Οι εκθέσεις που προτείνουμε σήμερα είναι:
Ιφιγένεια Σδούκου – Threads of fantasy: Έκθεση στην αίθουσα τέχνης «εκφραση – γιαννα γραμματοπουλου»
Στη δουλειά της Ιφιγένειας Σδούκου η παραδοσιακή τεχνική του κεντήματος αναδεικνύεται σε σύγχρονο εικαστικό μέσο. Μυθικά πλάσματα, Κένταυροι, αναγεννησιακές γυναίκες, παγώνια, κοράκια, μονόκεροι, ιππότες, νεκροκεφαλές κ.ά. συνθέτουν τον μυθικό, ρομαντικό και γοητευτικό κόσμο της Σδούκου.
«Οι συνθέσεις της παραπέμπουν σε μεσαιωνικές ταπισερί και εικονογραφημένα χειρόγραφα-κώδικες με τη διάχυτη μυστικιστική ατμόσφαιρα, την αισθητική και τον έντονα διακοσμητικό τους χαρακτήρα. Πρόκειται για συνθέσεις που διακρίνονται για τις σχεδιαστικές αξίες και τις ζωγραφικές τους ποιότητες, την εξαιρετική λεπτότητα των χρωματικών τόνων και την ακρίβεια των λεπτομερειών, την ξεχωριστή ευαισθησία και την ποιητική της απόδοσης των θεμάτων, τη δεξιοτεχνία της τεχνικής και την υφή του υλικού τους. Εικόνες —προαιώνια και διαχρονικά σύμβολα που διατρέχουν εποχές και πολιτισμούς— εμφανίζονται στις λευκές επιφάνειες των υφασμάτων για να «αφηγηθούν» πρωτότυπες ιστορίες μέσα από αναπάντεχες συναντήσεις και απρόσμενους συνδυασμούς.», παρατηρεί για το έργο της ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης.
“Don’t hide your Pride, live with Pride”: Ομαδική Έκθεση στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο
Το “Rainbow project – Ουράνιο Τόξο” φτάνει στο τέλος του στην καρδιά της Αθήνας στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου με την έκθεση “Don’t hide your Pride, live with Pride”, που κλείνει τις 6 + 1 ομαδικές εκθέσεις που πλαισίωσαν το project.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η έκθεση “Don’t hide your Pride, live with Pride” ασχολείται με τη διαφορετικότητα στις ποικίλες εκφάνσεις της. Η διαφορετικότητα αποτελεί έναν όρο που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στις μέρες μας. Είναι όμως ένας όρος που τον αποδεχόμαστε, ένας όρος με τον οποίο μπορούμε να ζήσουμε μαζί του; Οι κοινωνίες οι σημερινές σφύζουν από διαφορετικότητα και εμείς καλούμαστε να ζήσουμε αποτελεσματικά και ουσιαστικά μέσα σε αυτές. Ο βαθμός ετοιμότητας του καθενός μας όμως στη διαβίωση σε μια τέτοια κοινωνία αναμφίβολα δεν είναι ο ίδιος.
Η Maya Angelou, γνωστή Αφροαμερικανίδα ποιήτρια, έχει πει «θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία ανεξάρτητα από το χρώμα τους».
Όλες οι μορφές διαφορετικότητας δεν είναι εξίσου ορατές. Ο όρος που έχει εισαχθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Άλκηστις, 2008) είναι ο όρος ορατή διαφορετικότητα και αφορά το φαινόμενο της διαρκούς διαφοροποίησης του ατόμου που είναι εμφανώς διαφορετικό όσον αφορά τη σωματική του κατασκευή. Το αντίστροφο φαινόμενο η μη ορατή διαφορετικότητα αποτελεί πάλι μια δυσκολία, μια και σε αυτή την περίπτωση το άτομο δεν υφίσταται στιγματισμό ή περιθωριοποίηση, εφόσον το πρόβλημα δεν είναι εμφανές στους υπόλοιπους.
