Η μουσική πλημμύρισε την Τεχνόπολη!
Το τριήμερο των εκδηλώσεων για τα 20 χρόνια του Σταυρού του Νότου έφτασε! Και αν ακολουθήσουμε την λαϊκή ρήση “η αρχή είναι το ήμισυ του παντός” τότε όλοι θα φύγουμε από την Τεχνόπολη στο Γκάζι, τουλάχιστον με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας.
Από τον Βαγγέλη Γκρέκο
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μουσική, πολλή μουσική, ευχές αλλά και στιγμές που πέρασε ο κάθε καλλιτέχνης στο Σταυρό του Νότου περιελάμβανε η πρώτη από τις τρεις μέρες που θα διαρκέσουν οι εκδηλώσεις εορτασμού.
Το ρολόι έδειχνε 19:30, όταν βγήκε στη σκηνή ο πολυτάλαντος Θανάσης Αλευράς για να μας καλωσορίσει και να μας πει ένα τραγούδι, που γράφτηκε ειδικά για τη χτεσινή μέρα, το οποίο όπως αποκάλυψε στο τέλος του, είναι δημιουργία του Πάνου Μουζουράκη τόσο σε στίχους όσο και σε μουσική!
Την αρχή έκανε η Μάγδα Βαρούχα με τον Ορέστη Ντάντο ν’ ακολουθεί μαζί με τα “ανοιχτά” του αλλά και με το “θα πάω όταν γουστάρω” -το πρώτο τραγούδι που μας συστήθηκε πριν αρκετά χρόνια- για να έρθει ο Σταύρος Σιόλας! Με “της Άρνης το νερό” του a capella μάγεψε και με τα αγαπημένα “Διόδια” μας ταξίδεψε μελωδικά.
Και έφτασε η ώρα για να βγουν στη σκηνή δύο γυναίκες, η Γεωργία Νταγάκη με το νέο της τραγούδι “Ίδιο λάθος” -στίχοι μουσική Ορέστη Ντάντου- και μετά η Βίκυ Καρατζόγλου μαζί με “Το όνειρο” από τον πρώτο προσωπικό της δίσκο.
Στη συνέχεια, εμφανίστηκε ο Θοδωρής Κοτονιάς μαζί με τα “Μακρινά Ξαδέρφια” για να φέρουν “Τα κλειδιά” και να δώσουν μια νησιώτικη πινελιά με το “Ναυαγό” τους, λίγο πριν μας πει τι γίνεται “Σε αυτή τη χώρα” ο Απόστολος Ρίζος και ακολούθως να τραγουδήσει το ιδιαίτερα αγαπημένο “Τι να θυμηθώ” κερδίζοντας το χειροκρότημα όλων.
Έπειτα, ανέβηκε η Μαρίζα Ρίζου, για να μας πει στην αρχή πως “Είναι μικρή η ζωή” και μετά να καλέσει να έρθει στη σκηνή ο Πάνος Μουζουράκης για να τραγουδήσουν παρέα το ντουέτο τους “Πετάω” ξεσηκώνοντας μας με το κέφι και τη ενέργεια τους!
Και έφτασε η στιγμή να βγουν πρώτα ο Απόστολος Βαλαρούτσος από τους νέους καλλιτέχνες, για να συνεχίσει “το αγόρι από τα Γιάννενα με τις κόκκινες τιράντες” λέγοντας πως “θα αφιερώσω στο Σταυρό του Νότου ένα τραγούδι που έγραψα για τα δικά μου γενέθλια”, το “16” που είναι και το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου του που κυκλοφόρησε πρόσφατα και να κλείσει η τετράδα με δύο καλλιτέχνες που βγήκαν μαζί, τον Μανώλη Φάμελλο και τον Στάθη Δρογώση. Ο ένας στην κιθάρα και ο άλλος στο πιάνο ξεκίνησαν με το “μια θέση στο τρένο” για να έρθει το “μην το πεις πουθενά” και από κοινού το διαχρονικό “η ευτυχία είναι αυτό”.
“Θέλω να παίξω ένα τραγούδι που το πρωτόπαιξα στο Σταυρό του Νότου, το 1999, λέγεται “για να σε συναντήσω” και το απογείωσε ο Μανώλης ΛΙδάκης” με αυτά τα λόγια ξεκίνησε να παίζει και να τραγουδάει ταυτόχρονα ο Κώστας Λειβαδάς, με το κοινό βέβαια να συμμετέχει για να μας πάει ακόμα πιο πίσω με το “σαν να μην πέρασε μια μέρα” του Γιώργου Δημητριάδη στο οποίο έχει γράψει εκείνος του στίχους για όσους δεν το ξέρουν!!
