Γκαλά όπερας στο 22o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Με ενθουσιασμό και λίστα αναμονής οι φιλότεχνοι περιμένουν το Γκαλά Όπερας (παράλληλες εκδηλώσεις) που ολοκληρώνει το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, την Τρίτη 26 Ιουλίου 2016, στις 22:00, στο Μέγαρο Χορού. Μία βραδιά που η πόλη τιμά και τιμάται από ένα δικό της καλλιτέχνη, τον εντυπωσιακό βαρύτονο και διεθνούς φήμης ερμηνευτή Δημήτρη Πλατανιά.

Στην βραδιά συμμετέχουν ακόμα ο Γιάννης Χριστόπουλος, καταξιωμένος τενόρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με πολλές παρουσίες στη διεθνή σκηνή.  Τους ερμηνευτές συνοδεύει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών -το αρχαιότερο ορχηστρικό μουσικό σύνολο στην Ελλάδα, συμμετέχοντας για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, υπό τη Διεύθυνση του διακεκριμένου διεθνώς Αρχιμουσικού Μίλτου Λογιάδη.

Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει:

WOLFGANG AMADEUS MOZART

Εισαγωγή από την όπερα Oι γάμοι του Φίγκαρο

«Tutto è disposto…Aprite un po’ quegl’occhi…» άρια του Φίγκαρο από την όπερα Οι γάμοι του Φίγκαρο

Δημήτρης Πλατανιάς

GAETANO DONIZETTI

«Tombe degli avi miei…Fra poco a me ricovero…» άρια από την όπερα Λουτσία ντι Λαμμερμούρ

Γιάννης Χριστόπουλος

JACQUES OFFENBACH

Βαρκαρόλα «Belle nuit, ô nuit d’amour» από την όπερα Τα παραμύθια του Χόφμαν

«Allez!…Scintille diamant…» από την όπερα Τα παραμύθια του Χόφμαν

Δημήτρης Πλατανιάς

GΕORGES BIZET

«Au fond du temple saint…» ντουέτο από την όπερα Aλιείς μαργαριταριών

Γιάννης Χριστόπουλος-Δημήτρης Πλατανιάς

Διάλειμμα

GIUSEPPE VERDI

Eισαγωγή από την όπερα Η δύναμη του πεπρωμένου

«Alzati…Eri tu…» από την όπερα Χορός μεταμφιεσμένων

Δημήτρης Πλατανιάς

PIETRO MASCAGNI

Intermezzo από την όπερα Καβαλερία ρουστικάνα

GIACOMO PUCCINI

«Che gelida manina…» από την όπερα Mποέμ

Γιάννης Χριστόπουλος

«In un coupé…O Mimi tu più non torni…» ντουέτο από την όπερα Mποέμ

Γιάννης Χριστόπουλος-Δημήτρης Πλατανιάς

UMBERTO GIORDANO

«Nemico della patria…», από την όπερα Αντρέα Σενιέ

Δημήτρης Πλατανιάς

Διάρκεια: 90΄

Η Εισαγωγή της όπερας Oι γάμοι του Φίγκαρο, KV 492, αρχίζει με φρενήρη ρυθμό και με όλη την ορχήστρα στο φόρτε. Σφιχτή, σύντομη, αριστουργηματική, προϊδεάζει τον ακροατή για τις κωμικά ξέφρενες καταστάσεις που πρόκειται να δει και να ακούσει σε μια ««τρελή ημέρα», όπως υποτιτλίζει ο Μπωμαρσαί το έργο του.

Στην δ΄πράξη/8η σκηνή, ο Φίγκαρο τραγουδά «Tutto è disposto… Aprite un po’ quegl’occhi…» (Όλα είναι έτοιμα… Ανοίξτε λίγο τα μάτια σας…). Νιώθει προδομένος ανήμερα του γάμου του, έχει μπει ήδη στον «ηλίθιο ρόλο του συζύγου». Αποκαλεί όλες τις γυναίκες μάγισσες, λουσούδες που ξεπουπουλιάζουν, αλεπούδες, απατεώνισσες και υποκρίτριες. «Αχ, Σουζάνα με το αθώο μουτράκι», αναστενάζει, «τι τραβάω για χάρη σου!».

Από τη γ΄ πράξη/3η σκηνή της όπερας Λουτσία ντι Λαμμερμούρ, η άρια του Έντγκαρ «Tombe degli avi miei… Fra poco a me ricovero..». Η Λουτσία έχει σκοτώσει τον λόρδο με τον οποίον την πάντρεψαν οι Λαμμερμούρ και σωριάζεται νεκρή. Στο νεκροταφείο, ο αγαπημένος της Έντγκαρ, που δεν γνωρίζει την έκβαση της γαμήλιας τελετής, περιμένει τον αδερφό της Λουτσίας για να μονομαχήσουν και τραγουδά «Τάφοι των προγόνων μου…».

