1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας IFFA: Οι ταινίες των Διεθνών Διαγωνιστικών προγραμμάτων

INTERNATIONAL COMPETITION – FEATURE FILMS

Soy Libre | Είμαι Ελεύθερος
Laure Portier

France, Belgium | Γαλλία, Βέλγιο, 2021, 78’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: French, Spanish | Γλώσσες: Γαλλικά, Ισπανικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Laure Portier Cinematography| Φωτογραφία Laure Portier Editing | Μοντάζ Xavier Sirven Sound | Ήχος Mikaël Barre Cast | Συντελεστές Arnaud Gomez, Jacqueline Puygrenier Production | Παραγωγή Gaëlle Jones, Perspective Films Co-production | Συμπαραγωγή Need Productions

Ο Αρνό είναι ο μικρός μου αδερφός. Μία μέρα συνειδητοποίησα πως είχε πια μεγαλώσει. Γεννήθηκε σ’ έναν τόπο που στερεί απ’ τους ανθρώπους τις επιλογές. Ο αδερφός μου προσπαθεί να γίνει αυτό που θα έπρεπε να ήταν εξ αρχής. Ελεύθερος.

Η Laure Portier γεννήθηκε στη Γαλλία το 1983. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Λογοτεχνία στην Τουλούζη και φοίτησε για ένα χρόνο στη σχολή οπτικοακουστικών μέσων ESAV, σπούδασε στην ανώτατη σχολή INSAS στις Βρυξέλλες. Έπειτα εργάστηκε ως βοηθός κάμερας σε διάφορες παραγωγές μεγάλου μήκους. Η πρώτη της ταινία μικρού μήκους, το The Dog’s Eye, έκανε πρεμιέρα το 2019 και βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Cinéma du Réel. Το Soy Libre είναι η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία.

Lobo e Cão | Wolf and Dog | Λύκος και σκύλος
Cláudia Varejão

Portugal, France | Πορτογαλία, Γαλλία, 2022, 111’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο Language: Portuguese | Γλώσσα: Πορτογαλικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction, Script | Σκηνοθεσία, Σενάριο Cláudia Varejão Cinematography | Φωτογραφία Rui Xavier Editing | Μοντάζ João Braz Sound | Ήχος Olivier Blanc, Hugo Leitão, Bruno Tarrière Cast | Συντελεστές Ana Cabral, Ruben Pimenta, Cristiana Branquinho, Marlene Cordeiro, João Tavares, Nuno Ferreira Production | Παραγωγή Terratreme Filmes Co-production | Συμπαραγωγή La Belle Affaire

Η Άννα γεννήθηκε στο Σάο Μιγκέλ, ένα νησί στη μέση του Ατλαντικού, το οποίο διέπεται από θρησκευτικούς κανόνες και παραδόσεις. Μέσα από τη φιλία της με τον Λούι, τον queer φίλο της στον οποίο αρέσουν τόσο τα φορέματα όσο και τα παντελόνια, η Άννα αμφισβητεί τον κόσμο που της είχαν υποσχεθεί. Όταν η φίλη της η Κλοέ έρχεται από τον Καναδά, κουβαλώντας μαζί της τις λαμπερές μέρες της νιότης, η Άννα βάζει πλώρη για ένα ταξίδι πέρα από τον ορίζοντα. Γεμάτο πάθος και ελευθερία, το φως του Λύκος και Σκύλος θα αποκαλύψει στην Άννα ποια είναι για εκείνη η ιδανική θάλασσα να διασχίσει. Μια συναρπαστική ωδή στην queer κοινότητα του νησιού, όπου η λάμψη του λυκόφωτος διαχέεται στον απέραντο Ατλαντικό Ωκεανό.

Η Cláudia Varejão γεννήθηκε στο Πόρτο και ολοκλήρωσε το πρόγραμμα Creativity and Artistic Creation Program του ιδρύματος Calouste Gulbenkian Foundation. Σπούδασε επίσης Φωτογραφία στο AR.CO της Λισαβόνας. Οι ταινίες της έχουν συμμετάσχει και διακριθεί σε επιφανή φεστιβάλ ανά την υφήλιο. Η δουλειά της στον κινηματογράφο, τη φωτογραφία, το ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία, προκύπτει πάντα από τη στενή επαφή που διατηρεί με τους χαρακτήρες της.