Ύστερα, ήρθε πρώτα η Ανδριάνα Μπάμπαλη με το “μοίρα μου έγινες” και μετά Μαριέττα Φαφούτη με το ξόρκι της “Kookoobadi” να ανεβάσουν κι άλλο τη διάθεση των περίπου 4.000 ατόμων που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην Τεχνόπολη.
“Ξεκίνησα από το Σταυρό του Νότου πριν λίγα χρόνια και θυμάμαι που έλεγα στα αφεντικούλια τα δικά μου όνειρα. ” τάδε έφη η ανανεωμένη Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Και μετά “ως και οι θάλασσες” -μουσική Μίνως Μάτσας, στίχοι Ελένη Φωτάκη– και “η επιμονή σου” παρέα με τον Κώστα Λειβαδά για να κλείσει την εμφάνισή της με το ιδιαίτερα αγαπημένο μου “κόψε και μοίρασε”.
Η ώρα ήταν λίγο μετά τις δέκα και μισή όταν βγήκε ο Πάνος Μουζουράκης, αυτή τη φορά μόνος του, για να μας πει το πασίγνωστο Madame (Padam Padam) και το επίσης δικό του “Στόχος” σε μια από τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς. Ήταν η σειρά του να φωνάξει κάποιον…και αυτός ήταν ο Κωστής Μαραβέγιας για να πουν παρέα τη μεγάλη ραδιοφωνική τους επιτυχία “Φίλα με ακόμα” με τον κόσμο από κάτω να τραγουδάει μαζί τους και να τους αποθεώνει. Και μετά έμεινε μόνος του, ο Κωστής Μαραβέγιας για να πει το “άσε με να μπω” και το “τσαλαπατώ από τον τελευταίο του δίσκο με τίτλο “ο φάρος”
Και φτάσαμε στην τελική ευθεία της βραδιάς. Πρώτα ο Φοίβος Δεληβοριάς με τον “μπάσταρδο γιο” από την πρόσφατη “Καλλιθέα” του για να συνεχίσει λέγοντας πως “για πρώτη φορά έπαιξα στο Σταυρό ένα τραγούδι που είχα γράψει το προηγούμενο βράδυ, νομίζω το ξέρετε, ο καθρέφτης” με όλους εμάς να ξεσπάμε σε χειροκροτήματα για να αποχωρήσει τραγουδώντας για την “εκείνη” του.
Είχε φτάσει η σειρά του Θέμη Καραμουρατίδη, ο οποίος αφού ευχήθηκε, έκατσε στο πιάνο για να τραγουδήσει “το δίκιο μου” που έχει γράψει για τη φωνή της Γιώτας Νέγκα.
Και μετά;
“Ο Σταυρός του Νότου ήταν και είναι το στέκι μας” είπε η Νατάσσα Μποφίλιου για να συνεχίσει τραγουδώντας “κοίτα εγώ” μέσα σε αποθέωση και να κλείσει τη βραδιά με ακόμα μια εξαιρετική εκτέλεση του “εν λευκώ”
Ήταν μια άρτια διοργάνωση με ροή και ρυθμό που πέρα από τη μουσική είχε και το φιλανθρωπικό χαρακτήρα της μιας και τα έσοδα θα θα διατεθούν: στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), στους Γιατρούς του Κόσμου, στο ΚΕΘΕΑ, στα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος και στο Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής Μαργαρίτα.
Οι μουσικοί επί σκηνής είναι οι:
Ανδρέας Αποστόλου: Πιάνο & ενορχηστρώσεις
Τάκης Βασιλείου: Κρουστά
Αποστόλης Βαλαρούτσος: Ακουστικές, ηλεκτρικές κιθάρες & φωνητικά
Πέτρος Βαρθακούρης: Ηλεκτρικό μπάσο
Στέφανος Δημητρίου: Τύμπανα
Μάξιμος Δράκος: Πλήκτρα & πιάνο
Ηλίας Λαμπρόπουλος: Βιολί & πνευστά
Νίκος Πασσαλίδης: Μπουζούκι, λαούτο, ούτι
Άκης Τουρκογιώργης: Ηλεκτρική κιθάρα
Τεχνικοί ήχου: Νίκος Παππάς, Σωτήρης Παπάκος, Αργύρης Λιανός, Ηλίας Κουρούμπαλης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
* Φωτογραφίες: Μιχάλης Τσεσμετζής
________________
◊ Ο Σταυρός του Νότου γιορτάζει τα 20 χρόνια του για μία τελευταία μέρα στην Τεχνόπολη! Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ
