Στο πρώτο απ’ αυτά η δυτική μουσική του μπαρόκ συνδυάζεται με την ανατολική πολεμική τέχνη του τάι τσι, ενώ στο δεύτερο συνδυάζονται λόγιες συνθέσεις και τσιγγάνικη-βαλκανική μουσική από κλασικούς και παραδοσιακούς μουσικούς. Οι δύο συναυλίες σχεδιάστηκαν ειδικά για το Φεστιβάλ Ανήσυχων Ήχων, έναν νέο θεσμό σε καλλιτεχνική επιμέλεια του Θύμιου Ατζακά που πραγματοποιείται για δεύτερη συνεχή χρονιά.
Το Φεστιβάλ αυτό είναι ένας κύκλος συναυλιών με επίκεντρο την ώσμωση μεταξύ των ευρασιατικών μουσικών παραδόσεων και της πνευματικής αναζήτησης του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Το κοινό της Θεσσαλονίκης έχει την ευκαιρία να απολαύσει μερικά από τα πιο αξιόλογα μουσικά project της διεθνούς σκηνής, με κοινή αφετηρία τις μουσικές δωματίου σε Ανατολή και Δύση, από τις μουσικές αυλές στις μουσικές πιάτσες. Σ’ αυτό το ανήσυχο αλλά συναρπαστικό ταξίδι η ευρηματικότητα και η ανοιχτοσύνη των προσκαλεσμένων καλλιτεχνών μεταμορφώνεται άλλοτε σε αρχέγονη δύναμη και άλλοτε σε γαλήνιες σιωπές, παρασέρνοντας το κοινό σε στιγμές μέθεξης.
Το πρώτο μέρος του 2ου Φεστιβάλ Ανήσυχων Ήχων πραγματοποιήθηκε στις 9 & 11 Νοεμβρίου 2018.
Επεξεργασία προβολών, σχεδιασμός φωτισμού: Αλέξανδρος Σεϊταρίδης
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Β’ Φάση
16 Φεβρουαρίου 2019
«Αγκαλιάζω τον Τίγρη, επιστρέφω στο βουνό»
Η Τέχνη της Φούγκας στην τέχνη της κίνησης
Η Τέχνη της Φούγκας του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, μία συλλογή από 14 φούγκες και 4 κανόνες πάνω στο ίδιο θέμα, αποτελεί ένα από τα υψηλότερα επιτεύγματα της δυτικής μουσικής κληρονομιάς. Το έργο αυτό εξερευνά πρωτίστως την πολυφωνία, ενώ η πολυπλοκότητα των επιμέρους έργων αυξάνεται βαθμιαία παρουσιάζοντας το θέμα σε απλές, διπλές και τριπλές φούγκες. Η τελευταία φούγκα έμεινε ημιτελής, αλλά εικάζεται πως θα είχε μάλλον τη μορφή τετραπλής φούγκας. Το έργο αυτό δεν είναι γραμμένο για συγκεκριμένα όργανα, ενθαρρύνοντας έτσι έναν διαρκή, διαχρονικό πειραματισμό με πιθανούς συνδυασμούς οργάνων. Η παράσταση αυτή επιχειρεί μία πρωτότυπη διανομή, με άλτο φλάουτο, τσέλο και πιάνο.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ερμηνείας του έργου θα εκτελούνται επί σκηνής επιλεγμένες φόρμες της πολεμικής τέχνης του Tai Chi. Η εσωτερικότητα, η πολυφωνία και η ατέρμονη ροή του μουσικού κειμένου απλώνονται στον χώρο και εκφράζονται στο ανθρώπινο σώμα σε μία αντίστιξη με κοινό άξονα τη βαθιά πνευματική και σωματική ισορροπία.
Παίζει το «οικογενειακό» Trio Iama, που αποτελείται από τρία αδέλφια, εξαιρετικούς μουσικούς με μεγάλη διεθνή αναγνώριση (Μαρία Ανισέγκου βιολοντσέλο, Γιάννης Ανισέγκος φλάουτο, Αντώνης Ανισέγκος πιάνο). Εκτέλεση φόρμας Tai Chi: Ηρακλής Πρόβος.
17 Φεβρουαρίου 2019
Ο ρατ παΐ νι κερντόλ – Το αίμα νερό δε γίνεται
Στη συναυλία θα ακουστούν τσιγγάνικοι και βαλκανικοί σκοποί που ενέπνευσαν λόγιους συνθέτες, αλλά και έργα λόγιων συνθετών που πέρασαν στη μουσική πιάτσα – έργα Μπάρτοκ, Μπραμς, Κωνσταντινίδη κ.ά., μαζί με παραδοσιακή μουσική και αυτοσχεδιασμούς από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία. Δεν πρόκειται για μια απλή συναυλία, αλλά για μια γιορτή ταμπεραμέντου, όπου θα συμπράξουν επί σκηνής κορυφαίοι βιρτουόζοι: δύο από τους πλέον εξαίρετους σολίστες της κλασικής μουσικής, ο Σίμος Παπάνας στο βιολί και ο Γιώργος-Εμμανουήλ Λαζαρίδης στο πιάνο, και δύο παραδοσιακοί μουσικοί με διεθνή ακτινοβολία, ο Tcha Limberger από το Βέλγιο (βιολί, τραγούδι), εκπρόσωπος της τσιγγάνικης αυτοσχεδιαστικής παράδοσης jazz manouche, και ο Petar Ralchev (ακορντεόν), από τα μεγαλύτερα ονόματα της βουλγαρικής μουσικής σκηνής.