Camuflaje | Camouflage | Καμουφλάζ
Jonathan Perel

Argentina | Αργεντινή, 2022, 93’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο Language: Spanish | Γλώσσα: Ισπανικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction, Script | Σκηνοθεσία, Σενάριο Jonathan Perel Cinematography | Φωτογραφία Joaquín Neira Editing | Μοντάζ Pablo Mazzolo Sound | Ήχος Francisco Pedemonte, Andrés Marks, Sebastián Lipszyc Cast | Συντελεστές Félix Bruzzone, Margarita Molfino, Iris Avellaneda, Archie Campos, Inés Bruzzone, Gustavo Guoglielmi Producers | Παραγωγοί Pablo Chernov, Jonathan Perel, Cecilia Felgueras Production | Παραγωγή Alina Films, Off the Grid

Ο συγγραφέας Félix Bruzzone υποδύεται έναν δρομέα, ο οποίος έχει εμμονή με το Κάμπο ντε Μάγιο, τη μεγαλύτερη στρατιωτική μονάδα της Αργεντινής. Πρόκειται επίσης για το μέρος όπου εξαφανίστηκε η μητέρα του το 1976, αλλά και το βασικό υπόγειο κέντρο παράνομης κράτησης, βασανιστηρίων και εκτελέσεων κατά τη διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας. Η ταινία ακολουθεί τον Félix καθώς συναντά ανθρώπους που θα τον βοηθήσουν να διεισδύσει και να εξερευνήσει αυτό το μέρος, τόσο επιβαρυμένο από την ιστορία του τόπου.

Ο Jonathan Perel γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1976. Αποφοίτησε από το τμήμα Φιλοσοφίας και Γραμμάτων του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες. Έχει λάβει διάφορα βραβεία, όπως το βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη (BAFICI 2021), το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής (Documenta 2020), και το Critic’s Award (FID Marseille 2015), μεταξύ άλλων. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά την υφήλιο. Το Camouflage είναι η πιο πρόσφατη ταινία του.

Monica
Andrea Pallaoro

Italy | Ιταλία, 2022, 146’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο Language: English | Γλώσσα: Αγγλικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Andrea Pallaoro Script | Σενάριο Andrea Pallaoro, Orlando Tirado Cinematography | Φωτογραφία Katelin Arizmendi Editing | Μοντάζ Paola Freddi Sound | Ήχος Mirko Perri Cast | Συντελεστές Trace Lysette, Patricia Clarkson, Emily Browning, Joshua Close, Adriana Barraza Producers | Παραγωγοί Gina Resnick, Christina Dow, Eleonora Granata Jenkinson, Andrea Pallaoro Production | Παραγωγή Varient Entertainment, Solo Five Productions, Melograno Films

Το Monica είναι το προσωπικό πορτραίτο μίας γυναίκας που επιστρέφει σπίτι μετά από πολύχρονη απουσία και καλείται να αντιμετωπίσει τα τραύματα του παρελθόντος. Καθώς επανασυνδέεται με τη μητέρα της και την υπόλοιπη οικογένεια της για πρώτη φορά μετά την εφηβεία της, η Μόνικα ξεκινά ένα ταξίδι συμφιλίωσης και αποδοχής. Η ταινία εμβαθύνει στα έγκατα του εσωτερικού κόσμου και της ψυχολογίας της πρωταγωνίστριας, στον πόνο και τις φοβίες της, τις ανάγκες και τους πόθους της, διερευνώντας τα πανανθρώπινα ζητήματα της εγκατάλειψης και της συγχώρεσης.

Γεννημένος στο Τρεντ στην Ιταλία το 1982, ο Andrea Pallaoro αποφοίτησε με μεταπτυχιακό στη Σκηνοθεσία από το Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνια ενώ έλαβε το πρώτο του πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Hampshire. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το Medeas, έκανε πρεμιέρα στο 70ο Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ Η δεύτερη ταινία του, το Hannah, με πρωταγωνίστρια την Σάρλοτ Ράμπλινγκ, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του 74ου Φεστιβάλ Βενετίας, το οποίο απένειμε στην Ράμπλινγκ το βραβείο Coppa Volpi Καλύτερης Ηθοποιού.

La edad media | The Middle Ages
Alejo Moguillansky, Luciana Acuña

Argentina | Αργεντινή, 2022, 90’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: Spanish, English | Γλώσσες: Ισπανικά, Αγγλικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Alejo Moguillansky, Luciana Acuña Script | Σενάριο Alejo Moguillansky, Luciana Acuña, Walter Jakob Cinematography | Φωτογραφία Alejo Moguillansky Editing | Μοντάζ Alejo Moguillansky, Mariano Llinás Sound | Ήχος Marcos Canosa Music | Μουσική Fernando Tur, Oscar Strasnoy Main Cast | Κύριοι Συντελεστές Cleo Moguillansky, Alejo Moguillansky, Luciana Acuña, Lisandro Rodríguez, Walter Jakob, Producers | Παραγωγοί Laura Citarella, Ingrid Pokropek, Alejo Moguillansky, Luciana Acuña

