Η Seven Films παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 5 Νοεμβρίου 2015 την ταινία «Δίδυμοι Θρύλοι» (Legend) σε σκηνοθεσία του Μπράιαν Χέλγκελαντ, με τον Τομ Χάρντι.
ΣΥΝΟΨΗ
Η ιστορία των πιο διάσημων μαφιόζων της Βρετανίας, του Ρέτζι και του Ρόνι Κρέι, που μεσουράνησαν στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’60. Ο Ρόνι μόλις αποφυλακίστηκε και τα δύο αδέρφια βρίσκονται αντιμέτωπα με τον Τσάρλι Ρίτσαρντσον και τη συμμορία του για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει ως εξέχουσες προσωπικότητες, κινούνται στα σαλόνια των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, ενώ η επιρροή τους φτάνει μέχρι τα ανώτερα κλιμάκια του Βρετανικού κατεστημένου. Τίποτα δεν τους σταματά.
Διάρκεια 131’
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
ΤΟΜ ΧΑΡΝΤΙ
ΤΟΜ ΧΑΡΝΤΙ
ΕΜΙΛΙ ΜΠΡΑΟΥΝΙΝΓΚ
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΘΙΟΥΛΙΣ
ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΕΚΛΕΣΤΟΝ
ΤΑΡΑ ΦΙΤΖΕΡΛΑΝΤ
ΤΑΡΟΝ ΕΓΚΕΡΤΟΝ
ΠΟΛ ΑΝΤΕΡΣΟΝ
ΤΖΟΣΟΥΑ ΧΙΛ
ΚΟΛΙΝ ΜΟΡΓΚΑΝ
ΔΗΛΩΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Η κεντρική ερώτηση που υπήρχε στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ήταν «πώς μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος για το πως ήταν η ζωή κάποιου άλλου;» Στην περίπτωση των Κρέι, η αλήθεια έχει σίγουρα χαθεί στο πέρασμα των 50 χρόνων. Είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του Λονδίνου και της λαογραφίας του. Είναι στο επίκεντρο αναρίθμητων ιστοριών, που περιγράφουν ψυχωτικούς μαφιόζους, αλλά και σύγχρονους Ρομπέν που ανοίγουν τις πόρτες για τις γιαγιάδες. Η ιστορία κάθε φορά εξαρτάται από τον άνθρωπο που την εξιστορεί. Δηλώνω κι εγώ ένοχος. Στα πρώτα στάδια της έρευνας, επισκέφτηκα τους τάφους τους. Μία ταμπέλα είχε ξεκολλήσει από το φράκτη και είχε φτάσει εκεί – «Προσοχή! Υπάρχουν κλέφτες σ’ αυτή την περιοχή!». Δε μπόρεσα να μην αναρωτηθώ αν ενοοούσε κι εμένα. Η ταινία είναι η προσωπική μου εκδοχή της ιστορίας τους. Θα ήθελα να πιστεύω ότι αν αφαιρέσει κανείς τις κινηματογραφικές υπερβολές, είμαι πιο κοντά στην αλήθεια απ’ότι νομίζετε.
Μπράιαν Χέλγκελαντ
ΔΙΔΥΜΟΙ ΘΡΥΛΟΙ
«Η πρώτη ιστορία που είχα ακούσει για τους αδερφούς Κρέι, ήταν τελικά ένα ψέμα. Ήταν μια τέλεια και ταιριαστή εισαγωγή για τα αδέρφια», λέει ο σκηνοθέτης.
Το 1998 ο Χέλγκελαντ είχε προσληφθεί από τη Warner Bros για να σκηνοθετήσει μία ταινία για τους Led Zeppelin, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε. Κατά τη διάρκεια της έρευνας του όμως, ακολούθησε τους Τζίμι Πέιτζ και Ρόμπερτ Πλαντ σε παγκόσμιο τουρ. Ένα βράδυ, μίλαγε σε ένα από τα μέλη του συνεργείου τους και πρόσεξε ότι του έλειπε ένα δάχτυλο. Τον ρώτησε πως το έχασε, κι εκείνος απάντησε ότι του το κόψανε οι Κρέι. Φυσικά και δεν ήταν αλήθεια. Ήταν όμως η τέλεια εισαγωγή σε ένα κόσμο που δεν είσαι ποτέ σίγουρος αν οτιδήποτε είναι γεγονός ή ψέμμα.
ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ
Τη δεκαετία του ’60, το Λονδίνο ήταν το μέρος που έπρεπε να είσαι. Στην οδό Carnaby γινόταν παρέλαση χρωμάτων και διασημοτήτων, οι Beatles άφηναν ιστορία στην οδό Abbey, και η πρωτεύουσα ήταν πρωτοπόρος στη μόδα, τη μουσική, τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία. Η εποχή είχε και τη σκοτεινή της πλευρά, με βασικούς εκπροσώπους τους αδερφούς Κρέι.
