Γαβριήλ Φτελκόπουλος: Για την γνησιότητα του καλλιτέχνη

O Γαβριήλ Φτελκόπουλος, φοιτητής του Εργαστηρίου Ζωγραφικής ΤΕΕΤ Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, μιλάει στο Culturenow.gr, για την έκθεση “Rem BrandName – Η γνησιότητα του καλλιτέχνη”, ένα νέο εικαστικό project, που βασίστηκε σε μια δική του ιδέα και υλοποιήθηκε με τη συμβολή του καθηγητή του εργαστηρίου Χ. Κοντοσφύρη.

CultureNow: Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος θα φιλοξενήσει ένα project που είχατε σαν ιδέα και το υλοποιείτε μαζί με τους συμφοιτητές σας από το Εργαστήριο Ζωγραφικής ΤΕΕΤ Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Πείτε μας λίγα λόγια περί τίνος πρόκειται και πώς ήρθε η ιδέα για ένα τέτοιο project.

Γαβριήλ Φτελκόπουλος: To project Rem Brand Name, είναι μια έκθεση – παιχνίδι. Έχει να κάνει με το όνειρο και την προσδοκία του καλλιτέχνη να αποκτήσει φήμη. Ο ίδιος ορίζει πώς αντιλαμβάνεται τον εαυτό του δημιουργώντας μέσα από το παιχνίδι έναν διάλογο με τους επισκέπτες. Οι επισκέπτες-παίκτες καθορίζουν με τον δικό τους υποκειμενικό τρόπο την φήμη και την αυθεντικότητα των έργων, έχοντας ενεργό ρόλο στο στήσιμο της έκθεσης που διαρκώς μεταβάλλεται ανάλογα με την αγοραστική πρόθεση που υπάρχει. Η ιδέα προέκυψε από φοιτητές του εργαστηρίου συζητώντας για την γνησιότητα των έργων, την καθιέρωση των καλλιτεχνών, καθώς και τις σχέσεις τους με τους αγοραστές, συλλέκτες και κριτικούς της τέχνης.

C. N.: Όλα ξεκινούν και περιστρέφονται γύρω από ένα ομοίωμα του πορτρέτου του Ρέμπραντ (εξαιτίας του δόθηκε και ο τίτλος Rem BrandName). Γιατί επιλέχτηκε το αυτό-πορτραίτο του Ρέμπραντ ως η βάση ή το κέντρο αν θέλετε αυτής της επιτοίχιας art-monopoli, όπως την χαρακτηρίζετε;

Γ. Φ.: Ένα λογοπαίγνιο με το όνομα του Rembrandt, Rem-brandt, Rem-brand, προέκυψε από την επίσκεψή μας στο Μουσείο Wihlemshöhe στο Kassel της Γερμανίας, ακολουθώντας τις συζητήσεις των φοιτητών του εργαστηρίου. Ταυτόχρονα έδωσε το έναυσμα για την νοητή συνέχεια του Rem (έχοντας προηγηθεί η έκθεση “ηREMo” στη γκαλερί της Λόλας Νικολάου). Η αυτοπροσωπογραφία βρίσκεται στο κέντρο και γύρω της τοποθετούνται τα υπόλοιπα έργα ανάλογα με τη θέληση των επισκεπτών-παικτών. Χρησιμοποιώντας το πορτραίτο του Rembrandt ως σημείο αναφοράς, δημιουργούνται συσχετισμοί ως προς την γνησιότητα των έργων, την αναγνώριση των ίδιων των καλλιτεχνών και τον μεταξύ τους συναγωνισμό.

C. N.: Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία μέσα από αυτό το εικαστικό project να αποκτήσουν κάποια έργα σε πολύ χαμηλές τιμές, ακόμα και με 5 ευρώ. Πόσο σημαντικό πιστεύετε ότι είναι να δίνονται τέτοιες ευκαιρίες στο φιλότεχνο κοινό να αποκτά έργα σε πολύ προσιτές τιμές; Θεωρείτε ότι η συλλογή έργων τέχνης είναι μόνο για όσους διαθέτουν τα χρήματα ή η αγορά της τέχνης πρέπει να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό που διαθέτει κάθε λογής “πορτοφόλι”, μεγάλο ή μικρό;

