαδή η Φίλη Λόγω Όγκου Μάζας Περιφέρειας & Ασχήμιας.

Με την κοσμοαντίληψή της να έχει ανατραπεί ολοκληρωτικά και τσαντισμένη όσο ποτέ ξανά, αψηφά τα λόγια σοφίας του αγαπημένου της καθηγητή (Κεν Τζονγκ) και επιστρατεύει τον φλώρο αλλά γοητευτικό φίλο της Ουέσλι (Ρόμπι Έιμελ), προκειμένου να την «ξεφλομπιάσει»… Δηλαδή να την βοηθήσει να απαλλαγεί μια για πάντα από τη ρετσινιά της Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. και να αποκοπεί από την καταστροφική της παρέα.

Πρωταρχικός της σκοπός είναι να καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον του μεγάλου ανεκπλήρωτου αλλά και άπιαστου, φαινομενικά, πάθους της που ακούει στο όνομα Τόμπι (Νικ Έβερσμαν). Κι αν το καταφέρει, θα ήθελε ιδανικά να βρει το κουράγιο να εκδικηθεί, εν συνεχεία, την πικρόχολη βασίλισσα του προσωνυμίου -εκείνη που ευθύνεται για τα παρατσούκλια ολόκληρου σχεδόν του σχολείου- αποδεικνύοντας περίτρανα πως, όπως και να’ χει, είμαστε όλοι Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. και δεν πρέπει να ντρεπόμαστε γι’ αυτό.

Λίγα λόγια για την παραγωγή

Οι κινηματογραφικοί παραγωγοί McG («Απαγωγή», «Stay Alive») και Μέρι Βαιόλα («Μαζί για τη Νίκη», «Απαγωγή») δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν πρωτοδιάβασαν το βιβλίο «The Duff», της Κόντι Κέπλινγκερ. Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση ένιωσαν την ανάγκη να μεταφέρουν στο σινεμά ένα έργο που θα κατάφερνε να αποδώσει με τον πιο αυθεντικό τρόπο τη φωνή μιας σημερινής δεκαεπτάχρονης – φυσικά δεν γνώριζαν ότι το έργο είχε γραφτεί όντως από μια δεκαεπτάχρονη, μέχρι τη στιγμή που χρειάστηκε να πάρουν άδεια, για τα δικαιώματα του βιβλίου, από τη μητέρα της.

Είχαν πάντα στο μυαλό τους ότι αν έβρισκαν το κατάλληλο, νεανικό πρότζεκτ, που να ταιριάζει στο ταλέντο του Άρι Σαντέλ, του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη, παραγωγού και σεναριογράφου της μικρού μήκους ταινίας-αποκάλυψης «West Bank Story», θα του το πρότειναν κατευθείαν. Όπως και έκαναν. “Ο Άρι είναι υπερβολικά έξυπνος, ένας πραγματικός ογκόλιθος ταλέντου που τυχαίνει να έχει την ίδια αισθητική άποψη μ’ εμάς. Είμαι πολύ χαρούμενος που τον βλέπω να τα καταφέρνει τόσο καλά στον χώρο. Έχει τον απόλυτο έλεγχο στο γύρισμα και τον πλήρη σεβασμό των ηθοποιών. Μπορεί να σκηνοθετεί, ενώ παράλληλα έχει το νου του στον προϋπολογισμό της ταινίας, συντονίζει πολλαπλές ομάδες μπροστά και πίσω από την κάμερα, δίνει αναλυτικές αναφορές τακτικά σε σχέση με την εξέλιξη του γυρίσματος και καταφέρνει παράλληλα να χειρίζεται και τη βροντερή μου φωνή”, περιγράφει ο παραγωγός McG.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας ήξερε πολύ καλά πώς να αποδώσει την ψυχοσύνθεση μιας έφηβης κοπέλας, μιας και μεγάλωσε σε ένα σπίτι με 3 μικρότερες αδερφές. Επίσης δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για το συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος: “Νομίζω πως οποιοσδήποτε κωμικός σκηνοθέτης θα ήταν ενθουσιασμένος με την προοπτική να σκηνοθετήσει μια νεανική κωμωδία, γιατί όλοι μας μεγαλώσαμε με μνημειώδης σχολικές ταινίες όπως οι ταινίες του Τζον Χιουζ, ή «Τα Κακά Κορίτσια» (Mean Girls) ή το «Superbad», ας πούμε. Αυτές συνέβαλλαν, άλλωστε καθοριστικά στο χτίσιμο της κινηματογραφικής μας κουλτούρας, σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό”.