Από τις πιο φημισμένες κλασικές μελωδίες και η γνωστότερη στο είδος της, η βαρκαρόλα «Belle nuit, ô nuit d’amour» (Όμορφη νύχτα, νύχτα αγάπης) ακούγεται στα Παραμύθια του Χόφμαν, το κύκνειο άσμα του Ζακ Όφενμπαχ. Σε στίχους Ζυλ Μπαρμπιέ, μιλάει για την ομορφιά της νύχτας και για τη μαγεία του έρωτα. Ακούμε τη βαρκαρόλα στην ορχηστρική εκδοχή.

«Allez!…Scintille diamant…». Στη δ΄ πράξη ο σατανικός Νταπερτούττο θέλει να κλέψει την ψυχή του ποιητή Χόφμαν και υπόσχεται στην ωραία πόρνη Τζουλιέττα πως, αν τον βοηθήσει, θα της χαρίσει ένα διαμάντι: «Εμπρός!… Λάμψε, διαμάντι…». Με τη βοήθειά του Νταπερτούττο, η Τζουλιέττα θα μαγέψει τον Χόφμαν και θα τον σπρώξει στο φόνο.

«Au fond du temple saint…» (Στο βάθος του ιερού), το «ντουέτο φιλίας» από την όπερα Αλιείς μαργαριταριών, που έγραψε ο Μπιζέ το 1863. Στην Κεϋλάνη, ο Ζούργκα, αρχηγός των ψαράδων, και ο Ναδίρ θυμούνται τον έρωτά τους για την ιέρεια Λεϊλά και τον παλιό τους όρκο ότι καμιά γυναίκα δεν θα σταθεί εμπόδιο στη φιλία τους.

Η Eισαγωγή από την όπερα Η δύναμη του πεπρωμένου εκφράζει με μεγάλη δραματικότητα την τραγική ατμόσφαιρα του έργου. Κύριο στοιχείο του εισαγωγικού θέματος, το περίφημο μοτίβο της «μοίρας», μια δυσοίωνη ταυτοφωνία στα χάλκινα πνευστά. Άλλο στοιχείο της Εισαγωγής προέρχεται από τη μεγάλη άρια της Λεονόρας, όπου ικετεύει την Παναγία να την προστατέψει.

«Alzati… Eri tu…» (Σήκω… Εσύ ήσουν…). Στην τρίπρακτη όπερα Χορός μεταμφιεσμένων ο Βέρντι μιλάει για τη δύναμη που έχει η εξουσία, για την τρέλα του έρωτα και την προδοσία. Η υπόθεση βασίζεται στο ιστορικό γεγονός της δολοφονίας (1792) του σουηδού βασιλιά Γουστάβου Γ΄ σε χορό μεταμφιεσμένων στην Όπερα της Στοκχόλμης. Ο συνθέτης άλλαξε τα ονόματα των πρωταγωνιστών και τον τόπο του δράματος.

Intermezzo από την όπερα Καβαλερία ρουστικάνα. Η πρεμιέρα της όπερας, τον Μάιο του 1890, ήταν θριαμβευτική και ο εικοσιεξάχρονος Πιέτρο Μασκάνι αποθεώθηκε. Εμβληματική όπερα του ιταλικού βερισμού, η Καβαλερία ρουστικάνα παραμένει από τις πλέον πολυπαιγμένες παγκοσμίως. Το εξαιρετικό Ιντερμέδιο ακούγεται στην άδεια σκηνή, εκεί όπου σε πολύ λίγο θα μονομαχήσουν ο Τουρίντου με τον Άλφιο.

«Che gelida manina…». Ο Πουτσίνι έγραψε την Μποέμ το 1896 βασισμένος στο ρομαντικό μυθιστόρημα Σκηνές από τη ζωή των μποέμ του Ε. Μυρζέ. Στην α΄ πράξη ο Ροντόλφο συνοδεύει τη Μιμή στο σπίτι της, εκείνη χάνει το κλειδί της και καθώς ψάχνουν να το βρουν, τα χέρια τους αγγίζονται. «Τι παγωμένο χεράκι!» λέει τρυφερά ο ερωτευμένος νεαρός και στη συνέχεια της εξομολογείται τα όνειρά του.

