Σουρουπώνει. Είμαστε σε μια πλατεία, στο κέντρο της Αθήνας. Καθόμαστε σε εξέδρες. Φοράμε ακουστικά. Παρατηρούμε τους περαστικούς. Κι εκείνοι παρατηρούν εμάς. Αίφνης, είμαστε όλοι λίγο αλλόκοτοι… Θέατρο και πραγματικότητα έρχονται τα πάνω κάτω. Μια σειρά από ζητήματα, σχεδόν δεδομένα, ανατρέπονται.

Δύο χρόνια μετά το Ganesh Versus the Third Reich, αυτή τη θαυμαστή αλληγορία για το Ολοκαύτωμα, το Back to Back Theatre, ο θίασος της Αυστραλίας που απαρτίζεται από ηθοποιούς με νοητική υστέρηση, επιστρέφει στη Στέγη. Αυτή τη φορά, παρουσιάζουν ένα ακόμα πιο αντισυμβατικό και δαιμονικά ευφυές θέαμα, το οποίο διαδραματίζεται εν ώρα αιχμής στην καρδιά της Αθήνας.

Τι είναι ιδιωτικό και τι δημόσιο; Τι είναι επιτρεπτό να υποστείς σε κοινή θέα και τι ανεπίτρεπτο; Άραγε, τι ορίζει την αξία και το status quo ενός ατόμου: Η προσωπικότητα ή, μήπως η αποτελεσματικότητα; Πόσο χρήσιμο είναι, τελικά, να είσαι παραγωγικός; Και πόσο σημαντικά είναι εκείνα τα μικρά μεταλλικά αντικείμενα (αγγλ. small metal objects), τα κέρματα – δηλαδή, το χρήμα;

«Το small metal objects διερευνά τις κοινωνικές επιπτώσεις της “οικονομικοποίησης” του πολιτισμού μας. Το θέμα του αφορά ειδικότερα τα άτομα που παραδοσιακά θεωρούνται λιγότερο “παραγωγικά” –άνθρωποι με αναπηρίες, άνεργοι, περιθωριακοί, ο τρίτος κόσμος–, εξετάζοντας την έννοια του “σεβασμού” ή του “μη σεβασμού”, που σημαίνει να μη σε βλέπουν και να μη σε θεωρούν πλήρη άνθρωπο.» σημειώνει ο σκηνοθέτης Bruce Gladwin.

Και συνεχίζει, σχετικά με την επιλογή του να γίνεται η παράσταση σε δημόσιο χώρο: «Το small metal objects παραδίδει το θέατρο στο ευρύ κοινό, παίρνοντας τις εξέδρες ενός αμφιθεάτρου και τοποθετώντας τες στο πεδίο της καθημερινής εμπειρίας. Οι θεατές γίνονται μια εγκατάσταση για το ευρύ κοινό, το ευρύ κοινό γίνεται το έξτρα της θεατρικής αφήγησης. Είναι ένα θεατρικό θέαμα που γεννιέται από την ισχυρή αλληλεπίδραση θεατών και περαστικών, και το οποίο αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στους ρόλους του θεατή και του θεάματος.»

Φαινομενικά απλό, αλλά ακατάλληλο για ανηλίκους, αυτό το σύντομο και νοητικά απείρως σύνθετο δημόσιο θέαμα, το οποίο οι συντελεστές του χαρακτηρίζουν «περισυλλογή για ηδονοβλεψίες ή/και αστικό θρίλερ», αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες συγκινήσεις.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Bruce Gladwin
Επινόηση: Bruce Gladwin, Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve Morris
Ηθοποιοί: Simon Laherty, Sonia Teuben, Jim Russell & Genevieve Morris
Ηχολήπτης: Marco Cher Gibard
Παραγωγή: Ally Harvey
Εκτέλεση Παραγωγής: Dans Maree Sheehan
Διεύθυνση σκηνής / Καλλιτεχνική Υποστήριξη: Nikki Watson
Εκτέλεση παραγωγής για την Αθήνα: Γιάννης Ράδος
Μετάφραση: Βασίλης Κιμούλης
Διερμηνεία: Γεωργία Τσιλίκη

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ
Δευτέρα 23 Μαΐου

“Un-masterclass” θεάτρου από τον Bruce Gladwin (10:00-13:00 | Στέγη)

Διαβάστε περισσότερα:

Εξαιρετικές κριτικές έχει δεχτεί η πολυβραβευμένη παράσταση small metal objects, κατά τη διεθνή περιοδεία της:

«Φέρνει τα πάνω κάτω τόσο στην έννοια του θεάτρου όσο και σε εκείνη της καθημερινότητας. Είναι μια αγνή, γενναιόδωρη και σύνθετη παραγωγή που σου κόβει την ανάσα, αλλά κι ένας μοναδικός στοχασμός για την αξία του ανθρώπου.» – εφ. Sydney Morning Herald