Να είσαι Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.

Κι εγώ, κι εσύ, και όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε υπάρξει Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. ή είχαμε μια/έναν Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή μας και αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Φαίνεται πως όλοι μας έχουμε βρεθεί σε παρέες με ανθρώπους πολύ πιο όμορφους και ελκυστικούς από εμάς.

“Θυμάμαι ξεκάθαρα την πρώτη μου μέρα, όταν για πρώτη φορά βάδισα στην καφετέρια του σχολείου ως τελειόφοιτη Λυκείου, και άκουσα μια κοπέλα να γκρινιάζει πως οι υπόλοιποι αποκαλούν την φίλη της Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.”, αναφέρει η νεαρή συγγραφέας του βιβλίου και συνεχίζει: “Δεν είχα ιδέα τι σημαίνει και αναγκάστηκα να τη ρωτήσω. Ήταν ουσιαστικά μια τεράστια αποκάλυψη για μένα που μου χάρισε αυτόματα τρεις διαφορετικές αντιδράσεις. Αρχικά σκέφτηκα ότι είναι ξεκαρδιστικό, όμως αυτό συνοδεύτηκε από ένα ακαριαίο «για στάσου, αυτό είναι πολύ κακό», για να καταλήξω κλάσματα δευτερολέπτου αργότερα να σκέφτομαι ότι η περιγραφή αυτή αναφέρεται ακριβώς σε μένα. Λίγο αργότερα, θυμάμαι να περιγράφω την έννοια στους φίλους μου, συνειδητοποιώντας πως όλοι σκέφτηκαν το ίδιο για τους εαυτούς τους. Δεν άργησα πολύ να τους ανακοινώσω ότι θα ξεκινήσω να γράφω ένα βιβλίο για τη Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α., αλλά αντί να προσφέρω στην πρωταγωνίστριά μου μια ολική μεταμόρφωση που θα κατέληγε σε μοντέλο, θα φροντίσω να διατηρήσω την αυθεντική της υπόσταση μέχρι τέλους. Τώρα, λίγα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου, εξακολουθώ φυσικά να λαμβάνω μπόλικα μέιλ από ανθρώπους που μου στέλνουν για να μου πουν ότι εμπίπτουν στην κατηγορία Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.”

Τελικά το «φλόμπιασμα» δεν έχει να κάνει με το πώς είμαστε εξωτερικά. Δεν σχετίζεται με το πάχος ή τη σωματική μας διάπλαση, ή με το αν είμαστε ψηλοί ή κοντοί. Θα μπορούσε να σχετίζεται με το αν αισθανόμαστε οι πιο έξυπνοι ή οι πιο ταλαντούχοι της παρέας και σίγουρα σχετίζεται με το πόσο ανασφαλείς ή ανεπαρκείς νιώθουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι μας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, έχουμε βρεθεί σε αυτή την κατάσταση. Είμαστε όλοι Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.!  

Σκηνοθεσία Άρι Σαντέλ

Σενάριο Τζος Ε. Κέιγκαν

Κόντι Κέπλινγκερ

Παραγωγή McG

Μέρι Βαιόλα

Ηθοποιοί Μέι Ουίτμαν

Σκάιλερ Σάμιουελς

Μπιάνκα Σάντος

Κεν Τζονγκ

Ρόμπι Έιμελ

Νικ Έβερσμαν

Μοντάζ Ουέντι Γκριν Μπρίκμοντ

Φωτογραφία Ντέιβιντ Χένινγκς

Μουσική Ντόμινικ Λιούις

Διάρκεια 101’

Διανομή Odeon