Σ’ αυτήν την εξαιρετικά χιουμοριστική και ταυτόχρονα βαθυστόχαστη ταινία, συν-σκηνοθετημένη από τη χορογράφο Luciana Acuña και τον σκηνοθέτη Alejo Moguillansky, αφηγήτρια είναι η δεκάχρονη κόρη των δημιουργών, η Cleo. Μέσα από τα μάτια της, η ταινία καταπιάνεται με ζητήματα πέρα από την ρουτίνα της πανδημίας, όπως διαδικτυακά μαθήματα και εικονικές αγορές. Τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά αλλόκοτα καθώς εξελίσσεται η ταινία. Ο καλπάζων πληθωρισμός, οι πολιτικές για τον πολιτισμό και η αγοραία αξία των πάντων βρίσκονται στο επίκεντρο του The Middle Ages. Η ταινία αποτελεί συνέχεια του ερωτήματος που έθεσε ο σκηνοθέτης μέσω της προηγούμενης ταινίας του, το Por el dinero (2019): μπορούν οι καλλιτέχνες να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους κάνοντας τη δουλειά τους; Και αν ναι, ποιο είναι το κόστος;

Γεννημένη στην Κόρδοβα το 1975, η Luciana Acuña σπούδασε σύγχρονο χορό και εργάζεται ως ηθοποιός, χορεύτρια και χορογράφος. Είναι σκηνοθέτις, μέλος της διεπιστημονικής κολεκτίβας Grupo Krapp. Είναι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Universidad Nacional de las Artes του Μπουένος Άιρες. Ο Alejo Moguillansky γεννήθηκε το 1978 στο Μπουένος Άιρες. Σπούδασε κινηματογράφο και είναι συγγραφέας, μοντέρ, παραγωγός, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Είναι επίσης καθηγητής στο Universidad del Cine του Μπουένος Άιρες.

Petrol
Alena Lodkina

Australia | Αυστραλία, 2022, 95’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: English, Russian | Γλώσσα: Αγγλικά, Ρωσικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction, Script | Σκηνοθεσία, Σενάριο Alena Lodkina Cinematography | Φωτογραφία Michael Latham Editing | Μοντάζ Luca Cappelli Sound | Ήχος Mikey Young, Raven Mahon, Livia Ruzic, Steve Bond, Jemma Burns, Keith Thomas Main Cast | Κύριοι Συντελεστές Nathalie Morris, Hannah Lynch, Daniel Frederickson Producer | Παραγωγός Kate Laurie

Η Εύα, μία ευεπηρέαστη φοιτήτρια κινηματογράφου, αναπτύσσει μία φιλία με την αινιγματική παραστατική καλλιτέχνιδα Μία. Η Μία σύντομα θα κυριεύσει τη φαντασία της Εύα. Όταν οι δυο τους συγκατοικούν και οι ζωές τους συνυφαίνονται όλο και περισσότερο, η Εύα βυθίζεται σε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι αφύπνισης, στοιχειωμένη από όνειρα, φαντασιώσεις και φαντάσματα. Το Petrol είναι μία ιστορία για την έμμονη φιλία μεταξύ δύο νεαρών γυναικών, και τη διαδικασία ανακάλυψης του κόσμου και του εαυτού μέσω μία ιδιαίτερης σχέσης.

Η Alena Lodkina είναι σκηνοθέτις, γεννήθηκε στο Λένινγκραντ το 1989 και είναι εγκατεστημένη πλέον στη Μελβούρνη. Σκηνοθέτησε και συν- έγραψε την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους Strange Colours (2017), μέσω του πρότζεκτ Biennale College. Το Petrol (2022) είναι η δεύτερη της ταινία, την οποία έγραψε και σκηνοθέτησε. Μικρού μήκους ταινίες και ντοκιμαντέρ της, έχουν προβληθεί σε διάφορα φεστιβάλ ανά την υφήλιο. Κείμενα της έχουν εκδοθεί στα έντυπα Senses of Cinema, 4:3 Journal, Meanjin και Fireflies.

Três Tigres Tristes | Three Tidy Tigers | Τρεις Τίγρεις
Gustavo Vinagre

Brazil | Βραζιλία, 2022, 86’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο Languages: Portuguese| Γλώσσα: Πορτογαλικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Gustavo Vinagre Script |Σενάριο Gustavo Vinagre, Tainá Mühringer Cinematography | Φωτογραφία Cris Lyra Editing | Μοντάζ Rodrigo Carneiro Sound | Ήχος Rodney Blanco, Ruben Valdes Main Cast | Κύριοι Συντελεστές Isabella Pereira, Jonata Vieira, Pedro Ribeiro, Gilda Nomacce, Carlos Escher, Julia Katharine Producers | Παραγωγοί Rodrigo Carneiro, Marcos Pimentel

