Θέατρο: Δείπνο με φίλους σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού (Ιλίσια)

Ένα από τα πιο διαχρονικά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία, ήταν ανέκαθεν ο θεσμός της οικογένειας και των σχέσεων. Στο θέατρο, υπάρχει άπειρο υλικό που αναδεικνύει και τις πιο λεπτές αποχρώσεις αυτής της θεματικής. Άλλοτε δραματικά, άλλοτε κωμικά και άλλοτε… γλυκόπικρα ώστε να κρατηθεί μια απαραίτητη ισορροπία.

Στα πιο διάσημα ανάλογου περιεχομένου κείμενα, ανήκει και το βραβευμένο «Δείπνο με φίλους» του Ντόναλντ Μάργκιουλις, το οποίο φέτος επέλεξε να ξαναπαρουσιάσει ο Γρηγόρης Βαλτινός στο Θέατρο Ιλίσια – Βολανάκη. Με το ίδιο έργο είχε γνωρίσει μεγάλη επιτυχία το 2001 στο «Λαμπέτη», με συνοδοιπόρους τους Κοραλία Καράντη, Κλέωνα Γρηγοριάδη και Αλεξάνδρα Παλαιολόγου.

Στο επίκεντρο βρίσκονται δύο παντρεμένα ζευγάρια, που ύστερα από 20 χρόνια, το ένα βρίσκεται στα πρόθυρα του χωρισμού, ενώ το άλλο, χάνεται στη ρουτίνα του έγγαμου βίου. Ο επεισοδιακός αυτός χωρισμός των μεν, θα φέρει τους δε, μπροστά σε έναν καθρέπτη, βγάζοντας έτσι στην επιφάνεια απωθημένα, μικρές ζήλιες και την ουσιαστική φθορά που προκαλείται στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως εύστοχα διαπιστώνει σε κάποιο σημείο ο πρωταγωνιστής, «ο χρόνος ταΐζει το θηρίο που σκοτώνει το γάμο». Έπειτα από καιρό, οι χωρισμένοι ξαναφτιάχνουν πιο κατασταλαγμένα τις ζωές τους, κάτι που δημιουργεί τριγμούς στις σχέσεις με τους φίλους τους, ίσως επειδή εκείνοι δεν τολμούν να μιμηθούν το παράδειγμά τους. Όμως, αποφασίζοντας να το παλέψουν μέχρι τέλους, προχωρούν σε αμοιβαίες προσπάθειες και υποχωρήσεις.

Ένα έργο, δεν κρίνεται μόνο για την εποχή την οποία γράφεται, μα και για τη διαχρονικότητα που πιθανόν το διέπει. Το «Δείπνο με φίλους» καταπιάνεται με τη φιλία, τον έρωτα, το γάμο, το σεξ και την αληθινή αγάπη. Δεν πρόκειται για καθαρή κωμωδία, καθώς περιέχει αρκετά δραματικά στοιχεία, ενώ δεν αποφεύγει μια αόριστη ηθικολογία. Ίσως να αναρωτηθεί κάποιος – και δίκαια – γιατί ένα τόσο απλό έργο, κέρδισε τρία βραβεία και γνώρισε παγκόσμια επιτυχία. Μάλλον εκεί βρίσκεται η απάντηση. Παρουσιάζει την επικρατούσα κατάσταση με τρυφερό, τίμιο και δωρικό τρόπο. Καμιά φορά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μαεστρία για να περιγραφεί η πραγματικότητα.

Ως προς τις ερμηνείες, ο Γρηγόρης Βαλτινός έχοντας περισσότερη τριβή με το κείμενο, προσφέρει αρκετές επιτυχημένες στιγμές. Μπλαζέ, με υποδόριο χιούμορ και δωρικότητα. Ο Παύλος Χαϊκάλης, περισσότερο εξωστρεφής με αστείες ατάκες και το γνωστό μπρίο, ερμηνεύει τον ανανεωμένο μεσήλικα που αποτινάσσει περιχαρής τα τόσα χρόνια ρουτίνας. Οι Μπέσσυ Μάλφα και Ρένια Λουιζίδου, ερμηνεύουν δυναμικά τους ρόλους τους, άλλοτε με την απαιτούμενη υπερβολή και άλλοτε αγκαλιάζοντας θερμά τα ποικίλα βάσανα των ηρωίδων τους.

Η σκηνοθεσία του Γρηγόρη Βαλτινού, ήταν γρήγορη, απλή, εύστοχη και έδωσε βάρος στο κωμικό στοιχείο και την ατάκα. Το σκηνικό του Γιάννη Μετζικώφ, ήταν μοντέρνο και λειτουργικό, ακριβώς όπως και τα κοστούμια του ιδίου. Ο φωτισμός της Μελίνας Μάσχα ήταν μινιμαλιστικός και ατμοσφαιρικός. Έξοχη και προσεγμένη η μουσική επιμέλεια της παράστασης.

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ευχάριστο σύγχρονο έργο, με καλούς ηθοποιούς, που περιγράφει καταστάσεις που σε όλους κάτι θυμίζουν…

Η παράσταση «Δείπνο με φίλους», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Βαλτινού, παρουσιάζεται στο Θέατρο Ιλίσια – Βολανάκη. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