Το παλιόπαιδο – Αγγελική Δαρλάση

Από της εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορεί το παιδικό βιβλίο της  Αγγελικής Δαρλάση με τίτλο, Το παλιόπαιδο σε εικονογράφηση της Ίρις Σαμαρτζή.

Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά, μα και ξεχωριστού όπως ξεχωριστό είναι κάθε παιδί.

Η ιστορία ενός παιδιού που μεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε μεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο – ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιμμένο απ’ όλα τα παιδιά. Κι έτσι κάποια στιγμή αποφάσισε πως, αν σε λένε παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις. Όταν λοιπόν ο Ραούλ, ο αρχηγός της συμμορίας «Τίγρεις των Δρόμων», τον πήρε υπό την προστασία του, το Παλιόπαιδο αποφάσισε πως έπρεπε να γίνει πραγματικά… παλιόπαιδο. Μέχρι τη στιγμή που, κρατώντας ένα όπλο στο χέρι του, κλέβει το πορτοφόλι από έναν μικροκαμωμένο και αδύνατο νεαρό άντρα, όπως ακριβώς είχε δει πολλές φορές να κάνει και ο ίδιος ο Τίγρης. Όταν όμως ο άντρας γυρίσει για να μάθει το αληθινό όνομα του παιδιού και αν είναι στ’ αλήθεια παλιόπαιδο, θα του κάνει ένα δώρο που θα του αλλάξει ολόκληρη τη ζωή.

Μια ιστορία εµπνευσµένη από αληθινές ιστορίες µουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήµης συµφωνικής ορχήστρας «Μπολιβάρ» της Βενεζουέλας. Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και στον ανθρωπισμό. Μια ιστορία για τη δύναμη της τέχνης και του πολιτισμού ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Λίγα λόγια για το El Sistema (Το Σύστηµα):

Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας µουσικός και οικονοµολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου, ονειρεύτηκε πως η µουσική θα µπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιηµένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, µαζί µε εθελοντές δασκάλους και µια πρώτη οµάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα. Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αµέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως Εl Sistema, δεν είναι µόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκµάθησης µουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληµατικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ο σπόρος έχει σήµερα ως «καρπούς» πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες – 90 από αυτές συµφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι µέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης «καρπός» του El Sistema είναι και η Simon Bolivar Orchestra, η παγκοσµίου φήµης συµφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας. Οι αρχές του El Sistema εφαρµόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσµο. Το El Sistema είναι ένα όραµα που έγινε πράξη, βίωµα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η µουσική… σώζει. 

Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη τροφής και στέγης. Φτώχεια είναι το να αισθάνεσαι κανένας, το να στερείσαι ταυτότητας. Η μουσική, το να είσαι πρωταγωνιστής σε μια ορχήστρα, το να παίζεις, να τραγουδάς, δημιουργεί στο παιδί μια αυτοεκτίμηση, μια υγιή και ωραία περηφάνια που το βγάζει από τη φτώχεια. Γιατί το παιδί, με το που παίρνει το μουσικό του όργανο, παύει αμέσως να είναι φτωχό. Ένα παιδί μ’ ένα βιολί δεν είναι φτωχό! Γιατί το βιολί το οδηγεί σε έναν δρόμο αυξανόμενου πνευματικού πλούτου.

 José Antonio Abreu (οικονομολόγος, μουσικός, μεταρρυθμιστής, ιδρυτής του EL SISTEMA)

Η Αγγελική Δαρλάση γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παιδικό της όνειρο: να γίνει συγγραφέας· από μικρή τής άρεσε το διάβασμα κι έγραφε τις δικές της ιστορίες. Αφού σπούδασε θεατρολογία, παραστατικές τέχνες και δημιουργική γραφή (σε Αθήνα και Λονδίνο) κι αφού σκηνοθέτησε και δίδαξε αποφάσισε πως, επιτέλους, ήρθε ο καιρός να γίνει και… συγγραφέας. Έκανε την αρχή με θεατρικά έργα και λίγο μετά ήρθε και το πρώτο της μυθιστόρημα για παιδιά και νέους. Ακολούθησαν κι άλλα βιβλία κι άλλα θεατρικά έργα, που έφεραν μαζί τους διακρίσεις, βραβεύσεις και πολλή αγάπη από μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Αυτό τον καιρό διδάσκει δημιουργική γραφή και φυσικά… γράφει.

Βιβλία της

Το δέντρο που είχε φτερά, Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2010

Ονειροφύλακες, Εκδόσεις Πατάκη, 2004, Κρατικό Βραβείο

Οι Ονειροφύλακες και ο Φάρος των Ονείρων, Εκδόσεις Πατάκη, 2013

Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο, Εκδόσεις Πατάκη, 2009, Βραβείο του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ

Με λένε… Σύννεφο ή Οι άγραφες σελίδες μιας Νεφέλης, Εκδόσεις Πατάκη, 2012

Η Ίρις Σαμαρτζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γραφιστική και αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου στη Σχολή Βακαλό, όπου αποφοίτησε με υποτροφία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στην παιδική ζωγραφική και στη δραματική τέχνη στην εκπαίδευση. Εικονογραφεί παιδικά βιβλία από το 2004. Βιβλία της έχουν βραβευτεί από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου κι από τα ΕΒΓΕ. Το 2012 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο για το βιβλίο Οι καλοί κι οι κακοί πειρατές. Παράλληλα διδάσκει εικαστικά σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.