Νικολέτα Κοτσαηλίδου: Μας λείπει η ψύχραιμη και σφαιρική άποψη απέναντι στα γεγονότα

Η παράσταση του έργου του Νταρίο Φο με τίτλο “Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού” θα παρουσιαστεί φέτος για 5η χρονιά, από τον Σπύρο Παπαδόπουλο.

Με αφορμή την παράσταση, επικοινωνήσαμε με την Νικολέτα Κοτσαηλίδου, η οποία κρατάει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, αφού ερμηνεύει τη δημοσιογράφο που ερευνά την υπόθεση. Με αφορμή το ρόλο της σε αυτή την ιδιαίτερα επιτυχημένη σάτιρα του Νομπελίστα Ιταλού συγγραφέα, η Νικολέτα Κοτσαηλίδου μίλησε στο CultureNow.gr για την παράσταση, το ρόλο της, τη δημοσιογραφία και για αρκετά ακόμη ενδιαφέροντα…

Συνέντευξη: Νώντας Δουζίνας

Culturenow.gr: Αφορμή για τη συνέντευξη, είναι η συμμετοχή σας -για ακόμη μια χρονιά- στην “Κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού”. Πού θεωρείτε πώς οφείλεται η επιτυχία της παράστασης;

Νικολέτα Κοτσαηλίδου: Επειδή είχα την τύχη να δω αυτήν την παράσταση σαν θεατής πριν κάνω την αντικατάσταση, αισθάνθηκα ότι δικαίως είχε τόσο μεγάλη απήχηση στον κόσμο. Αφενός πρόκειται για μία τρομακτικά επίκαιρη πολιτική κωμωδία. Αφετέρου, τόσο ο Σπύρος σαν κεντρικός ήρωας και σκηνοθέτης όσο και οι υπόλοιποι ηθοποιοί, την αντιμετώπισαν με τη σοβαρότητα που χρειάζεται όταν ανεβάζεις ένα σπουδαίο έργο της παγκόσμιας θεατρικής κληρονομιάς μας, αλλά και με το χιούμορ που χρειάζεται μια κωμωδία. Αυτά τα δύο στοιχεία λειτουργούσαν με τέτοια ισορροπία μπροστά στα μάτια μου, που είμαι πλέον ευτυχής που ανήκω σε αυτόν το θίασο.

Culturenow.gr: Ο ρόλος σας είναι ιδιαίτερα σημαντικός και με βαρύνουσα σημασία, αφού ερμηνεύετε μια δημοσιογράφο, που κάνει ενδελεχή έρευνα για τις συνθήκες θανάτου του αναρχικού, αλλά και για τα τεκταινόμενα στο Αστυνομικό Τμήμα. Θα μας βοηθήσετε να κατανοήσουμε το ρόλο σας καλύτερα;

Ν.Κ.: Πρόκειται για μία δημοσιογράφο δυναμική, ασυμβίβαστη, αιχμηρή στον τρόπο που εκφράζει τις απόψεις της και αποφασισμένη να αποκαλύψει την αλήθεια. Άλλωστε, ο Ντάριο Φο εμπνεύστηκε αυτήν την – κυριολεκτικά και μεταφορικά- ηρωίδα από την Οριάνα Φαλάτσι, μία Ιταλίδα δημοσιογράφο που οι γενιές των πατεράδων μας έχουν ταυτίσει με τον Αλέκο Παναγούλη. Αυτό νομίζω τα λέει όλα!

Culturenow.gr: Το έργο του Ντάριο Φο φάνταζε ανέκαθεν ιδιαίτερα επίκαιρο, πολλώ δε μάλλον αυτές τις ημέρες, που οι αστυνομικές πρακτικές αμφισβητούνται ευρέως. Θεωρείτε πως ο συγγραφέας ήθελε απλά να σατιρίσει, ή να περάσει υπογείως ένα διαφορετικό μήνυμα;

Ν.Κ.: Μα μία επιτυχημένη πολιτική σάτιρα, έτσι κι αλλιώς περνάει υπόγεια μηνύματα. Γελάς με την ψυχή σου, αλλά όταν κάποια στιγμή καταλάβεις τι είναι αυτό που σε κάνει να διασκεδάζεις, το γέλιο παγώνει στο πρόσωπό σου.

