Από τις εκδόσεις Κίχλη κυκλοφορεί το βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου, Το δέντρο του Ιούδα.
Ο Ηλίας, ένας άνθρωπος που έχει χάσει τα πάντα –δουλειά, οικογένεια–, στα πενήντα τρία του χρόνια φεύγει από την Αθήνα και επιστρέφει στο χωριό του, το Δελβινάκι ψηλά στο Πωγώνι, στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Όταν μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται βάναυσα δολοφονημένη έξω από το χωριό, η εξιχνίαση του φόνου γίνεται για τον ήρωα έμμονη ιδέα, ένας σκοπός που γεμίζει το ψυχικό του κενό και τον άδειο χρόνο.
Με φόντο το χειμωνιάτικο τοπίο της ορεινής Ηπείρου, που αφήνει το αποτύπωμά του στη λιτή, αδρά ποιητική γλώσσα, στο απέριττο ύφος της αφήγησης, αλλά και στο ήθος των χαρακτήρων, ξετυλίγεται ο μίτος μιας ιστορίας φιλίας και προδοσίας που καταλήγει στη λύτρωση με τον ερχομό της άνοιξης.
Βγῆκε καὶ πῆρε τὴν ἀνηφοριὰ γιὰ τὸν Ἁι-Δημήτρη. Νύχτα καὶ μέρα ἀκόμα συνυπῆρχαν, ἔχοντας καθεμιὰ ἴσο μερτικὸ τοῦ κόσμου. Ὁ ἕνας τοῖχος τοῦ Ἁι-Θανάση εἶχε φωτίσει παραδομένος στὴ μέρα, καὶ σὰν νά ’χε ἁπλωθεῖ μὲ τὸ φῶς, νά ’χε πάρει μπόι, ἐνῶ ὁ ἄλλος ἦταν ἀκόμα μαζεμένος, τυλιγμένος στὴ νύχτα, πιὸ μικρός. Κι ὅλα ἔτσι ἦταν. Σκοτάδι καὶ φῶς μπλέκονταν στοὺς κλώνους τῶν δέντρων καὶ μὲς στὶς βατσουνιές, σὰν νά ’χαν μετατρέψει ἡ νύχτα καὶ ἡ μέρα σὲ πεδίο τῆς ἀναμεταξύ τους μάχης κάθε κλαδὶ καὶ κλαδάκι. Οἱ τσομπάνηδες δὲν εἶχαν βγάλει ἀκόμα τὰ ζῶα. Τὸ βουνὸ ἦταν δικό του. Οἱ πέτρες ἅπλωναν μακρὺ ἴσκιο καθὼς πρόβαλλε ὁ ἥλιος, ἡ καθεμιὰ βαλμένη στὸ μαῦρο λάστιχο μιᾶς σφεντόνας ποὺ τσίτωνε καὶ τσίτωνε. Κάθε καμπὴ τοῦ δρόμου ἔφερνε κοντύτερα τὴ μέρα, κι ἡ νύχτα σκορποῦσε στὶς σκιές.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννιά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Tα τελευταία τέσσερα χρόνια ζει με την οικογένειά του στη Λευκάδα και περνά μεγάλα διαστήματα κάθε χρόνο στο Δελβινάκι Πωγωνίου, στην Ήπειρο, όπου διαδραματίζεται το Δέντρο του Ιούδα αλλά και άλλες ιστορίες του. Έχει εκδώσει οχτώ βιβλία λογοτεχνίας για ενήλικες (το 2012 το τελευταίο, τις νουβέλες Σπουργίτω, Γράχαμ, εκδόσεις Πικραμένος), το Οδοιπορικό στο Πωγώνι, (εκδόσεις Fagotto, 2013) και τρία βιβλία για παιδιά. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας.
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.