Όλγα Μηλιαρέση-Φωκά – Risky Business: Έκθεση στην γκαλερί The Breeder
Η έκθεση “Risky Business”, με έργα που υπογράφει η Όλγα Μιλιαρέση-Φωκά, αποτελεί μια εξερεύνηση της έμφυλης ταυτότητας, των μέσων αναπαράστασής της, και της σύνθετης αλληλεπίδρασης μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου. Η έκθεση ανατρέπει τα όρια και προκαλεί τα δεδομένα πρότυπα, ενώ γίνεται έναυσμα για περισυλλογή και ενδοσκόπηση.
Η καλλιτέχνιδα μας προσκαλεί σε ένα κόσμο παιχνιδιού με τις λέξεις όπου εμβληματικά λογότυπα μεταμορφώνονται εννοιολογικά. Γραφικά σήματα, άμεσα αναγνωρίσιμα, οικεία, μέρος πλέον του οπτικού μας λεξιλογίου, αποκτούν νέα μορφή, διευρύνοντας τη νοηματοδότησή τους. Η ποπ αισθητική της Μηλιαρέση-Φωκά σε συνδυασμό με την καυστική της διάθεση παρέχει μια κριτική οπτική. Η έκθεση ανοίγει με μια εγκατάσταση στην πρόσοψη της γκαλερί – έντονα κόκκινα νέον γράμματα που σχηματίζουν την λέξη Risky (με τίτλο Risky Business/2023) – που χρησιμεύει ως σαγηνευτικός πρόλογος των αφηγήσεων που αναπτύσσονται στον εκθεσιακό χώρο.
Αντλώντας έμπνευση από την ομώνυμη ταινία του 1983, το Risky Business συνδυάζει την ανάληψη ρίσκων με στόχο την απόλαυση, προτρέποντας το κοινό να αμφισβητήσει τις κοινωνικές προσδοκίες και να αγκαλιάσει τους ‘κινδύνους’ που είναι εγγενείς στην επιδίωξη ονείρων και επιθυμιών. Ενσωματωμένο στον Αθηναϊκό αστικό ιστό, στο αντιφατικό σκηνικό της πόλης, το Risky Business συνδέει τον εξωτερικό με τον εσωτερικό χώρο και μετατρέπει την γκαλερί σε περιβάλλον δράσης. Οι επισκέπτες, καλούνται να γίνουν εξώφυλλο του περιοδικού VAGUE, μιας φαντασιακής έκδοσης για το έτος 2080.
Η απλή αλλαγή ενός γράμματος διαταράσσει τη νοηματοδότηση ενός εμβληματικού περιοδικού, μετατρέπει τον κόσμο λάμψης που πρεσβεύει σε κάτι κρυπτικό, θολώνει τα όρια παρουσίας και οφθαλμαπάτης. Αυτό που κάποτε ήταν συνώνυμο ενός φιλόδοξου τρόπου ζωής, τώρα αγκαλιάζει μια ποιητική ασάφεια, όπου τα νοήματα γίνονται ρευστά και αόριστα. Η εγκατάσταση The Future is Vague, 2023 αποτελείται από 12 καθρέφτες, ένα για κάθε μηνιαίο εξώφυλλο, συνυφαίνοντας προσωπικές εμπειρίες με τις ευρύτερες κοινωνικές επιταγές. Η Μηλιαρέση-Φωκά δημιουργεί έναν εσωτερικό διάλογο με καλλιτέχνες που εκτείνονται σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας της τέχνης – Lucas Samaras, Joan Jonas, Dan Graham, Olafur Eliasson – και που έχουν διερευνήσει τη χρήση ανακλαστικών επιφανειών στις πρακτικές τους. Αυτοί οι καλλιτέχνες εμβάθυναν στην αλληλεπίδραση καθρέφτη και θεαματικότητας, προσκαλώντας το κοινό να εξετάσει τον ενδιάμεσο χώρο, το στοιχείο του οριακού, της μετάβασης διευρύνοντας τις αισθητηριακές εμπειρίες· μινιμαλιστικά γλυπτά και λαβύρινθοι από κάτοπτρα προς διατάραξη της διαφοροποίησης μεταξύ ατόμου και αυτόνομου αντικειμένου τέχνης ενώ περφόρμανς έχουν αναγάγει τις αντανακλάσεις του κοινού σε ένα δυναμικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο οπτικό πεδίο, καθρεφτίζοντας το έδαφος των σχέσεων. Σκεπτόμενοι την καταναλωτική επιθυμία, την επιτήρηση και τις προκλήσεις του να ορίζουμε τον εαυτό μας μεμονωμένα, αποκάλυψαν τις διαστρωματώσεις της εμπορικής επιρροής και τον βαθύ αντίκτυπο των εξωτερικών προτύπων στις αντιλήψεις μας. –Πάνος Γιαννικόπουλος, 2023.
