Ταινία: Ζήτω η Ελευθερία, του Ρομπέρτο Αντό

Έμφτυτη ρητορική δεινότητα, φιλόσοφημένος ανθρωποκεντρικός λόγος και αφοπλιστική ειλικρίνεια συνοδευόμενη από ένα ζεστό χαμόγελο θα μπορούσαν να ήταν τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το πορτρέτο του τέλειου πολιτικού ηγέτη.

Από την Τζένη Τσόκα

Όλα αυτά βρίσκονται συγκεντρωμένα στο πρόσωπο του Ενρίκο Ολιβιέρι, γενικού γραμματέα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ιταλία.

Η “Ζήτω η Ελευθερία” (Viva la Liberta), η τρίτη κατά σειρά ταινία του σκηνοθέτη Ρομπέρτο Αντό, που είναι βασισμένη στη νουβέλα “The Empty Throne” του Άντζελο Παουσκίνι, πραγματεύεται την οικονομική και κοινωνικό-πολιτική κρίση στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με ένα νεφελώδες πολιτικό σκηνικό και με την κοινή γνώμη άκρως δυσαρεστημένη από τις πολιτικές πρακτικές των περασμένων χρόνων, οι οποίες τους έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο, η ανάκαμψη φαντάζει μακρινό όνειρο. Η δυσαρέσκεια των πολιτών αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις με τα ποσοστά της πρόθεσης ψήφου συνεχώς να μειώνονται. Η συρρίκνωση της δυναμικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκαλεί άγχος και δυσφορία στον αρχηγό της Ενρίκο Ολιβιέρι (Τόνι  Σερβίλο), ο οποίος αποφασίζει να εξαφανιστεί. Με ένα σημέιωμα που αφήνει στη σύζυγό του Άννα και τον προσωπικό βοηθό του Αντρέα, εξηγεί τους λόγους αυτής του της κίνησης. ‘Ηθελε να αποστασιοποιηθεί από όλα, να βρεί τον εαυτό του που είχε χάσει και ήρεμος πια να πάρει τις τελικές του αποφάσεις. Ο Αντρέα προφασίζεται προσωρινή αδιαθεσία του Ολιβιέρι στο συμβούλιο του κόμματος, ενώ με τη σύζυγό του προσπαθούν να βρουν μία μάλλον ανορθόδοξη λύση για να αποφύγουν πιθανές αντιδράσεις που θα ξεσήκωνε η είδηση της εξαφανισής του. Ενώ ο Ολιβιέρι βρίσκει καταφύγιο στο Παρίσι, στην οικεία μιας πρώην συντρόφου του, όπου προσπαθεί να ανακτήσει τις δυνάμεις του, ο Αντρέα και η Αννα προσεγγίζουν τον αδερφό του Τζιοβάνι, έναν τρελό που μόλις πήρε εξιτήριο από την ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλευόταν και του ζητούν να πάρει τη θέση του πολιτικού. Ένας τρελός φιλόσοφος  με μειλίχιο βλέμμα, καθαρό και κοφτό πολιτικό λόγο καταφέρνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και το σεβασμό των αντιπάλων του. Δεν αργεί όμως η μέρα που και ο Τζιοβάνι εξαφανίζεται.
Το μπερλουσκονικό αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει η Ιταλία ήταν η αφορμή που ο Ρομπέρτο Αντό έδωσε σάρκα και οστά στο “Ζήτω η Ελευθερία” μία καθ’ όλα πολιτικής σάτιρας ταινία, θυμιζοντάς μας κατά πολύ σε περιεχόμενο τις προγενέστερες (Il Divo) και (Habemus Papam).

Με μία βαθύτερη ανάγνωση γίνεται σαφές ότι ο Αντό δεν επικεντρώνεται τόσο στα κακώς κείμενα της επικρατούσας πολιτικής σκηνής αλλά εστιάζει περισσότερο στην ανάλυση της προσωπικότητας του ατόμου. Δύο αδέρφια που μοιάζουν σα δύο σταγόνες νερό, φαινομενικά τόσο ίδιοι, πως γίνεται να είναι εκ διαμέτρου τόσο αντίθετοι χαρακτήρες; Από τη μία ο γήινος και “βαρής” Ενρίκο και από την άλλη ο αέρινος και “ανάλαφρος” Τζιοβάνι, πρέπει να συναντηθουν κάπου στη μέση για να βρουν τη χρυσή τομή. Στην πραγματικότητα η ταινία αναλύει τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από τον πολιτικό, παρουσιάζοντας τις δύο διαφορετικες πλευρές του ίδου ατόμου και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τις διαχειριστεί.

Η ταινία πολιτικής σάτιρας “Ζήτω η Ελευθερία” προβλήθηκε στο φεστιβαλ Κάρλοβι-Βάρι και κέρδισε δύο βραβεία David di Donatello (σεναρίου και β’ ανδρικού ρόλου) και άλλα δύο της Ιταλικής Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (σεναρίου και α’ ανδρικού ρόλου). Το μεγαλύτερο ατού είναι η εξαιρετική ερμηνεία του Τόνι Σερβίλο (Ολιβιέρι), που με την εκφραστικότητά του προσώπου του και τις κινήσεις των ματιών του αλλάζει προσωπικότητες και καθηλώνει τον θεατή.

Το τέλος της ταινίας μας αφήνει με τον γρίφο για το πιο απο τα δύο αδέρφια βρίσκεται στην καρέκλα το πολιτικού, όταν ακόμη και το δεξί το χέρι ο Αντρέα, που τον επισκέπτεται στο σπίτι του δυσκολεύεται να καταλάβει. Τώρα στο ίδιο πρόσωπο έχουν εναρμονιστεί στοιχεία και των δύο χαρακτήρων.

Μια κωμική ταινία με έξυπνο σενάριο, γρήγορους διαλόγους, εξαιρετικό καστ ηθοποιών και την μαγευτική μουσική υπόκρουση του Μάρκο Μπέττα, που σίγουρα δεν πρέπει να χάσετε.

Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Αντό
Σενάριο: Ρομπέρτο Αντό, Άντζελο Παουσκίνι
Πρωταγωνιστούν: Τόνι Σερβίλο, Βαλέριο Μαστρανρέα, Βαλέρια Μπρούνι Ταντέσκι, Μικέλα Σεσόν
Διάρκεια: 94’
Διανομή: BiBi Film