36ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας: 4η ημέρα

Η απεσταλμένη μας στο 36ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, Ελένη Φιλίππου, μεταδίδει από τη Δράμα…

Ολοκληρώθηκε η τέταρτη μέρα προβολών του Εθνικού Διαγωνιστικού και σιγά-σιγά πλησιάζουμε προς το τέλος του φεστιβάλ.

Η αίθουσα του κινηματογράφου «Ολύμπια» ήταν και πάλι γεμάτη, σε βαθμό υπερβολής όμως, καθώς πολύς κόσμος βρέθηκε να παρακολουθεί το Εθνικό Διαγωνιστικό επί 4 ώρες (!) όρθιος. Οι ταινίες που διαγωνίστηκαν, 16 τον αριθμό, ήταν δυστυχώς ποιοτικά ανισομερείς, σε σημείο που αναρωτιόσουν για το εάν βρίσκεσαι σε ένα διαγωνιστικό φεστιβάλ διεθνούς επιπέδου ή σε ένα απλό πανόραμα ελληνικών ταινιών μικρού μήκους. Εν πάση περιπτώσει, το culturenow.gr ήταν εκεί, και σας μεταφέρει τις δικές του επιλογές ταινιών που τράβηξαν την προσοχή του.

Το ‘Don’t let the door hit you on your way out’ του Ιωάννη Τσακιρίδη, μας άρεσε για την φρεσκάδα του και το ωραίο casting των ηθοποιών του που βάλθηκε να καυτηριάσει τις προκαταλήψεις, κυρίως των Άγγλων, και τα στερεότυπα με τα οποία αντιμετωπίζουμε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες. Το ‘Family Thrill’, του Δημήτρη Στρατάκη για το ωραίο παιχνίδι που έστησε μεταξύ φαντασιακού και πραγματικού, κυρίως στις δύο ηρωίδες του που απέδωσαν εξαίσια την ονειρική/φαντασιακή αχλή των σκέψεων τους. Ο Αναστάσιος Γκότσης με το ‘Ωραίο το μουστάκι σου Giorgio’ παρότι δεν κατάφερε να μεταφέρει τις προθέσεις του με όρους σαφήνειας στην ταινία του, η προσπάθεια ήταν αξιόλογη. Το ερώτημα των υπαρξιστών φιλοσόφων για το «είναι» και το «φαίνεσθαι» ή αλλίως, «να έχεις ή να είσαι» μεταφέρθηκε σε μια ασπρόμαυρη, αφαιρετική εκδοχή και το απολαύσαμε.

Η ταινία της Σόνια Λίζα Κέντερμαν με τίτλο «Νικολέτα» ξεχώρισε με την εξαιρετική της αφοσίωση σε όλες τις πτυχές του έργου της. Φωτογραφία, σενάριο, ερμηνείες και παραγωγή απέδωσαν ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το ‘Dead End’, της Τώνιας Μισιαλή το αγαπήσαμε για την υπέροχη, καταρχήν, σύλληψή της στο να μεταφέρει έναν κόσμο που έχει ξεχειλώσει τις κλωστές από το υφάδι που συγκρατεί και συγκροτεί τις ανθρώπινες λειτουργίες του στην πιο μεστή και συμπυκνωμένη εκδοχή του. Εκτιμήσαμε την εικαστική προσέγγιση του Θανάση Νεοφώτιστου στην δική του εκδοχή για τον μύθο του Αισώπου ο ‘Ήλιος και ο Βοριάς’. Ο δημιουργός ρίσκαρε, πειραματίστηκε και αν μη τι άλλο ξεχώρισε για την προσεγμένη σκηνογραφία και φωτογραφία του.

Ο ‘Έλβις είναι νεκρός’ του Στέργιου Πάσχου σε ένα ιδιαίτερο, έξυπνο και πρωτότυπο σενάριο με μια εξαιρετική ερμηνεία από τον ηθοποιό του, Χάρη Φραγκούλη χάρισε απολαυστικά διασκεδαστικές στιγμές στο κοινό του φεστιβάλ. ‘Η Ραφή’ της Sandra Fassio, αποκαλύφθηκε ήρεμη δύναμη, με μια υπέροχα χαμηλών τόνων κινηματογράφηση απίστευτης αισθητικής και με την συγκλονιστική ερμηνεία των ηθοποιών της. Η προσοχή στις λεπτομέρειες, ο εξαιρετικός φωτισμός και το ερμηνευτικό ντουέτο των Νικήτα Τσακίρογλου και Michelle Valley ήταν αρκετά για να μας κάνουν να την αγαπήσουμε και να την ξεχωρίσουμε. Η ‘Γεννήτρια’ της Νικολέτας Λεούση μας χάρισε 19’ λεπτά για να απολαύσουμε έναν Μανώλη Μαυροματάκη σε μια συγκλονιστική ερμηνεία. Η ταινία καταφέρνει να απογειωθεί, καθώς πέραν της ερμηνείας του Μαυροματάκη σε ανάλογο ύψος στέκονται τόσο το σενάριο όσο και η σκηνοθεσία. Τέλος, το ‘Μαθήματα Οδήγησης’ δημιούργησε ένα υπέροχο πεδίο, ψυχολογικών και νοηματικών δράσεων, ούτως ώστε να αποδοθεί στο έπακρο η προβληματική σχέση πατέρα-γιου.