Η ταινία μάς μεταφέρει σε ένα δυστοπικό Σάο Πάολο του μέλλοντος, το οποίο δεν απέχει και πολύ από το παρόν. Ένας ιός κυκλοφορεί και απειλεί κυρίως τον ανθρώπινο εγκέφαλο και την ικανότητα της μνήμης. Τρία queer άτομα νεαρής ηλικίας περιφέρονται σε μία πόλη εξασθενημένη από την πανδημία και τον απανταχού παρόντα καπιταλισμό, ανακαλώντας μνήμες από περασμένους έρωτες, συζητώντας τις εμπειρίες τους με τον ιό του HIV, μαθαίνοντας κόλπα μακιγιάζ για μάσκες προσώπου. Σε αυτήν την εγκάρδια και σουρεαλιστική καταγραφή μίας κατάστασης αμνησίας πολιτικών προεκτάσεων, ο Gustavo Vinagre μας συστήνει μία νέα, queer εποχή, στην οποία οι αναμνήσεις επιβιώνουν μόνον επειδή τις μοιραζόμαστε σε συλλογικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Ο Gustavo Vinagre γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1985. Σπούδασε Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο κι έπειτα Συγγραφή Σεναρίου στη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος (EICTV) στην Κούβα.

Skazka | Fairytale | Παραμύθι
Alexander Sokurov

Russia, Belgium | Ρωσία, Βέλγιο, 2022, 78’
DCP, black and white, sound | DCP, ασπρόμαυρο, με ήχο Languages: Italian, Russian, German, English | Γλώσσα: Αγγλικά, Ρωσικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Alexander Sokurov Script | Σενάριο Alexander Sokurov Composting Supervisor | Υπεύθυνος VFX Vyacheslav Cherepanov Sound | Ηχος Alexander Vanyukov Music | Μουσική Murat Kabardokov Voices | Φωνές Alexander Sagabashi, Vakhtang Kuchava, Fabio Mastrangelo, Lothar Deeg, Tim Ettelt, Pascal Slivansky Producers | Παραγωγοί Nikolay Yankin, Natalia Smagina

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν δυο αλήτες… όχι… – τρεις… όχι τέσσερις ήταν… Όμως υπήρχαν κι άλλοι, πολλοί διαφορετικοί… Τους ήξερα. Για πολύ καιρό. Πολλά χρόνια. Όμως ανάμεσα σε αυτά τα άτομα ήταν που ένιωθα στρυμωγμένος. Μετά κάτι συνέβη κι εξαφανίστηκαν. Και για πολλά χρόνια δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτούς. Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν τέσσερις… Ήμουν απορροφημένος από τη ζωή και από καινούριους μπελάδες. Όμως τα τελευταία χρόνια, που και που συμβαίνει κάτι ανεξήγητο, μία αίσθηση πως κάποιος περπατάει γύρω μου, και περπατάει και περπατάει… Τα βράδια άκουγα φωνές, αποσπάσματα από σύνθετα ερωτήματα, λέξεις σε ξένη γλώσσα, βογγητά, χιλιάδες φωνές να ουρλιάζουν… Ένας ανεξήγητος ενθουσιασμός με διέγειρε… Εκείνη τη νύχτα άνοιξαν οι ουρανοί… Κι έτσι χάθηκαν…

Ο Alexander Sokurov γεννήθηκε στο χωριό Ποντορβίκχα της Ρωσίας, το 1951. Ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους σκηνοθέτες, ο Sokurov εργάστηκε για χρόνια στον χώρο της τηλεόρασης και το 1979 αποφοίτησε από την επιφανή σχολή κινηματογράφου VGIK. Μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος, οι ταινίες του Sokurov άρχισαν να διακρίνονται με διάφορα βραβεία ανά την υφήλιο. Παρ’ ότι γνωστός κυρίως για τις μεγάλου μήκους ταινίες του, ο Sokurov έχει επίσης σκηνοθετήσει περισσότερα από 20 ντοκιμαντέρ σημαντικού ενδιαφέροντος. Το αισθητικά άρτιο Russian Ark (2002), θεωρείται ιστορικό αριστούργημα.

INTERNATIONAL COMPETITION – SHORT FILMS

Les Ardents
Esther Mysius, Camille Rouaud

France | Γαλλία, 2021, 39’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: French | Γλώσσα: Γαλλικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο Esther Mysius, Camille Rouaud Cinematography| Φωτογραφία Paul Guilhaume Editing | Μοντάζ Tristan Kermiche Sound | Ήχος Clément Tijou Cast | Συντελεστές Jonathan Couzinié, Daphné Patakia, Noée Abita, Helena De Laurens, Merwann O’connor Production | Παραγωγή Trois Brigands Productions Co-production | Συμπαραγωγή Division

Η ταινία μάς μεταφέρει στη Γαλλία του 15ου αιώνα. Μια συμφορά άγνωστης προέλευσης ξεσπά ξαφνικά, και οι κάτοικοι ενός χωριού αρχίζουν να υποφέρουν από αϋπνίες, ρίγος και παραισθήσεις. Ο νεαρός Λουπ φτάνει στο χωριό με τους γονείς του. Ο πατέρας του, ο δήμιος Σιμόν, κλήθηκε να βοηθήσει τον Τουσάν, τον ντόπιο δήμιο, ο οποίος πάσχει επίσης από την περίεργη ασθένεια.

