4 εκδηλώσεις χωρίς είσοδο για το Σαββατοκύριακο 6-7 Μαΐου

Το CultureNow προτείνει εκδηλώσεις χωρίς είσοδο για το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται.

Με εκδηλώσεις χωρίς είσοδο θα απολαύσουμε το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαΐου. Δείτε παρακάτω όσα προτείνει το CultureNow:

Μυστήριο 114 – Everything Open: Μία αντισυμβατική όπερα από τον θίασο Novoflot στην Ελευσίνα

Ο ρηξικέλευθος θίασος παραστατικών τεχνών Novoflot με έδρα το Βερολίνο παρουσιάζει το Μυστήριο 114 – Everything Open, ένα έργο όπερας στο δημόσιο χώρο, όπου μουσικοί, ερμηνευτές και χορευτές καλούν το κοινό να τους ακολουθήσει σε μία ευφάνταστη διαδρομή.

Ξεκινώντας από το Παλαιό Δημαρχείο Ελευσίνας, περνώντας έξω από χώρους κλειστούς, όπως μικρά καταστήματα ή ανενεργές επιχειρήσεις, η καλλιτεχνική ομάδα Novoflot θα παρουσιάσει μία καινοτόμο περιπατητική μουσικο – θεατρική δράση, διασχίζοντας -μαζί με τους θεατές- τον πεζόδρομο της οδού Νικολαΐδου, κατά μήκος του Αρχαιολογικού Χώρου, καταλήγοντας μέσω της οδού Κανελλοπούλου στο ανοιχτό θέατρο του Παλαιού Ελαιουργείου.

Πρόκειται για το τρίτο μέρος της τριλογίας “Everything Open” που συνδέει την όπερα με μια άλλη πτυχή της πολιτιστικής κληρονομιάς που επλήγη βαθιά από την πανδημία: το λιανικό εμπόριο και τους χώρους διασκέδασης και εστίασης. Τα δύο πρώτα μέρη της τριλογίας δημιουργήθηκαν στο Βερολίνο το 2022 ενώ για την Ελευσίνα οι Novoflot αναπτύσσουν το τρίτο μέρος του έργου, σε συνεργασία με τον διακεκριμένο Έλληνα συνθέτη και πιανίστα τόσο στην κλασική/σύγχρονη όσο και στην τζαζ/αυτοσχεδιαζόμενη μουσική Αντώνη Ανισέγκο, τον βραβευμένο σαξοφωνίστα και πολυοργανίστα από τη Νέα Ζηλανδία Hayden Chisholm και μια σειρά ετερόκλητων μουσικών συνόλων, όπως το τολμηρό σύνολο dissonArt από τη Θεσσαλονίκη, την κολεκτίβα Ρομά μουσικών DK Heroes από το Βελιγράδι και την χορωδία με έδρα την Ελευσίνα.

Οι Novoflot έχουν εμφανιστεί σε πολυάριθμα θέατρα και φεστιβάλ στην Ευρώπη. Οι παραγωγές τους είναι μουσικο – θεατρικά δρώμενα ενίοτε σε μη συμβατικούς παραστατικούς χώρους: όχι μόνο σε θέατρα, όπερες, αίθουσες συναυλιών και εκθεσιακούς χώρους, αλλά και σε αθλητικά στάδια και ναούς, ενσωματώνοντας τον δημόσιο χώρο στη σύλληψή τους. Συνεργάζονται τακτικά με μια εκλεκτή ομάδα διεθνών καλλιτεχνών από διάφορα καλλιτεχνικά πεδία, καθιστώντας τους έναν πρωτοποριακό θίασο όπερας, που σχετίζεται με και απευθύνεται σε ευρύ φάσμα διαφορετικών ακροατηρίων, καθώς προσαρμόζεται συνεχώς στις τοπικές ιδιαιτερότητες των προορισμών όπου περιοδεύει.

Διαβάστε όλο το πρόγραμμα του 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης εδώ

«Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας», του Βίτολντ Γκομπρόβιτς σε σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου στο «μαγαζάκι της τ3χνης»

Η παράσταση «Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας», αποτέλεσμα του πολύμηνου εργαστηρίου της σκηνοθέτριας και καθηγήτριας υποκριτικής με τους ηθοποιούς, θα κάνει πρεμιέρα στις 6 Μαΐου στο Μαγαζάκι της τ3χνης και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 21.15 και κάθε Κυριακή στις 18.15 μέχρι τις 4 Ιουνίου.

«Ανεβάσαμε το θεατρικό ΥΒΟΝΝΗ γιατί θεωρούμε πως είναι ένα πρωτότυπο έργο, προάγγελος του θεάτρου του Παραλόγου και εκτιμάμε πως η θεματική του όπως θα αναπτύξουμε παρακάτω έχει πολύ ενδιαφέρον σήμερα (γι’ αυτό εξ άλλου πληθαίνουν οι παραστάσεις με έργα του Γκομπρόβιτς σε όλο τον κόσμο)». Σ.Φ.