Γ. Φ.: Θεωρούμε πολύ σημαντική την διάχυση της τέχνης σε όλους. Την ίδια στιγμή η απόκτηση έργων δεν θα πρέπει να αποτελεί εκμετάλλευση καμίας πλευράς. Για αυτό τον λόγο συμμετέχοντας κανείς στο παιχνίδι, ακολουθώντας μεν τους κανόνες, μπορεί να διερευνήσει τις ανάλογες πιθανότητες που προκύπτουν και να ανακαλύψει διαφορετικούς τρόπους απόκτησης των έργων τέχνης. Έτσι γίνεται μια αυτόματη προσαρμογή στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες του σήμερα.

C. N.: Την επιτοίχια αυτή έκθεση – art monopoli πλαισιώνουν – εκτός από τους 60 καλλιτέχνες που συμμετέχουν με τα έργα τους – και τρεις γνωστοί ιστορικοί τέχνης, ο Μάνος Στεφανίδης, η Λουίζα Καραπιδάκη και ο Γιώργος Δάβος. Ποιός είναι ο δικός τους ρόλος σε αυτό το εικαστικό παιχνίδι;

Γ. Φ.: Θέλοντας να δημιουργήσουμε μια προσομοίωση της πραγματικότητας του χώρου της τέχνης δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε την επιρροή που ασκούν οι κριτικοί στην καθιέρωση και αναγνώριση των καλλιτεχνών. Έτσι καλέσαμε τον Μάνο Στεφανίδη, τη Λουίζα Καραπιδάκη και το Γιώργο Δάβο, προκειμένου να στιγματίσουν τα έργα που θεωρούν σημαντικό να αποκτηθούν, γνωρίζοντας πολύ καλά την θετική ή αρνητική επίδραση που μπορούν να ασκήσουν στην προτίμηση των επισκεπτών-παικτών.

C. N.: Φυσικά στην προσπάθεια αυτή έχετε στο πλευρό σας και τον κ. Χάρη Κοντοσφύρη, υπεύθυνο καθηγητή του 3ου εργαστηρίου Ζωγραφικής ΤΕΕΤ Φλώρινας. Με ποιους τρόπους σας παρακίνησε ή βοήθησε να υλοποιήσετε την ιδέα που είχατε;

Γ. Φ.: Ο Χ. Κοντοσφύρης, είναι μια κινητήρια δύναμη για το εργαστήριο και τη σχολή γενικότερα. Σε αυτή την περίπτωση μας βοήθησε κυρίως φέρνοντάς μας σε επαφή με τους υπεύθυνους και μας παρότρυνε συνεχώς να αναλάβουμε όλο αυτό το εγχείρημα, με σκοπό την συλλογική εργασία και οργάνωση. Λειτουργούσε ως συντονιστής, βοηθώντας μας να ωριμάσουμε τη συνθήκη τoυ project και να καταλήξουμε σε αυτό το αποτέλεσμα.

C. N.: Πείτε μας λίγα λόγια για το Εργαστήριο Ζωγραφικής ΤΕΕΤ Φλώρινας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και το έργο του, όπως το βιώνετε ως φοιτητής και ως καλλιτέχνης.

Γ. Φ.: Έχοντας την τύχη το δυναμικό του 3εργαστηρίου να απαρτίζεται από άτομα με διαφορετικές αναζητήσεις, βιώνω μια συνεχή αλληλεπίδραση και συνεργασία με τους συμφοιτητές μου. Δημιουργούνται πολύ συχνά διάφορα πεδία έρευνας και συνθήκες συμμετοχής σε projects, μέσω των οποίων αποκτώ εμπειρίες, οι οποίες λειτουργούν καθοριστικά στην διαμόρφωσή μου ως καλλιτέχνη.

Η έκθεση θα παρουσιάστεί στην έκθεση Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη, Αθήνα (metro Ακρόπολη), από 3 Ιουλίου έως 7 Αυγούστου 2013, ενώ παράλληλα θα παρουσιαστεί και στη γκαλερί Λόλα Νικολάου στη Θεσσαλονίκη (25/6-5/8), δίνοντας την ευκαιρία το παιχνίδι να δικτυωθεί.