«Αυτή η σύντομη ιστορία, εν μέσω του νεοϋορκέζικου χάους, έχει μια ποιητική ακινησία που είναι αρκούντως συγκινητική – συχνά, ακόμα και υπερβατική» – εφ. The New York Times

«Το σαιξπηρικό απόφθεγμα “όλος ο κόσμος μια σκηνή” σπανίως διατυπώνεται με τόση ακρίβεια και το μεγάλο επίτευγμα του small metal objects είναι πως δεν σε κάνει απλώς να κοιτάξεις, αλλά πραγματικά να δεις.» – εφ. The Guardian

Ανάμεσα στις διακρίσεις που έχει αποσπάσει η παράσταση small metal objects, από το 2005 που περιοδεύει διεθνώς, είναι οι εξής: Inaugural Age Critics’ Special Commendation, από το Φεστιβάλ της Μελβούρνης (2005), ZKB Appreciation Prize, από το Θεατρικό Φεστιβάλ της Ζυρίχης (2007), Green Room Award για την καλύτερη θεατρική παραγωγή, στη Μελβούρνη (2007) και Bessie Award στη Νέα Υόρκη (2008).

Η ομάδα Back to Back Theatre δημιουργήθηκε το 1987 και η ιδιαιτερότητά της, όπως αναφέρεται στο βιογραφικό της, είναι ότι «οι έξι βασικοί ηθοποιοί της θεωρούνται νοητικά καθυστερημένοι, επομένως είναι μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι, σε μια κοινωνία που έχει εμμονή με την τελειότητα και τη χειρουργικά βελτιωμένη “ομορφιά”, συνιστούν πραγματικό περιθώριο».

Καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδας από το 1999, και σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τη διεθνή της απήχηση και τη σύγχρονη σκηνική της γλώσσα, είναι ο σκηνοθέτης, σκηνογράφος και συγγραφέας Bruce Gladwin (γενν. 1966). Ανάμεσα στα έργα που έχει δημιουργήσει με το Back to Back Theatre είναι τα: Mental (1999), Dog Farm (2000), soft (2002), small metal objects (2005), Food Court (2008), Ganesh Versus The Third Reich (2011) και Super Discount (2013).

Η ομάδα Back to Back Theatre έχει έδρα την πόλη Γκήλονγκ, κοντά στη Μελβούρνη, και έχει περιοδεύσει σε 68 χώρες.

Η πρώτη φορά που η ομάδα Back to Back Theatre έδειξε δουλειά της στην Ελλάδα ήταν και πάλι κατόπιν πρόσκλησης της Στέγης, το 2014, με το Ganesh Versus the Third Reich (Ο Γκανές εναντίον του Τρίτου Ράιχ), μια παράσταση που έκανε πρεμιέρα το 2011 στη Μελβούρνη, περιόδευσε ανά τον κόσμο, απέσπασε δεκάδες βραβεία και διακρίσεις και ανακηρύχθηκε η σπουδαιότερη παραγωγή που φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ της Βιέννης το 2012.

Το Ganesh Versus the Third Reich περιγράφει το φανταστικό ταξίδι του ελεφαντόμορφου ινδικού θεού Γκανές από την Ινδία στη ναζιστική Γερμανία, προκειμένου να διεκδικήσει από τον Αδόλφο Χίτλερ τη σβάστικα, το πανάρχαιο σανσκριτικό σύμβολο. Ακούγεται σαν θρύλος, αλλά δεν είναι. Το έργο γράφτηκε από τους ηθοποιούς του Back to Back Theatre και, ασφαλώς, ερμηνεύεται από τους ίδιους, με τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Μπρους Γκλάντουιν.

«Μήπως ήρθατε για να δείτε ένα freak-show;» μας ρώτησε ένας από τους ηθοποιούς, κατά τη διάρκεια της παράστασης Ganesh Versus the Third Reich, προκαλώντας μας να αναρωτηθούμε πόσο αγνές είναι οι προθέσεις μας, αλλά και τι σημαίνει να θεωρείται κανείς εξοβελισμένος από τις νόρμες μιας κοινωνίας προσκολλημένης στην ομοιομορφία.

Τα θέματα με τα οποία έχει κατά καιρούς καταπιαστεί η ομάδα του Back to Back Theatre είναι η σεξουαλικότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, η τεχνητή νοημοσύνη και ο προγεννητικός έλεγχος, οι απραγματοποίητοι πόθοι, το αναπόφευκτο του θανάτου, αλλά και το τι σημαίνουν οι έννοιες «οικονομική κρίση» και «ολοκληρωτισμός» για ανθρώπους που δεν εμπίπτουν στις κοινωνικές νόρμες.

Φωτογραφία © Jeff Busby

Περισσότερα για το Fast Forward Festival 3 μπορείτε να δείτε εδώ.