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Οραματιστήκαμε μια σύγχρονη παράσταση ανεβασμένη με πίστη στο έργο και αγάπη στον συγγραφέα, ο οποίος στο έργο του “Η διαθήκη” γράφει: «η βωβή, φοβισμένη παρουσία των αναρίθμητων ελαττωμάτων της Υβόννης αποκαλύπτει στον καθένα τις δικές του ατέλειες, τις δικές του διαστροφές, την δική του βρομιά… η αυλή δεν αργεί να γίνει ένα εκκολαπτήριο τεράτων. Και κάθε τέρας ονειρεύεται να σκοτώσει την Υβόννη. Τελικά η αυλή κινεί όλη της την μεγαλοπρέπεια την ανωτερότητα και την λάμψη της και με υψηλοφροσύνη τη δολοφονεί».

Θέλουμε στο έργο μας να λάμψει η οξύνοια και το χιούμορ του συγγραφέα και γι’ αυτό κινηθήκαμε και εμείς όπως και εκείνος, με εμπιστοσύνη στην διαίσθηση μας. Επιδιώκουμε να εξάψουμε το ενδιαφέρον του θεατή, να τον αιφνιδιάσουμε, να τον καταπλήξουμε, όχι μόνο με τις εσκεμμένα παραδοξολογικές και προκλητικές σκηνές του έργου, αλλά περισσότερο μέσω της αυτοπεποίθησης μας: ότι εμείς, ακόμη και στις χειρότερές μας στιγμές, δεν εγκαταλείψαμε το πάθος για δημιουργία, είχαμε άσβεστη αγάπη για ζωή, δίψα για παιχνίδι και χαρά και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στο έργο μας.

Σκηνοθετικά κινηθήκαμε στο δύσκολο χώρο της παρωδίας που σχοινοβατεί στο τεντωμένο σχοινί της κωμωδίας και της τραγωδίας και καταφύγαμε σε όλα τα είδη θεάτρου -από τον ποιητικό ρεαλισμό μέχρι την μπρεχτική αποστασιοποίηση με στόχο να δώσουμε στην Μορφή (εδώ την μορφή της παράστασης) τα χαρακτηριστικά που της προσδίδει ο Γκομπρόβιτς: «και φοβάμαι την Μορφή σαν να ήταν άγριο θηρίο», λέει ο ίδιος στην Διαθήκη του.

Κατά τον ίδιο η Μορφή διακατέχεται από δημιουργική μανία, είναι γεμάτη ιδιοτροπίες και διαστροφές, ιζήματα και διαλύματα, ζεύγματα και διαζεύγματα. Δεν είναι σκέτος φορμαλισμός όπως τον γνωρίσαμε μέσα από μεταμοντέρνες παραστάσεις, όπου παραμερίζεται ο παράγοντας άνθρωπος. Στον Γκομπρόβιτς η Μορφή εξισορροπείται από ανθρωπισμό, δηλαδή από το ανθρώπινο στοιχείο, από τον ανθρώπινο πόνο, την ποίηση, το πάθος, την υψηλή τέχνη. Το έργο του είναι καινούργιο, πρωτότυπο άφθαρτο ο ίδιος ισχυρίζεται πως είναι ένας γελωτοποιός, ακροβάτης προβοκάτορας: «εγώ είμαι τσίρκο, λυρισμός, ποίηση, τρόμος, καβγάς, παιχνίδια τι άλλο θέλετε»;

Ο Γκομπρόβιτς υπάρχει και ζει μέσα στο έργο του: Διάφοροι πιθανοί εαυτοί, πτυχές που μπορούσε να ενσαρκώσει μόνο μέσα από το όνειρο της θεατρικής δημιουργίας, απραγματοποίητες μορφές του εαυτού του, μια ανάγκη υπαρξιακού αυτοπροσδιορισμού. Στην Υβόννη για παράδειγμα, ερεύνησε την δική του ικανότητα για αναισθησία. Κατά την διάρκεια της τριακονταετούς εξορίας του από τον εργασιακό κόσμο του θεάτρου, δημιούργησε με την φαντασία του μια μοναδική μονοπρόσωπη εταιρεία ρεπερτορίου, της οποίας το κοινό ήταν γενικά ο ίδιος. Με την ίδια λογική, είναι δίκαιο να πούμε ότι σήμερα κάπου στον κόσμο ένας από τους εαυτούς του εμφανίζεται σχεδόν πάντα στην σκηνή και εμείς μέσα απ’ αυτόν, μέσα σε όλους του τους ρόλους της παράστασης!