Η Esther Mysius και ο Camille Rouaud γεννήθηκαν στη Γαλλία το 1989 και είναι αρχιτέκτονες. Παράλληλα, ασχολούνται με τον κινηματογράφο (σενάριο, σκηνοθεσία, σκηνικά), και τους αφορούν ζητήματα αρχιτεκτονικής και χωροταξίας. Έχουν συν-γράψει και συν-σκηνοθετήσει τρεις ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους.

Neighbour Abdi | Γείτονας Αμπντί
Douwe Dijkstra

The Netherlands | Ολλανδία, 2022, 29’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: Dutch, Somali | Γλώσσες: Ολλανδικά, Σομαλικά Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο, Cinematography| Φωτογραφία, Editing | Μοντάζ Douwe Dijkstra Sound | Ήχος Rob Peters Cast | Συντελεστές Abdiwahab Ali, Sharif Nuur, Ahmed Dualeh, Mohamed Teeri, Saed Dualeh, Mohammed Mohamud, Henk Kinket Production | Παραγωγή Richard Valk

Πώς μπορεί να κατανοήσει κανείς ένα βίαιο παρελθόν; Με τη βοήθεια του γείτονα και φίλου του, Douwe, ο Σομαλός Αμντί αναπαριστά τη ζωή του, μια ζωή μες στον πόλεμο και την εγκληματικότητα. Μέσα από ευφυείς ανασυνθέσεις εντός ενός στούντιο ειδικών εφέ, ο Abdi και ο Douwe επιβιβάζονται σε ένα διερευνητικό ταξίδι ειλικρίνειας, ανατρέχοντας σε επώδυνα κομμάτια τις ιστορίας, με το ενδιαφέρον τους συνεχώς επικεντρωμένο στη δημιουργική διαδικασία.

Ο Douwe Dijkstra είναι σκηνοθέτης και καλλιτέχνης οπτικών μέσων, γεννημένος στην Ολλανδία το 1984. Σπούδασε Illustration Design στη Σχολή Τεχνών ArtEZ. Το έργο του αποτελεί ένα κράμα βίντεο, κινουμένων σχεδίων και οπτικών ειδικών εφέ, ενώ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τόσο χιουμοριστικό όσο και κοινωνικά επίκαιρο.

Paradiso, XXXI, 108
Kamal Aljafari

Palestine, Germany | Παλαιστίνη, Γερμανία, 2022, 18’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Hebrew | Γλώσσα: Εβραϊκά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Kamal Aljafari Editing | Μοντάζ Yannig Willmann Sound | Ήχος Attila Faravelli Assistant Director | Βοηθός Σκηνοθέτη Flavia Mazzarino Production | Παραγωγή Kamal Aljafari Productions

Συντεθειμένο από υλικό στρατιωτικής προπαγάνδας του Ισραήλ της δεκαετίας του ’60 και του ’70, το Paradiso, XXI, 108 παραθέτει (με ένα αίσθημα ειρωνείας) ένα «κινηματογραφικό αυτό-πορτραίτο ανδρών που παίζουν πόλεμο», κατά τα λεγόμενα του σκηνοθέτη. Ο Kamal Aljafari χρησιμοποιεί ένα δίκτυο διακειμενικών αποσπασμάτων – του Sebald, του Borges, του Alighieri – για να δημιουργήσει μία εννοιολογική αντίστιξη με τις εικόνες της οθόνης.

O Kamal Aljafari είναι Παλαιστίνιος σκηνοθέτης που ζει στο Βερολίνο. Έχει διδάξει σκηνοθεσία στη σχολή The New School της Νέας Υόρκης και στο Deutsche Film- und Fernsehakademie του Βερολίνου. Ήταν επίσης μέλος του Film Study Center Radcliffe του πανεπιστημίου Harvard. Το Paradiso, XXXI, 108 έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2022.

