O Κωνσταντίνος Μπάσιος, Ιστορικός της Τέχνης, μέλος της A.I.C.A. και επιμελητής της έκθεσης 3 re–interpretations, γράφει: “Ο αριθμός 3 συστήνει την βάση υπολογισμού του πλήθους των καλλιτεχνών, για να αποκληθεί μια έκθεση ομαδική. Με δεδομένο, λοιπόν, αυτό το κριτήριο, προκύπτει σήμερα, στην Cube Gallery, μια συμπαρουσίαση τριών διαφορετικών καλλιτεχνών, από ετερογενείς καταγωγές και με αποκλίνουσες διαδρομές, προκειμένου να διαπιστώσουμε τι: με ποιό τρόπο οι κοινές πολιτιστικές καταβολές ή, ακόμα και αναφορές, μπορούν να αποτελέσουν, σήμερα, μια –πράγματι– ενιαία οπτικοποιημένη κοινότητα, από την οποία θα μπορούσε κάποι@ να ισχυρισθεί ότι ενυπάρχει μια ταυτότητα, ίδια για όλ@.
Με άλλα λόγια, μήπως, εν τέλει και παρά τους επίσημους, εορταστικούς ισχυρισμούς, λόγω της θρυλικής επετείου των διακοσίων χρόνων από την Επανάσταση, συμβαίνει μια άλλης τάξεως συνθήκη, που συνεκδοχικά αποκαλείται έτσι, ακριβώς διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να ιδωθεί ως ένα όλον, μια κατάσταση πολλαπλά διασπασμένη, αφού δεν μπορεί να τεθεί από κοινού, όλη αυτή η απειροστική αποσπασματοποίηση μιας παλαιάς, αλλά βαθύτατα ιδεολογικοποιημένης παράδοσης, οι αναγωγές της οποίας έχουν και αυτές αντικρουόμενες καταφάσεις;
Αυτοί οι δύο αιώνες που φέτος πέρασαν, μάς υποχρεώνουν σε μια διαδικασία αναστοχασμού, γιατί όταν, τότε, άρχισε η έναρξη των ανατροπών και σταδιακές υιοθεσίες εκδοχών νεωτερικότητας, συμβαίνει και εδώ, όπως πολύ νωρίτερα αυτό γινόταν ήδη στη δυτική Ευρώπη, η επανεμβάπτιση των πάντων εις το όνομα της κλασικής αρχαιότητας.
Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Νίκος Γιαβρόπουλος σχολιάζει, με τον λεπτό του τρόπο, μορφικές και λειτουργικές ομοιότητες, όταν συνεξετάζει ένα συμβολικό αντικείμενο της εποχής μας με το αντίστοιχο του παρελθόντος και τι σκέψεις προκαλούνται ως προς τα υιοθετηθέντα ή απορριφθέντα κλασικότροπα πρότυπα, στο μέτρο που οι βίντεο-εγκαταστάσεις του μάς επιτρέπουν απρόβλεπτες επαναθεωρήσεις.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Από την άλλη πλευρά, ο Διονύσης Παππάς, εμπνεόμενος από πιο νεωτερικές και, εν πολλοίς, κριτικές προσεγγίσεις για τα βιολογικά και τα κοινωνικά πρότυπα του φύλου, καταλήγει σε ζωγραφικές και γλυπτικές αναπαραστάσεις, προκειμένου να λειτουργήσουν ως εικονοποιητικές πιστοποιήσεις όλων αυτών των θεωρήσεων, που επιδιώκουν την απεξάρτηση και την απελευθέρωση από αγκυλώσεις, μα κυρίως από ιδεο-καταναγκαστικές προσλήψεις ρόλων και ταυτοτήτων.
Ενώ, ο Αλέξανδρος Μαγγανιώτης, πιστός στις γνωστές απεικονιστικές του ιδιαιτερότητες επιδιώκει να οπτικοποιήσει, κατά τρόπο, παραστατικό τις αλφαβητικές αποδώσεις των αρχαίων λεξιλογικών δανείων στην αγγλική γλώσσα, προσδίδοντας ένα ύφος ουμανιστικό στον επιμέρους μικρόκοσμο που συγκροτεί, πάλι κατά τρόπο επιβεβαιωτικό του νοήματος τής κάθε λέξης.
Είναι, επομένως, σαφές ότι όλα αυτά τα κλασικότροπα συστατικά, που άλλες φορές μπορεί να είναι πιο αυτούσια και πιο ειρωνικά, όπως στην περίπτωση του Γιαβρόπουλου, άλλες φορές να είναι περισσότερο διαμεσολαβημένα και εμμέσως υπονομευμένα, όπως συμβαίνει με τον Παππά, και άλλες φορές να είναι πιο sui generis και εν πολλοίς ελευθεριακότερα, όπως προκύπτει στον Μαγγανιώτη, να υποδεικνύουν σε εμάς ότι διακόσια χρόνια αργότερα, μπορούμε, εφόσον το θέλουμε, την όποια παράδοση να τη διαχειρισθούμε πολύ πιο γόνιμα και δημιουργικά σε σχέση με άλλους κληρονόμους. Με ό,τι και όσα, κάτι τέτοιο, συνεπάγεται.