«In un coupé… O Mimi tu più non torni…» από την όπερα Μποέμ. Στη δ΄ πράξη, ο Μαρσέλ και ο Ροντόλφο, στην παρισινή σοφίτα τους, προσπαθούν να συγκεντρωθούν και να δουλέψουν, αλλά σκέφτονται τις ερωμένες τους που τους εγκατέλειψαν για πιο πλούσιους εραστές. Ο Ροντόλφο έχει δει τη Μουζέτα «πάνω σε μια ωραία άμαξα» («In un coupé…») κι ο Μαρτσέλο τη Μιμή ντυμένη πριγκιπικά.

«Αχ, Μιμή, δεν θα ξαναγυρίσεις;».

«Nemico della patria…» Βεριστικό αριστούργημα του Ουμπέρτο Τζορντάνο, η όπερα Αντρέα Σενιέ αντλεί από τη ζωή του ελληνογάλλου ποιητή Σενιέ, που πήρε μέρος στη Γαλλική Επανάσταση και οδηγήθηκε στην γκιλοτίνα. Στην άρια «Νemico della patria…» (Εχθρός της πατρίδας…) ο υπηρέτης και επαναστάτης Σαρλ Ζεράρ μονολογεί κυνικά, καθώς συντάσσει ένα γράμμα-καταγγελία για τον ποιητή, που είναι ερωτικός του αντίπαλος.

Βιογραφικά στοιχεία (συνοπτικά)

Δημήτρης Πλατανιάς Βαρύτονος, έλαβε πτυχίο κιθάρας (τάξη Γιάννη Μαυρέα) και δίπλωμα μονωδίας (τάξη Μαρίας Μαρκέτου) από το Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας. Συνέχισε σπουδές όπερας στην Ιταλία με την Μασάκο Τανάκα Πρόττι (υποτροφία «Αλεξάνδρα Τριάντη», 2000). Από το 2004 μελετάει με τον Άρη Χριστοφέλλη.

Έχει συνεργαστεί με πολλές ορχήστρες (Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα, Ορχήστρα των Χρωμάτων, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ κ.ά.).

Το 2004 πρωτοεμφανίστηκε στην ΕΛΣ ως Άλφιο (Καβαλερία ρουστικάνα), ενώ από τότε έχει ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, Μαρτσέλλο (Μποέμ), Φίγκαρο (Οι γάμοι του Φίγκαρο), Άρχοντα (Ο Πρωτομάστορας), Ρενάτο (Χορός μεταμφιεσμένων), Ριγκολέττο, Ναμπούκκο, Αμονάσρο (Αΐντα), Ζερμόν (Τραβιάτα), Σκάρπια (Τόσκα). Έχει εμφανιστεί σε παραγωγές του Ιδρύματος Αρτούρο Τοσκανίνι, στα θέατρα Κάρλο Γκολντόνι του Λιβόρνο, Λα Φενίτσε Βενετίας, Βέρντι Τεργέστης, Σάο Κάρλος Λισαβόνας, στο Φεστιβάλ Μπρέγκεντς, στη Βασιλική Όπερα Λονδίνου κ.α.

Γιάννης Χριστόπουλος Ο τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις μουσικές του σπουδές στην Κρεμόνα (υποτροφία «Αλεξάνδρα Τριάντη» 1998). Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και την Εθνική Λυρική Σκηνή. Συνεργάστηκε με όλες τις σημαντικές ελληνικές ορχήστρες. Έχει εμφανιστεί σε διεθνή φεστιβάλ και παραγωγές όπερας (Κάρνεγκι Χολ Νέας Υόρκης, Εθνικό Μέγαρο Μουσικής Μαδρίτης, Μουσικός Φλωρεντινός Μάιος, Όπερα Καΐρου).

Ηχογράφησε έργα όπως Η επιστροφή της Ελένης, Στον τόπο μου είμαι τέλεια ξένος του Θάνου Μικρούτσικου, Αποκάλυψη του Ιωάννου του Τάσου Ιωαννίδη, Χρονικό της Αλώσεως του Γιώργου Χατζηνάσιου. Από το 2008 μέχρι το Νοέμβριο του 2012 υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Πρωταγωνιστών της ΕΛΣ.

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών Το αρχαιότερο ορχηστρικό μουσικό σύνολο στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα ως Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών. Η πρώτη συναυλία της ως Κρατική Ορχήστρα Αθηνών δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1943.

Από την ίδρυσή της, η Ορχήστρα προσφέρει στους Έλληνες τη δυνατότητα επικοινωνίας με τα αριστουργήματα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, ενώ ταυτόχρονα είναι ο κορυφαίος εκφραστής της εγχώριας συνθετικής παραγωγής. Έχει σταθερή παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα πραγματοποιώντας πάνω από πενήντα συναυλίες ετησίως. Εμφανίζεται τακτικά σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σημαντικότατο είναι το εκπαιδευτικό και κοινωνικό έργο που επιτελεί εντός Αθηνών και σε πολλές πόλεις της ελληνικής περιφέρειας.