Reihe 6
Bidzina Gogiberidze, Lennart Hüper

Austria, Georgia, Germany | Αυστρία, Γεωργία, Γερμανία, 2022, 25’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Georgian | Γλώσσα: Γεωργιανά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Bidzina Gogiberidze, Lennart Hüper Editing | Μοντάζ Jana Libnik Sound | Ήχος Bidzina Gogiberidze Production | Παραγωγή Bidzina Gogiberidze, Lennart Hüper, Jonas Schmieta

Ο Robinson και η οικογένειά του μένουν στην 6η σειρά ενός συγκροτήματος πολυκατοικιών στην Τσεροβάνη. Το ξέσπασμα του πολέμου στην Αρμενία το 2008, τον εμπόδισε να επιστρέψει σπίτι του στη Νότια Οσετία. Όμως, η γυναίκα του παραμένει εκεί και το να φτάσει σ’ αυτήν είναι αδύνατο. Ενώ ο Robinson περνά τις μέρες του απομονωμένος, η ζωή στην Τσεροβάνη συνεχίζεται. Το Reihe 6 παραθέτει δίπλα- δίπλα δύο ζωές: μία παγωμένη στο χρόνο και μία που συνεχίζει να ανθίζει.

Ο Bidzina Gogiberidze γεννήθηκε στην Τιφλίδα. Αποφοίτησε από το Shota Rustaveli State University of Theatre and Film και σπούδασε Κινηματογράφο και Ήχο στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών του Ντόρτμουντ. Ο Lennart Hüper γεννήθηκε στη Γερμανία. Σπούδασε κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Τεχνών του Ντόρτμουντ και Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

Ropente
Eloy Dominguez Serén

Spain | Ισπανία, 2022, 26’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Galician | Γλώσσα: Γαλικιανά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο Eloy Domínguez Serén Cinematography | Φωτογραφία Diego Romero Suárez-Llanos Editing | Μοντάζ Cristóbal Fernández, Eloy Domínguez Serén Sound | Ήχος Emilio García, Eloy Domínguez Serén Cast | Συντελεστές Sergio Baleirón, Soraya Luaces, Vicente Mohedano Production | Παραγωγή Felipe Lage Coro, Zeitun Films

Ο Σάντι είναι ένας έφηβος πατέρας που ζει σε μία μικρή παραθαλάσσια πόλη. Την ημέρα, δουλεύει ως ψαράς ενώ το βράδυ κάνει παράνομη διακίνηση θαλασσινών. Καθώς η κοπέλα του, Λουσία, φροντίζει το παιδί τους ολομόναχη, ο Σάντι, απών και υπερφορτωμένος με ευθύνες, στρέφεται προς τη θάλασσα αναζητώντας καταφύγιο αλλά και λύτρωση.

Ο Eloy Dominguez Serén ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου και συν-ίδρυσε το περιοδικό A CUARTA PAREDE Magazine. Το 2010 ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής Youth Jury του φεστιβάλ Βενετίας. H μεγάλου μήκους ταινία του Hamada έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ IDFA το 2018, και ακολούθησε μία επιτυχημένη φεστιβαλική πορεία. Η πιο πρόσφατη μικρού μήκους ταινία του, το The Bodies (Os Corpos) (2020), έκανε επίσης πρεμιέρα στο IDFA.

Same Old | Το Ίδιο Παλιό
Lloyd Lee Choi

USA, Canada |Αμερική, Καναδάς, 2022, 15’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Mandarin | Γλώσσα: Μανδαρίνικα, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο Lloyd Lee Choi Cinematography | Φωτογραφία Norm Li Editing | Μοντάζ Lloyd Lee Choi Sound | Ήχος Tom Bjelic, Maxwell Gosling, Little Ears Music Cast | Συντελεστές Limin Wang, Maggie law, Anna Wang, Lei Han, Hung Mao Lin Production | Παραγωγή Tony Yang, Lloyd Lee Choi, Collective Pictures, Division 7

Ο Λου είναι ένας Κινέζος μετανάστης που δουλεύει κάνοντας κατ’ οίκων παραδόσεις και τα βγάζει πέρα με δυσκολία, βασιζόμενος στα φιλοδωρήματα του. Συντηρεί παράλληλα τη γυναίκα του και την άρρωστη μητέρα του καθώς προσπαθούν τα βγάλουν τα προς το ζην σε μία πόλη που δε συγχωρεί εύκολα. Όταν του κλέβουν το ποδήλατο του, και κατ’ επέκταση το βιός του, αναγκάζεται να ξεκινήσει ένα δύσκολο ταξίδι αναζήτησης του ποδηλάτου του, ή να δει τη ζωή που έχει χτίσει στην Αμερική να διαλύεται μπροστά στα μάτια του.

O Lloyd Lee Choi είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης με καταγωγή από την Κορέα και τον Καναδά. Το ενδιαφέρον του είναι επικεντρωμένο στην προβολή της εμπειρίας των μειονοτήτων και της μεταναστατευτικής κοινότητας. Το Same Old έκανε πρεμιέρα στο 75ο Φεστιβάλ των Καννών. Η πρόσφατη μικρού μήκους ταινία του, το Closing Dynasty (2023), έκανε πρεμιέρα στη φετινή Berlinale.