Culturenow.gr: Θεωρείτε πως η ενημέρωση που παρέχεται από τους δημοσιογράφους στην κοινωνία μας, είναι ελεγχόμενη ή ελεύθερη; Η δημοσιογράφος που ερμηνεύετε, τι στάση κρατάει στην παράσταση;

Ν.Κ.: Νομίζω ότι τα χρόνια της αθωότητας έχουν παρέλθει. Μιλάμε άραγε για ενημέρωση ή παραπληροφόρηση; Ποιος ξέρει; Όταν ένα ολόκληρο σύστημα είναι βουτηγμένο στη διαφθορά και την υποκρισία, δε θα μπορούσε να μείνει καθαρό ένα τόσο βασικό κομμάτι του. Ειδικά σήμερα, που ο κόσμος είναι χαμένος και ευάλωτος και αναζητά φάρους να του φωτίσουν το σωστό δρόμο, είναι λογικό να ελέγχεται το βασικότερο μέσο χειραγώγησής του. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί να υπάρχουν λαμπρά μυαλά ή ασυμβίβαστοι δημοσιογράφοι. Απλά, σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημα είναι ότι από την μία το σύστημα πνίγει αριστοτεχνικά τη φωνή τους, και από την άλλη ο λαός είναι πολύ θολωμένος για να τους ξεχωρίσει.

Όσον αφορά στη δημοσιογράφο που ερμηνεύω, απέχει τόσο από αυτήν τη λογική που μόνο σα σύμβολο μπορώ να την αντιμετωπίσω.

Culturenow.gr: Στο τέλος της παράστασης, το κοινό καλείται να “αποφασίσει” τόσο για την τύχη σας, όσο και εντέλει, για την στάση του σε αντίστοιχα, ιδιαιτέρως επίκαιρα γεγονότα. Ποια είναι τα “μηνύματα” που σας έχει δώσει το αποτέλεσμα της εκάστοτε ψηφοφορίας;

Ν.Κ.: Αποδεικνύει για άλλη μία φορά ένα βασικό στοιχείο του λαού μας. Κρίνουμε, γκρινιάζουμε, σχολιάζουμε, εκτοξεύουμε βέλη προς πάσα κατεύθυνση αλλά οι πράξεις μας απέχουν από τα λόγια μας. Μας λείπει η ψύχραιμη και σφαιρική άποψη απέναντι στα γεγονότα. Είναι εύκολο να κάνεις αντιπολίτευση. Όταν όμως πρέπει να πάρεις εσύ ο ίδιος την κατάσταση στα χέρια σου, πέφτεις στις ίδιες παγίδες.

Culturenow.gr: Πολλοί υποστηρίζουν πως μέσα από μια καλή κωμωδία μπορούν να περάσουν τα πιο σημαντικά και βαρύνοντα νοήματα. Συμμερίζεστε την άποψη αυτή; Θεωρείτε πως ο Ντάριο Φο το πέτυχε με το συγκεκριμένο έργο;

Ν.Κ.: Απόλυτα. Το έργο αυτό αντικατοπτρίζει μία πραγματικότητα πολύ σκληρή και αληθινή, και ειδικά μετά τα τελευταία γεγονότα, πιο επίκαιρη από ποτέ. Απλά ο τρόπος που επιλέγει να το επικοινωνήσει ο συγγραφέας είναι η σάτιρα.

Culturenow.gr: Να μιλήσουμε λίγο και για τη Νικολέτα; Πώς ξεκίνησε η εμπλοκή σας με την υποκριτική; Ποιες ήταν οι πρώτες σας επιρροές;

Ν.Κ.: Το πρώτο λάθος έκανε η μητέρα μου όταν, σε ηλικία 10 ετών, με πήγε να δω μία ερασιτεχνική παιδική παράσταση. Το δεύτερο, όταν ο πατέρας μου, μου έκανε δώρο τις κωμωδίες του Αριστοφάνη σε μορφή κόμικς. Και το κακό τρίτωσε όταν με πήγαν εκπαιδευτική εκδρομή στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου…

Culturenow.gr: Όπως όλα τα επαγγέλματα, έτσι και αυτό του ηθοποιού περνάει τη δική του κρίση αυτή την εποχή. Πόσο δύσκολη είναι η επιβίωση για έναν καλλιτέχνη (ιδιαίτερα για τους νεότερους) και πόσο διαφορετική είναι η εικόνα πίσω από τη σκηνή, όταν σβήσουν τα φώτα μιας παράστασης;

Ν.Κ.: Μα το επάγγελμα του ηθοποιού πάντα κρίση περνούσε. Τα φώτα της δημοσιότητας είναι πολύ παραπλανητικά. Έχουν αίγλη, λάμψη αλλά από πίσω η αλήθεια είναι πιο σκληρή απ’ ότι μπορεί κανείς να φανταστεί.

Culturenow.gr: Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στο κοινό μας, τόσο αναφορικά με την παράσταση όσο και γενικότερα, για την κατάσταση που βιώνουμε όλοι;

Ν.Κ.: Να γυρίσουμε πίσω και να ξανακοιτάξουμε με ψυχραιμία το νόημα των λέξεων δημοκρατία, ελευθερία, ήθος, συνύπαρξη.