Μιας και έχουν αρχίσει οι συζητήσεις για το ποια θα είναι τα βιβλία που θα μας συνοδεύσουν φέτος στις διακοπές μας, το CultureNow ξεχώρισε πέντε τίτλους για να προτείνει σε όσους και όσες δεν έχουν κατασταλάξει. Η λίστα αποτελείται από πέντε βιβλία, όλα από γυναίκες συγγραφείς, με το καθένα να φωτίζει με τον δικό του τρόπο διάφορες πτυχές του γυναικείου βιώματος.
Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό, Giulia Caminito (Εκδόσεις Διόπτρα)
Παίρνοντας τη σκυτάλη από την Έλενα Φεράντε και την «Τετραλογία Της Νάπολης», η Giulia Caminito θα μας μεταφέρει με την ιστορία της στα περίχωρα της Ρώμης. Εκεί όπου η νεαρή Γκάια προσπαθεί να ξεφύγει από τον κόσμο της φτώχειας, της μαύρης εργασίας και της εκμετάλλευσης. Η Giulia Caminito με το, μόλις δεύτερό της, βιβλίο κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα βλέμματα του διεθνούς αναγνωστικού κοινού πάνω της.
Ένας αρχαίος κρατήρας που λίγο λίγο γέμισε νερό – στάσιμο νερό, που μυρίζει βρύα και λάσπη. Αυτή είναι η λίμνη Μπρατσάνο. Εδώ φτάνει η Αντόνια για να στήσει το σπίτι της, ύστερα από αμέτρητες μάχες για να βρει μια στέγη της προκοπής στη Ρώμη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η περήφανη, πεισματάρα Αντόνια, με τον ανάπηρο άντρα και τα τέσσερα παιδιά, που παλεύει λυσσαλέα για μια καλύτερη ζωή.
Η Αντόνια, που στηρίζει όλες τις ελπίδες της στην κόρη της, την Γκάια, γι’ αυτό την κυνηγάει σαν Κέρβερος: να μάθει γράμματα, να σπουδάσει, ν’ ανεβεί κοινωνικά.
Βιολέτα, Ιζαμπέλ Αλιέντε (Εκδόσεις Ψυχογιός)
Η ιστορία μιας γυναίκας εκατό ετών. Η Βιολέτα γεννιέται το 1920, την εποχή της ισπανικής γρίπης και πεθαίνει το 2020, τη χρονιά που ο κορωνοϊός μαστίζει τον πλανήτη. Η αγαπημένη Χιλιανή συγγραφέας, Ιζαμπέλ Αλιέντε έρχεται να μας χαρίσει μία ακόμα ευφάνταστη αφήγηση της, εμπνευσμένη από τη φιγούρα της μητέρας της. Η Βιολέτα ζει και κινείται την ίδια εποχή με τη μητέρα της Αλιέντε, απολαμβάνοντας μια ανεξαρτησία που η τελευταία ποτέ της δε χάρηκε.
Η Βιολέτα ήρθε στον κόσμο εν μέσω μιας καταιγίδας το 1920. Ήταν η πρώτη κόρη μιας οικογένειας που είχε ήδη πέντε ζωηρά αγόρια. Από την αρχή, η ζωή της σημαδεύτηκε από ξεχωριστά γεγονότα: οι αναταράξεις του Μεγάλου Πολέμου ήταν ακόμη αισθητές, όταν η ισπανική γρίπη έφτασε στις ακτές της Λατινικής Αμερικής, όπου ήταν η πατρίδα της, σχεδόν ταυτόχρονα με τη γέννησή της.
Το γεγονός, Ανί Ερνό (Εκδόσεις Μεταίχμιο)
Πάνω στο βιβλίο αυτό βασίστηκε και η ομώνυμη ταινία που πρόσφατα κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους. Η Ανί Ερνό καθηλώνει με τη γραφή της πάνω στα βιώματά της και μας παραδίδει μια ιστορία τρομακτικά επίκαιρη, η οποία βάζει στο επίκεντρο τη σημασία της αυτοδιάθεσης των σωμάτων και της γυναικείας χειραφέτησης.
