Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πλαίσιο της σειράς των Νέων Παραγωγών παρουσιάζει…
… από τις 7 Μαρτίου έως τις 10 Απριλίου 2013 το νέο έργο – εγκατάσταση της Μαρίας Λοϊζίδου Συλλογική Αυτοβιογραφία στην Αίθουσα των Νέων Έργων. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013 στις 20.00.
Την ημέρα των εγκαινίων στις 20.00 θα παρουσιαστεί η έκδοση της ομώνυμης μονογραφίας (εκδ. Peak Publishing) της γνωστής εικαστικού από τον καθηγητή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Κλήμη Ναυρίδη.
Η νέα εγκατάσταση Συλλογική Αυτοβιογραφία προέκυψε την ίδια χρονική περίοδο με την έκδοση της μονογραφίας. Η δική της, προσωπική ματιά, στην εξέλιξη του έργου της από το 1981 έως σήμερα έφερε στην επιφάνεια την εγκατάσταση που καθόλου τυχαία φέρει τον ίδιο με το βιβλίο τίτλο. Η Μαρία Λοϊζίδου ανακατασκευάζει μια παλιά ντουλάπα διαστάσεων 220Χ160Χ140 των αρχών του 20ου αιώνα (κατασκευασμένη από ξύλο κυπαρισσιού), που εξυπηρετούσε τις ανάγκες μιας αγροτικής οικογένειας, σε μια μικρή επαρχία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η μέθοδος κατασκευής της επιτρέπει την αποσυναρμολόγηση (και επαναφορά στην αρχική μορφή) και την πιθανότητα του εσωτερικού χώρου να ανοίξει προς τα έξω, με τον ίδιο τρόπο που αναποδογυρίζεις ένα ρούχο η καλύτερα ένα γάντι, διατηρώντας την φόρμα του περιεχομένου του. Η ανατροπή αυτή μας φανερώνει τις εσωτερικές θήκες του επίπλου που φιλοξενούν κομμάτια από το αρχείο της εικαστικού, μικρά γλυπτά, σχέδια, video-προβολή, τετράδια και βιβλία, που ξεδιπλώνουν την πορεία μιας δουλειάς τριών δεκαετιών, από το 1981 έως το 2012.
Η οργάνωση του παλαιού χώρου με νέες προθήκες, με την εφαρμογή ουσιαστικά μιας αρχιτεκτονικής διαρρύθμισης, αποτελεί συγχρόνως τοπίο αλλά και νεκρή φύση και μας επιτρέπει την πιθανότητα μιας προσωπικής βιωματικής εμπειρίας, ανάγνωσης του περιεχομένου του.
Τόσο η εγκατάσταση όσο και το βιβλίο αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το τοπίο γύρω μας και ιδιαίτερα στην ερμηνεία που του αποδίδουμε. Πώς δηλαδή ένας κλειστός χώρος μπορεί να ερμηνευτεί σαν μία εφιαλτική φυλακή, ή σαν ένα προστατευτικό κέλυφος όπου δοκιμάζεται η ανάπτυξη ιδεών και πραγμάτων, δίνοντας έμφαση περισσότερο στα στοιχεία που συνθέτουν τον κόσμο μας και ανήκουν στη σφαίρα των συναισθηματικών παρά των γνωστικών μας εμπειριών. Επιχειρούν να σχολιάσουν το σκοτεινό αυτό κομμάτι του ανθρώπου, των συναισθηματικών εμπειριών του, που του επιτρέπουν να ανακαλέσει τις αισθήσεις, τη μνήμη και την αντίληψή του, προκειμένου να μπορεί να διαχειριστεί θέματα που πραγματεύονται τη ζωή του.
Η Μαρία Λοϊζίδου είναι εικαστικός. Συμμετείχε σε διεθνής εκθέσεις και συνεργάστηκε με διάφορα μουσεία, πανεπιστήμια και ιδρύματα τέχνης. Ζει και εργάζεται στη Λευκωσία Από το 2006 ανήκει στην ομάδα AA+U For Architecture, Art and Urbanism.