Saving Some Random Insignificant Stories
Anna Vasof

Austria, Greece | Αυστρία, Ελλάδα, 2022, 13’ DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο Language: Greek | Γλώσσα: Ελληνικά Subtitles: English | Υπότιτλοι: Αγγλικά

Direction | Σκηνοθεσία Anna Vasof Cinematography | Φωτογραφία Anna Vasof Editing | Μοντάζ Anna Vasof

Το Saving Some Random Insignificant Stories είναι μία ταινία-αντίο αφιερωμένη στο σπίτι των γονιών μου. Ένα βράδυ, τον Δεκέμβριο του 2021, έπειτα από ένα ασυνήθιστα ακραίο καιρικό φαινόμενο, το σπίτι των γονιών μου πλημμύρισε κι εκείνοι χρειάστηκε να διασωθούν με βάρκα. Δυο μέρες μετά την πλημμύρα, όταν μπορούσα πια να μπω στο σπίτι, προσπάθησα να συλλέξω όσα περισσότερα αντικείμενα μπορούσα. Για τα υπόλοιπα, έφτιαξα αυτήν την ταινία. (Άννα Βάσωφ)

Η Anna Vasof είναι αρχιτέκτονας και καλλιτέχνις, γεννημένη στην Πράγα. Το 2020 ολοκλήρωσε την διατριβή της για μια κινηματογραφική τεχνική που ανέπτυξε με τίτλο Non-Stop Stop-Motion. Τώρα, εργάζεται στον σχεδιασμό και την κατασκευή καινοτόμων μηχανισμών για την παραγωγή βίντεο, ταινιών, δράσεων και εγκαταστάσεων.

Songy Seams | Last Screening
Darezhan Omirbaev

Kazakhstan | Καζακστάν, 2022, 30’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: Kazakh, Russian | Γλώσσες: Καζακικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Darezhan Omirbaev Cinematography | Φωτογραφία Boris Troshev Editing | Μοντάζ Azamat Altybasov Sound | Ήχος Kairat Kaiyrbekov Production | Παραγωγή Oy Art

H τέχνη και η ζωή είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Αυτό που τους χωρίζει, είναι μία αδιαπέραστη άβυσσος. Όπου υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει τέχνη, και το αντίστροφο. Οι νέοι καλλιτέχνες καλούνται να κάνουν αυτήν την επιλογή, συνήθως από πολύ μικρή ηλικία. Η ταινία πραγματεύεται το ανήσυχο πεπρωμένο ενός καλλιτέχνη που οφείλει να είναι προετοιμασμένος να κουβαλήσει το βάρος της μοναξιάς. Πρόκειται για ένα φρικτό, και παράλληλα υπέροχο πεπρωμένο από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.

Ο Darezhan Omirbaev είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος, γεννημένος το 1958 στο Καζακστάν. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα μαθηματικά το 1981, ανέλαβε καθήκοντα βοηθού σκηνοθέτη και φοίτησε στη σχολή VGIK στη Ρωσία. Για χρόνια εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου. Το 1991 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, με τίτλο Kairat.

Staging Death | Σκηνοθεσία του Θανάτου
Jan Soldat

Austria, Germany | Αυστρία, Γερμανία, 2022, 8’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Languages: German, English | Γλώσσες: Γερμανικά, Αγγλκά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Jan Soldat Editing | Μοντάζ Jan Soldat Cinematography | Φωτογραφία Found footage

Έστω ότι το σινεμά υπάρχει για να μας υπενθυμίζει ξανά και ξανά πως δεν είμαστε παρά απλοί θνητοί. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, το έργο του Jan Soldat από υλικό αρχείου και με θέμα τους πολλαπλούς κινηματογραφικούς θανάτους το επιφανούς ηθοποιού Udo Kier, έρχεται να αναμετρηθεί με το ίδιο το μέσο, μέσω της ουσία του. Αφού μελέτησε περίπου 350 ταινίες και σειρές, ο Soldat δημιούργησε ένα συναρπαστικό μοντάζ φόβου, ομορφιάς, χάρης και βίας. (Patrick Holzapfel)

O Jan Soldat γεννήθηκε το 1984 στη Γερμανία. Έχει γυρίσει περισσότερες από 100 ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων ανήκουν στο είδος του ντοκιμαντέρ, και αφορούν την αποτύπωση ποικίλων σεξουαλικών πρακτικών και προτιμήσεων.

The Fruit Tree | Το Φρουτόδεντρο
Isabelle Tollenaere

Belgium | Βέλγιο, 2022, 15’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: English | Γλώσσα: Αγγλικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία Isabelle Tollenaere Cinematography | Φωτογραφία Isabelle Tollenaere, Grimm Vandekerckhove Editing | Μοντάζ Isabelle Tollenaere Sound | Ήχος Liesbeth De Ceulaer, Kwinten Van Laethem, Bart Vanvoorden Cast | Συντελεστές Sharleece Bourne, Alexis Bolden Production | Παραγωγή Bo De Group, Hans Everaert

Η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, της Σαρλίς, η οποία περιπλανιέται σε ένα σπίτι προς ενοικίαση, στο California City, την ήσυχη πόλη της ερήμου όπου ζει. Καθώς αγναντεύει έξω από το παράθυρο της, την κυριεύουν απρόσκλητες αναμνήσεις από το παιδικό της σπίτι στο Λος Άντζελες.