Γεννημένοι το 1933, ο Ρόνι και ο Ρέτζι ήταν πανομοιότυποι δίδυμοι (ο Ρέτζι ήταν μεγαλύτερος κατά δέκα λεπτά), που μεγάλωσαν στους δρόμους του Λονδίνου για να γίνουν αδίστακτοι μαφιόζοι. Διατηρώντας βιτρίνα ως ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, είχαν τρομερή κοινωνική και πολιτική επιρροή. Δε βασίλευαν απλά στην περιοχή τους- τους άνηκε το Λονδίνο. Δεν ήταν απλά μαφιόζοι- ήταν διασημότητες.
Μέχρι που τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Το 1966, ο Ρόνι πυροβόλησε και σκότωσε τον Τζορτζ Κόρνελ σε μία pub, την The Blind Beggar. Tην επόμενη χρονιά ο Ρέτζι έπεσε σε βαθύ πένθος, όταν η σύζυγος του Φράνσις αυτοκτόνησε. Λίγους μήνες αργότερα, σκότωσε βίαια ένα συνεργάτη του, τον Τζακ ΜακΒίτι μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες. Η γοητευτική ζωή τους τέλειωσε- το 1968 μία αστυνομική έρευνα με επικεφαλή τον Λέοναρντ Ριντ, οδήγησε στη σύλληψη τους. Καταδικάστηκαν με ισόβια. Ο Ρόνι δεν αποφυλακίστηκε ποτέ, ενώ λίγο καιρό μετά τη φυλάκιση του, χαρακτηρίστηκε ψυχικά ασθενής και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στο νοσοκομείο Broadmoor, όπου και πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1995. Ο Ρέτζι αποφυλακίστηκε το 2000 με καρκίνο σε τερματικό στάδιο και πέθανε δύο μήνες μετά.
ΤΟΜ ΧΑΡΝΤΙ
Γεννημένος στο Λονδίνο, ο Τομ Χάρντι κέρδισε την προσοχή του κοινού με την ερμηνεία του στο Bronson του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν το 2009. Απέσπασε μια υποψηφιότητα για Βραβείο BAFTA για το ρόλο του στο τηλεοπτικό Stuart: A Life Backwards το 2008. Στην τηλεόραση επίσης εμφανίστηκε στα: Band Of Brothers, The Reckoning, και Wuthering Heights. Το βιογραφικό του επεκτείνεται και στο θεατρικό σανίδι και στις παραστάσεις Michael in Festen, Lucca in Blood, Dorimant in Man Of Mode και In Arabia We’d All Be Kings, για το οποίο απέσπασε βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στα Βραβεία Evening Standard Theatre το 2003, ενώ ταυτόχρονα ήταν υποψήφιος για Βραβείο Olivier, ως ο πιο υποσχόμενος πρωτοεμφανιζόμενος ηθοποιός το 2004. Πρόσφατα εμφανίστηκε στο Mad Max: Fury Road.
ΕΜΙΛΙ ΜΠΡΑΟΥΝΙΝΓΚ
Η Μπράουνινγκ έγινε αναγνωρίσιμη διεθνώς με την εμφάνιση της στο Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events. Ήταν υποψήφια στα Βραβεία Critics Choice του 2005 στην κατηγορία «Καλύτερη Νεαρή Ηθοποιός». Το 2011 πρωταγωνίστησε στο Sleeping Beauty της Τζούλια Λι, που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών. Για την ερμηνεία της το Φεστιβάλ του Hamptons της απένειμε το Βραβείο Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού. Το 2014 πρωταγωνιστεί στο μιούζικαλ God Help the Girl, που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Sundance. Η ταινία απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής και ήταν η Ταινία Έναρξης για το τμήμα Generations του 64ου Φεστιβάλ Βερολίνου. Ζει μόνιμα στο Λος Άντζελες.
ΜΠΡΑΪΑΝ ΧΕΛΓΚΕΛΑΝΤ/ Σκηνοθεσία, σενάριο
Ο Χέλγκελαντ έχει γράψει και σκηνοθετήσει τις ταινίες 42, A Knight’s Tale, Ανοιχτοί Λογαριασμοί (Payback) και Δίδυμοι Θρύλοι (Legend). Ως σεναριογράφος, υπογράφει πολλές ταινίες μεγάλου μήκους συμπεριλαμβανομένης της Λος Άντζελες Εμπιστευτικό ( L.A Confidential), για την οποία έχει τιμηθεί με Όσκαρ Καλύτερου Σεναρίου. Ανάμεσα στις αναρίθμητες δουλειές του βρίσκονται τα Δια Πυρός και Σιδήρου (Man on Fire) , Επίθεση στο Συρμό (The Taking of Pelham 123) , Θεωρίες Συνωμοσίας (Conspiracy Theory), Ουδέτερη Ζώνη (Green Zone) ,Blood Work, και Σκοτεινό Ποτάμι (Mystic River) για το οποίο ήταν και υποψήφιος για Όσκαρ. Ο Χέλγκελαντ έχει επίσης τιμηθεί με το Βραβείο στου Σωματείου Σεναριογράφων της Αμερικής, το Βραβείο PEN Center Literary, το Edgar Alan Poe και το Βραβείο Sidney Lumet για ακεραιότητα στην ψυχαγωγία.