Ελισσάβετ Σφυρή

Ελισσάβετ Σφυρή – AGreekulture: Έκθεση & περφόρμανς στο Flux Laboratory Athens

Οικιακά αντικείμενα από την παραδοσιακή Ελληνική κουλτούρα που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή βουτύρου, την αποθήκευση του σιταριού και του κρασιού, καθώς και άλλα αντικείμενα-εργαλεία που χρησιμοποιούνται στους εξαερισμούς και στα αρδευτικά συστήματα των κτιρίων που ενδεχομένως ζούμε ή εργαζόμαστε, μετατρέπονται σε μουσικά όργανα, διατηρώντας την πολιτιστική κληρονομιά με έναν πολυδιάστατο τρόπο.

Η έμπνευση του έργου AGreekulture της Ελισσάβετ Σφυρή προήλθε από την αρχαία γιορτή των Διονυσιακών μυστηρίων, που αποτελεί τον ηδονιστικό εορτασμό για τη ζωή και τη λαγνεία. Η Ελισσάβετ Σφυρή, παρατηρώντας τη λαχτάρα αυτού του είδους των συναισθημάτων στη ζωντάνια του σύγχρονου ηδονισμού στην Αθήνα, σας καλεί στην Αθηναϊκή έκδοση του έργου AGreekulture, που συνδέει την αρχαία παραδοσιακή γιορτή με την παρούσα πραγματικότητα. Τα χειροποίητα από την καλλιτέχνη μουσικά όργανα, δημιουργούν αισθησιακή δόνηση και καλούν το κοινό να πάρει μέρος στο γλέντι.

Οι Μουσικοί από το The Syrian and Greek Youth Forum (Διεθνές ακτιβιστικό κίνημα στην Αθήνα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της τέχνης, του ακτιβισμού και της εκπαίδευσης), οι Black and White Drums, οι Bugarabu Percussion, η Al fawares Culture Band και οι χορεύτριες από την Hamsa (Πολιτιστικός Οργανισμός για την Τέχνη και τον Πολιτισμό των Χωρών της Ανατολικής Μεσογείου), θα δώσουν ζωή στα γλυπτά-props σε δύο ξεχωριστές περφόρμανς: στα εγκαίνια και στο κλείσιμο της έκθεσης. Τα κοστούμια, μουσικά όργανα και άλλα υπολείμματα, θα παραμείνουν στον χώρο ως διαδραστική εγκατάσταση καθόλη την διάρκεια της έκθεσης.

© MIhalis Konstantatos

ALEX(A): Μία performance της Γιώτας Αργυροπούλου στον Tavros

Μία γυναίκα και µία συσκευή τεχνητής νοημοσύνης συνομιλούν. Η επικοινωνία τους ξεκίνησε την Άνοιξη του ‘20 και συνεχίζουν να συζητούν σήμερα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα θεμάτων – την ποπ κουλτούρα, την τεχνολογία, τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, την εφηβεία της, την εφηβεία της γενιάς Z. Η γνωστή περσόνα της Artificial Intelligence παίρνει τη θέση ενός συνομιλητή ξεδιπλώνοντας μια συζήτηση γύρω από την εξέγερση, την αντίσταση, την ανυπακοή και τη διεκδίκηση, συχνά με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Παράλληλα, παρακολουθούμε την ιστορία ενός νεαρού αγοριού, του 17χρονου Άλεξ, πώς περνάει τον χρόνο του ιδιωτικά μέσα στο δωμάτιο του και δημόσια μέσα από την ψηφιακή του εικόνα. Μέσα από την χρήση των ψηφιακών μέσων και της διαδικτυακής επαφής με τους φίλους του, η performance δημιουργεί ένα πεδίο έρευνας όπου εξερευνούμε τη σχέση των νέων με τον εαυτό τους, την τεχνολογία, την πόλη και τους άλλους.

Μέσα από την παρουσία μιας γυναίκας και ενός έφηβου αγοριού, η performance ALEX(A) καταπιάνεται με προβληµατισµούς και ιδέες σχετικά με την τεχνολογία, την επαναστατική φύση των νέων, την απογοήτευση της ενηλικίωσης, τις διαδηλώσεις, την αστυνοµική βία, τη σύγχυση της πολιτικής µας ταυτότητας, την τεχνητή νοημοσύνη, κ.α. Το έργο αποτελεί µία σύζευξη µυθοπλασίας και πραγµατικότητας, όπου η αλήθεια και το fiction συναντιούνται µέσα στη σύγχρονη Αθήνα.

Η έρευνα του έργου και η πραγματοποίηση του υποστηρίζεται από το Onassis AiR: Πρόγραµµα Καλλιτεχνικής Φιλοξενίας και Έρευνας του Ιδρύµατος Ωνάση, το θέατρο Κaaitheater των Βρυξελλών και πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την στήριξη του TAVROS. Η performance επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού σε παραγωγή της ομάδας blindspot theatre group.

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