Σύντομα Βιογραφικά
Νίκος Γιαβρόπουλος
Ο Νίκος Γιαβρόπουλος είναι εικαστικός καλλιτέχνης με έδρα την Αθήνα. Σπούδασε Κινηματογράφο στη σχολή Λ. Σταυράκου. Στο ενεργητικό του μετράει 15 ατομικές εκθέσεις, καθώς και πολλές συμμετοχές σε φεστιβάλ και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, Αυστρία, Η.Π.Α, Σουηδία, Δανία, Ιταλία, Η.Β, Γαλλία, Ινδία, Βραζιλία, Περού, Ολλανδία, Ρωσία, Βουλγαρία, Κίνα.
Έχει επιμεληθεί 7 ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Απέσπασε 2 βραβεία για καλύτερο Video Art το ένα στην Αθήνα, στο φεστιβάλ Mediaterra και το άλλο στο Λονδίνο, στο Greek film video Festival.
Αλέξανδρος Μαγκανιώτης
Ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Architectural design στην “The Bartlett”, του Πανεπιστημίου U.C.L. στο Λονδίνο.
Ως εικαστικός έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε έξι ατομικές εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί.
Συμμετείχε στα Rooms 2014 που διοργανώνει η γκαλερί Καππάτος στο Ξενοδοχείο St. George Lycabettus, στην Αθήνα.
Συμμετείχε στις ART-ATHINA 2010, 2016, 2018, 2021.
To 2015 παρουσίασε την ατομική έκθεση του με τίτλο: “Αλφάβητος: Η Εικόνα των Γραμμάτων”
στο Κέντρο Σύγχρονης Tέχνης Θεσσαλονίκης σε επιμέλεια του Γιάννη Μπόλη.
Την ίδια χρονιά την έκθεση του Alphabet Games, στην Γκαλερί Cube, στην Πάτρα και έπειτα στην Γκαλερί Σκουφά στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε η ατομική του έκθεση με τίτλο “ΚΑΝΕΝΑΣ: σε Αναζήτηση Ταυτότητας”.
Η «Αλφάβητος» του, επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα, στην 7η Μπιενάλε του Πεκίνου που έγινε στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Κίνας το 2017.
To 2018 συμμετείχε στην έκθεση ‘Cultural Memory” στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μήλου.
Το 2019 συμμετείχε στην Μπιενάλε στης Μυκόνου με τίτλο «Απάθεια» και το 2020 στην Μπιενάλε Σχεδίου Osten στην Βόρειο Μακεδονία.
Το 2021 παρουσίασε την ατομική του έκθεση με τίτλο “Σε Αναζήτηση του Οδυσσέα”, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών. Επίσης, συμμετέχει στην εικαστική έκθεση του 62 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Είναι ιδρυτικό μέλος και καλλιτεχνικός διευθυντής της The Project Gallery στην Αθήνα.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Αυστρία, Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Ιαπωνία, Ιταλία, Κύπρο, Ολλανδία, Ρωσία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α.
Έργα του βρίσκονται στην συλλογή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – ΜΟΜUS, του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, στο Μουσείο Λευκάδιου Χερν στην Ιαπωνία, του Μουσείου των Ονείρων του Freud στην Αγ. Πετρούπολη, την συλλογή του Luciano Benetton, στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Ίδρυμα Α. & Λ. Κατακουζηνού, του Copelouzos Family Art Museum, FKP Collection και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές.
Διονύσης Παππάς
Ο Διονύσης Παππάς είναι απόφοιτος (με άριστα) της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε ζωγραφική, στο εργαστήριο του Α. Αντωνόπουλου (2012-2017), ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχέδιο, τα πολυμέσα και την ψηφιακή τέχνη. Προηγουμένως, είχε ολοκληρώσει σπουδές στην Ιστορία και Αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2001) και μεταπτυχιακές σπουδές στη Βυζαντινή Αρχαιολογία (2006).
Ως καλλιτέχνης, επικεντρώνεται κυρίως στη χρήση του χαρτιού ως πρώτη ύλη, σε σχέδια με κάρβουνο ή μολύβι, σε κατασκευές και σε εγκαταστάσεις.
Έχει τοποθετήσει μόνιμα έργα στον δημόσιο χώρο, έχει εκθέσει ατομικά την πτυχιακή του εργασία, στην ‘‘Παρόδιο’’ Στοά του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει συμμετάσχει σε πάμπολλες ομαδικές εκθέσεις, σε Μουσεία, σε ιδρύματα μορφωτικών εποστολών και σε ιδιωτικές αίθουσες τέχνης, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη, όπως και στο εξωτερικό.
Η δουλειά του έχει διακριθεί με βραβεία και έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.