Ο τίτλος “2Μ” προκύπτει από την απόσταση που πρέπει να κρατάμε στις πρωτόγνωρες για όλους μας συνθήκες. H απόσταση είναι μια αριθμητική μέτρηση του πόσο μακριά ή κοντά μας βρίσκεται ένα αντικείμενο. Στη φυσική ή την καθημερινή χρήση της, η απόσταση μπορεί να αναφέρεται σε ένα φυσικό μήκος ή μια εκτίμηση βάσει άλλων κριτηρίων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η “απόσταση από το Α στο Β” είναι εναλλάξιμη με την “απόσταση από το Β στο Α”, έτσι ακριβώς όπως είναι και η απόσταση του θεατή με το έργο.
Η The Blender Gallery στο πλαίσιο της μετατροπής της εξωτερικής αυλής σε εκθεσιακό χώρο, καλεί τους εικαστικούς Θωμά Γαλάτο, Nίκο Γιαβρόπουλο, Απόλλωνα Μαθιουδάκη, Κώστα Μπερδέκλη, Ελιώνα Ντούκνη, Διονύση Φραγκιά και Άννα Χαρακτινού, να απαντήσουν με τα έργα και τις παρεμβάσεις τους, σε ερωτήματα όπως τί διαφοροποιεί το Α από το Β ,σε μια σχέση έργου – θεατή, αλλά και σε μια επισκόπηση της αρχής και του τέλους της περιήγησης σε μια έκθεση. Είναι το Α η αρχή της απόστασης και το Β το τέλος της ή αντίστροφα; Πως αντιλαμβανόμαστε την απόσταση; Τι επιτρέπουμε, τι δεχόμαστε, που βάζουμε τα όρια μας;
Οι διαφορές του εξωτερικού με του εσωτερικού χώρου είναι εμφανής στην παρουσίαση των έργων. Από τον τρόπο φωτισμού, που στην προκειμένη περίπτωση είναι φυσικός, με αποτέλεσμα η μορφή του έργου να εναλλάσσεται μέσα στην ημέρα, μέχρι τους εξωτερικούς ήχους που προσδίδουν μια διαφορετική εμπειρία θέασης, όπως επίσης και η περιηγηση του επισκέπτη σε έναν εναλλακτικό εκθεσιακό χώρο όπου η έξοδος(Α) γίνεται είσοδος (Β) και το αντίστροφο.
Τι μπορεί να περιλαμβάνεται στην απόσταση μεταξύ Α και Β; Είναι μια ενδιαφέρουσα διαδρομή με εμπόδια ή είναι μια διαδρομή ευθεία και ασφαλής με ξεκάθαρο τον προορισμο;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στον χώρο της τέχνης, η θέαση και η ανάγνωση ενός έργου από τον θεατή, ποικίλλει και καθορίζεται από παραμέτρους όπως ο χρόνος, ο χώρος και το μέσο. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικό να εξετάσουμε και το αντίκτυπο του χρόνου προβολής στην αντίληψη του έργου τέχνης, αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της όλης εμπειρίας θέασης . Έτσι είναι απαραίτητο να γίνει ένας διαχωρισμός μεταξύ των δύο ειδών απόστασης – την απόσταση θέασης και την απόσταση προβολής.
H απόσταση θέασης είναι μέρος της διαδικασίας ανάλυσης ενός έργου και καθορίζεται από το μέγεθος του, το περιεχόμενο του και τον περιβάλλοντα χώρο*. Αντιθέτως η απόσταση προβολής συνήθως καθορίζεται στην πειραματική έρευνα, ειδικά στην εργαστηριακή που παρουσιάζει απεικονίσεις έργων τέχνης σε οθόνες υπολογιστών. Διανύουμε μια περίοδο που ο τρόπος και ο τόπος συνάντησης με την τέχνη γίνεται πλεον ψηφιακά, περισσότερο από ποτέ. Στην ψηφιακή όμως προβολή ενός έργου, ο θεατής δεν αντιμετωπίζει ούτε μπορεί να επεξεργαστεί το έργο με τον ίδιο τρόπο όπως στην φυσική θέαση, όπου κάνοντας κινήσεις στο χώρο για την καλύτερη οπτική αντίληψη και αποδοχή του περιεχομένου, βιώνει την εμπειρία θέασης με όλο του το σώμα .
Ο όρος Aesthetic Distance αναφέρεται στο χάσμα μεταξύ της συνειδητής πραγματικότητας ενός θεατή και της φανταστικής πραγματικότητας σε ένα έργο τέχνης.
Για κάποιους η προσέλευση σε έναν χώρο τέχνης είναι αποθαρρυντική, είτε επειδή δε γνωρίζουν το αντικείμενο και πιστεύουν ότι θα ερωτηθούν για θέματα που ίσως δεν κατέχουν, είτε επειδή δεν μένουν ποτέ ανώνυμοι μιας και καλούνται να συμπληρώσουν τα στοιχεία τους σε φόρμα επικοινωνίας, είτε λόγω της αυστηρότητας του white box. Πόσοι γνωρίζουν όμως ότι το λευκό στους τοίχους των γκαλερί θεωρήθηκε αποτελεσματικό μέσο για τη δημιουργία ενός «καθαρού» χώρου. Μια ατμόσφαιρα που μοιάζει με κενό, στην οποία η τέχνη θα μπορούσε να ζήσει χωρίς αντιπερισπασμούς. Καθόλου απωθητικό, τι νομίζετε;
Όταν ο θεατής ξεπεράσει τον “φόβο”, αφήσει την απόσταση στην άκρη, σταθεί μπροστά από το έργο παρατηρόντας το και απορροφηθεί στις φόρμες του, τότε ο εικαστικός έχει πετύχει την αισθητική απόσταση.
H ερώτηση όμως παραμένει η ίδια, όχι μόνο στη τέχνη αλλά και στη καθημερινότητά μας, χρειάζεται απόσταση για να έρθουμε πιο κοντά;
* Μετά το πέρας της ημέρας των εγκαινίων, τα έργα θα μεταφερθούν στον εσωτερικό χώρο της γκαλερί έτσι ώστε, όσοι επισκέπτες θέλουν να επισκεφθούν ξανά το χώρο, να βιώσουν την αντίθεση της απόστασης από τον εξωτερικό χώρο στον εσωτερικό. Έπειτα θα κληθούν να απαντήσουν ανώνυμα σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με αυτή την εμπειρία.
Την ημέρα των εγκαινίων θα πραγματοποιηθεί music live από τους ψθρ.
Γιώργος Αμαραντίδης: Nέυ, φωνές και ψίθυροι,
Γιάννης Ηλιόπουλος: Ακουστική κιθάρα με βάθος,
Kώστας Μπερδέκλης: Ακουστική κιθάρα με ηχώ.