Το 1963, η εικοσιτριάχρονη Ανί Ερνό μαθαίνει ότι είναι έγκυος. Η ντροπή την κυριεύει σαν πανούκλα: είναι ανύπαντρη και ξέρει πως μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θα στιγματίσει την ίδια και την οικογένειά της. Μέσα σε συνθήκες παρανομίας κάνει έκτρωση με κίνδυνο της ζωής της. Αρκετά χρόνια αργότερα θα καταγράψει τις αναμνήσεις της, προσπαθώντας να κατανοήσει γιατί αυτή η εμπειρία τη σημάδεψε τόσο πολύ, τόσο βαθιά. Το γεγονός είναι η ιστορία αυτού του τραύματος, ενός τραύματος που δεν ξεπέρασε ποτέ.
Ο δικός της καθρέφτης, Γεωργία Συλλαίου (Εκδόσεις Πόλις)
Η Γεωργία Συλλαίου έχει γράψει ένα βιβλίο που χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος ο αναγνώστης θα μυηθεί στην παιδική ηλικία τριών κοριτσιών, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις. Στο δεύτερο μέρος, θα διαπιστώσει την αντανάκλαση των χρόνων αυτών και τον αντίκτυπό τους στην εξέλιξη της ενήλικης ζωής τους.
Σε μια απομακρυσμένη γειτονιά της Αλεξανδρούπολης, μια οικογένεια μοιράζεται σε δύο αντικριστά σπίτια. Οι γυναίκες, σύζυγοι και θυγατέρες, δεν φαίνεται να απολαμβάνουν ειδυλλιακή μεταχείριση. Όταν ένα πρωινό ο πατέρας – αρχηγός της οικογένειας βρίσκεται νεκρός στην αυλή, κύριο μέλημα των συγγενών θα είναι η απόκρυψη των συνθηκών του θανάτου του, όπως και η συγκάλυψη του επαίσχυντου μυστικού που τον προκάλεσε.
Δύο γυναίκες, ανιψιές του νεκρού, καταφέρνουν να δραπετεύσουν από τον οικογενειακό κλοιό και διηγούνται παράλληλα με τη δική τους ιστορία, τη σχέση τους με την κόρη του νεκρού θείου τους, τη Νόρα.
Οικιακή βοηθός, Στέφανι Λαντ (Εκδόσεις Κλειδάριθμος)
Ένα ακόμα δείγμα βιογραφικής γραφής στη λίστα μας, πέρα από το βιβλίο της Ανί Ερνό, προέρχεται από τη Στέφανι Λαντ, νεαρή Αμερικανίδα που γράφει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε προσπαθώντας να αναθρέψει την κόρη της. Για έξι χρόνια η Λαντ εργάστηκε ως καθαρίστρια για πλούσιες οικογένειες που δεν ένιωθαν την παραμικρή ανάγκη να μάθουν το όνομά της, πόσο μάλλον την ιστορία της.
Η Στέφανι, που έγινε αναπάντεχα μητέρα στα 28 της και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον κακοποιητικό σύζυγό της, δούλευε ατελείωτες ώρες ως καθαρίστρια για να παρέχει στέγη στην κόρη της, καθαρίζοντας τις τουαλέτες των πλουσίων, ενώ προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με τις σπουδές της, την επιδοτούμενη στέγαση και μια σωρεία κρατικών επιδομάτων. Μέσα σε όλα αυτά, η Στέφανι έγραφε. Έγραφε τις ιστορίες που δεν λέγονταν. Τις ιστορίες εκείνων που κυνηγούν το αμερικάνικο όνειρο, δουλεύουν μέχρι εξάντλησης και αμείβονται ελάχιστα. Έγραφε για να μην ξεχάσει τον αγώνα, για να καταρρίψει τις βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις για τους φτωχούς εργαζόμενους.
Καλή σας ανάγνωση!
Διαβάστε επίσης:
«Το νερό της λίμνης δεν είναι ποτέ γλυκό»: Μια χειμαρρώδης ιστορία ενηλικίωσης