Η Isabelle Tollenaere είναι σκηνοθέτις ανεξάρτητων ταινιών και καλλιτέχνις από το Βέλγιο. Ασχολείται με τη δημιουργία ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους, αλλά και εγκαταστάσεων. Περιπλανιέται μεταξύ ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας, το φιλμ και τη σύγχρονης τέχνης. Ταινίες της έχουν συμμετάσχει σε επιφανή φεστιβάλ, όπως η Viennale, το Visions Du Reel, το IDFA, το CPH:DOX, μεταξύ άλλων.

The Potemkinists
Radu Jude

Romania | Ρουμανία, 2022, 17’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Romanian | Γλώσσα: Ρουμανικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο Radu Jude Cinematography | Φωτογραφία Marius Panduru Editing | Μοντάζ Cătălin Cristuțiu Sound | Ήχος Marius Leftărache, Gabi Marin, Titi Fleancu Cast | Συντελεστές Sergio Baleirón, Soraya Luaces, Vicente Mohedano Production | Παραγωγή Ada Solomon

Το 1905, οι ναύτες του θωρηκτού Ποτέμκιν βρίσκουν πολιτικό άσυλο στη Ρουμανία – μία κίνηση προκλητική προς τη Ρωσία. Το 2021, ο γλύπτης Alexandru Dabija θέλει να φτιάξει ένα έργο εμπνευσμένο από το γεγονός. Μία κωμωδία για την τέχνη, την ιστορία, τη μνήμη και το σινεμά.

Ο Radu Jude είναι σκηνοθέτης και σεναριογράφος από τη Ρουμανία. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, το The Happiest Girl in the World (2009), συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ. Το I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians (2018) κέρδισε τα βραβεία Crystal Globe Καλύτερης Ταινίας και Label Europa Cinema Prize του Κάρλοβι Βάρι το 2018. To 2021, η ταινία του Bad Luck Banging or Loony Porn κέρδισε το βραβείο Golden Bear της Berlinale.

Will My Parents Come and See Me
Mo Harawe

Austria, Germany, Somalia | Αυστρία, Γερμανία, Σομαλία, 2022, 28’
DCP, color, sound | DCP, έγχρωμο, με ήχο
Language: Somali | Γλώσσα: Σομαλικά, Subtitles: Greek | Υπότιτλοι: Ελληνικά

Direction | Σκηνοθεσία, Script | Σενάριο Mo Harawe Cinematography | Φωτογραφία Steven Samy Editing | Μοντάζ Alexander von Piechowski Sound | Ήχος Mohamed Abdinur Isse Main Cast | Κύριοι Συντελεστές Xaliimo Cali Xasan, Shucayb Abdirahman Cabdi, Geenyada Madaw Production | Παραγωγή Mo Harawe, Alexander von Piechowski, Nuux Muuse Birjeeb, Ahmed Farah

Το Will My Parents Come to See Me μας μεταφέρει στη Σομαλία. Μία αστυνομικός εισέρχεται σε μία φυλακή. Εκεί, ο νεαρός Φαρά έχει περάσει ώρες αγωνίας. Ένας γιατρός τον εξετάζει, δέχεται οδηγίες από τον δικαστικό επιμελητή, ενώ στο πλάι του στέκεται ένας ιμάμης. Το μόνο που περιμένει ο Φαρά είναι να φανούν οι γονείς του. Κάθε μέρα, όλοι του κάνουν την ίδια ερώτηση: «Πώς είσαι;». Και κάθε φορά, η απάντηση είναι η ίδια: «Καλά». Μόνο όταν η αστυνομικός παίρνει τον Φαρά εκτός πόλης το επόμενο πρωί, αυτό που φοβόταν γίνεται πραγματικότητα.

Ο Mo Harawe γεννήθηκε στη Σομαλία και σπούδασε οπτική επικοινωνία και κινηματογράφο. Έχει γυρίσει διάφορες ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες έχουν συμμετάσχει και βραβευτεί σε φεστιβάλ ανά την υφήλιο. Ετοιμάζεται η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, με τίτλο The Village Next to Paradise.

Διαβάστε επίσης:

1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας IFFA: To No Bears του Τζαφάρ Παναχί είναι η Ταινία έναρξης!
1ο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Αθήνας IFFA: Ελλάδα Τώρα! – Αφιέρωμα στην Άννα Βασόφ