Εξέχοντες αρχιμουσικοί, ανάμεσά τους οι Ρίχαρντ Στράους, Βάινγκαρτνερ, Κνάπερτσμπους, Βάλτερ, Μητρόπουλος, Γιόχουμ, Μαρκέβιτς, Μάαζελ, Τεμιρκάνοφ, Πλασόν και κορυφαίοι σολίστ, όπως ενδεικτικά οι Ρούμπινσταϊν, Κεμπφ, Κορτώ, Κράισλερ, Τιμπώ, Καζάλς, Ροστροπόβιτς, Μπρέντελ, Μπάρενμποϊμ και Άργκεριχ, έχουν συμπράξει με την Ορχήστρα κατά την πολύχρονη ιστορία της.

Διευθυντές της Ορχήστρας έχουν διατελέσει κατά το παρελθόν οι Φιλοκτήτης Οικονομίδης, Θεόδωρος Βαβαγιάννης, Ανδρέας Παρίδης, Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Ιωαννίδης, Αλέξανδρος Συμεωνίδης, Άρης Γαρουφαλής, Βύρων Φιδετζής και Βασίλης Χριστόπουλος. Από το Μάιο του 2014 Διευθυντής της ΚΟΑ είναι ο Στέφανος Τσιαλής.

Μίλτος Λογιάδης Γεννήθηκε το 1965 στην Αθήνα. Σπούδασε θεωρητικά και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και Χαλανδρίου (α΄ βραβείο και αριστείο εξαιρετικής επίδοσης). Με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση, συνέχισε τις σπουδές του με καθηγητές τους F. Schieri, M. Frei και H. Michael, στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου, απ’ όπου αποφοίτησε με διπλώματα διεύθυνσης χορωδίας και ορχήστρας και δίπλωμα meisterklasse, επιτυγχάνοντας τον υψηλότερο βαθμό που είχε δοθεί ποτέ από την Ακαδημία. Σπουδαστής ακόμα, διορίστηκε επίκουρος καθηγητής στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου. Παράλληλα, ανέλαβε τη διεύθυνση της Χορωδίας των Μαδριγαλιστών και τη διεύθυνση της χορωδίας και της ορχήστρας της καθολικής κοινότητας του πανεπιστημίου (KHG).  Στη συνέχεια, εργάστηκε ως μόνιμος μαέστρος για δύο χρόνια στην Όπερα της Ουλμ.

Το 1992 επέστρεψε στην Ελλάδα, ύστερα από πρόσκληση του Μ. Χατζιδάκι, για να συνεργαστεί με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, με την οποία έδωσε συναυλίες και παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Έχει πραγματοποιήσει σημαντικές πρώτες πανελλήνιες εκτελέσεις έργων ελλήνων και ξένων συνθετών: πρώτη πανελλήνια της όπερας του Ντεμπυσσύ Πελλέας και Μελισσάνθη, Θάλασσα του Σκαλκώτα, Οι πλανήτες του Χολστ, Τουρανγκαλιλά του Μεσσιάν, Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα, Ατμόσφαιρες και Lontano του Λίγκετι, αφιέρωμα με έργα Λουτοσλάφσκι, Θαΐς του Μασνέ και άλλα έργα του 20ού αιώνα. Η δισκογραφία του συμπεριλαμβάνει έργα των Ν. Σκαλκώτα, Ι. Ξενάκη, Γ. Χρήστου, Π. Πετρίδη, Γ. Κωνσταντινίδη, Α. Πιατσόλλα, Μ. Xατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Γ. Κουρουπού κ.ά.

Εκτός από την Ορχήστρα των Χρωμάτων, έχει διευθύνει τις ορχήστρες: της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, Βασιλική Φιλαρμονική του Λονδίνου, της Όπερας του Αμβούργου, της Βασιλικής Όπερας της Δανίας, Δωματίου της Βιέννης, Συμφωνική του Μονάχου, της Όπερας της Σόφιας, Συμφωνική της Πράγας, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ΚΟΑ, Συμφωνική της ΕΡΤ, ΚΟΘ, Καμεράτα κ.ά.

Ηχογράφησε για λογαριασμό του «Αθήνα 2004» το μεγαλύτερο μέρος των μουσικών έργων για τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων, με τη Βασιλική Φιλαρμονική του Λονδίνου και τη Συμφωνική της ΕΡΤ, και συμμετείχε στις τελετές διευθύνοντας τον Ολυμπιακό ύμνο του Σαμάρα.

Διδάσκει διεύθυνση ορχήστρας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Περισσότερες πληροφορίες για το 22o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας μπορείτε να διαβάσετε εδώ.