Eyewitness – Γιάννης Μπεχράκης: Έκθεση για το έργο του κορυφαίου φωτορεπόρτερ στο MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
«Καθήκον μου είναι να φροντίσω κανένας να μην μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε». Σε αυτά τα λόγια περικλείεται το πάθος για τη φωτοδημοσιογραφία και συγχρόνως το ήθος του κορυφαίου φωτοδημοσιογράφου Γιάννη Μπεχράκη για το ρεπορτάζ και την είδηση. Τα ίδια λόγια αποτελούν τον βασικό άξονα αποτύπωσης γεγονότων κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες σε χώρες όπως η Τσετσενία, το Αφγανιστάν, το Κόσοβο, η Σομαλία, το Ιράκ, η Σιέρα Λεόνε, η Λιβύη, η Ελλάδα, η Βοσνία και το Ιράν, όπου ο ίδιος βρέθηκε ως αυτόπτης μάρτυρας, και παρουσιάζονται στην ομότιτλη έκθεση «Eyewitness / Γιάννης Μπεχράκης» στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, από τις 15 Ιουνίου έως τις 08 Οκτωβρίου 2023 (εγκαίνια: Πέμπτη 15 Ιουνίου 2023 / 19:30).
Ως ανταποκριτής πολέμου του πρακτορείου Reuters, ο Γιάννης Μπεχράκης βρέθηκε στις πιο ταραχώδεις στιγμές της σύγχρονης, παγκόσμιας ιστορίας, τιμήθηκε με τις υψηλότερες σε παγκόσμιο επίπεδο διακρίσεις για το έργο του και ενέπνευσε μια νεότερη γενιά Ελλήνων φωτοδημοσιογράφων. Η έκθεση στο MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης φιλοξενεί τις φωτογραφίες που πρωτοπαρουσιάστηκαν στην έκθεση για τον Γιάννη Μπεχράκη στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο πλαίσιο του Athens Photo World 2019, πλαισιωμένες από προβολές, πρώιμο υλικό, περιοδικά και τεχνικό εξοπλισμό από το αρχείο του ίδιου, με την ευγενική άδεια της οικογένειάς του.
«Ξεχασμένες Δαντέλες, Νέα Πνοή»: Έκθεση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η έκθεση «Ξεχασμένες Δαντέλες, Νέα Πνοή» επιθυμεί να φωτίσει και να επαναξιολογήσει ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής κληρονομιάς, κυρίως της γυναικείας, που είναι αυτό της δαντελοπλεκτικής. Η Ελένη Κυριάκου έχει διασώσει αμέτρητες ιστορικές ελληνικές δαντέλες τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας συλλογής που ξεπερνά τα χίλια κομμάτια. Έχει χρησιμοποιήσει επιλεγμένα κομμάτια για να δημιουργήσει μια συλλογή γυναικείων ενδυμάτων, επαναχρησιμοποιώντας (upcycling) υλικά στοιχεία της ελληνικής κληρονομιάς. Οι δαντέλες, αποκτούν έτσι νέα και διαφορετική χρήση: κομμάτια δαντέλας που κάποτε διακοσμούσαν το εσωτερικό ενός σπιτιού, κοσμούν σήμερα ένα γυναικείο σώμα μετασχηματίζοντας έτσι την έννοια της δαντέλας. Με αυτόν τον τρόπο δαντέλες του 19ου και του 20ου αιώνα ξαναγεννιούνται σήμερα μέσω της διαφορετικής τους χρήσης. Για το λόγο αυτό η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 07.06.23 σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, για να τονιστεί η σχέση της συλλογής με την αειφορία στην τέχνη.
Πηγή: namuseum.gr
Κεντρική εικόνα θέματος: Ιφιγένεια Σδούκου, The Lady and the Unicorn, 2019, βαμβακερό ύφασμα κεντημένο στο χέρι, 140 x 160 εκ.
