Από τις εκδόσεις Αντιπόδες κυκλοφορεί το βιβλίο, Και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν της Φλάννερυ Ο’Κόννορ σε μετάφραση Μάριου Χατζηπροκοπίου.
H Κλαρίσε Λισπέκτορ, η σημαντικότερη Βραζιλιάνα συγγραφέας του 20ού αιώνα, στην Ώρα του αστεριού, το τελευταίο και γοητευτικότερο έργο της, που δημοσιεύτηκε το 1977, λίγο μετά το θάνατό της, αφηγείται την ιστορία της Μακκαμπέας, μιας άσημης, φτωχής και άχρωμης κοπέλας, που ζει στο Ρίο ντε Τζανέιρο, μέσα από την οπτική ενός άντρα συγγραφέα. Πρόκειται για μια αρχετυπική ιστορία που φτάνει στην υπέρτατη απλότητα και υπαρξιακή ένταση. Όπως γράφει ο αφηγητής: «Στα χέρια μου βρίσκεται ένα πεπρωμένο, και μολοντούτο δεν νιώθω πως έχω την εξουσία να επινοώ ελεύθερα: ακολουθώ μια κρυφή μοιραία γραμμή. Υποχρεούμαι να αναζητήσω μια αλήθεια που με υπερβαίνει. Γιατί άραγε γράφω για μια νεαρή που ώς και η φτώχεια της είναι ξεστόλιστη; Ίσως γιατί σε αυτήν υπάρχει απομόνωση και, ακόμη, επειδή στη φτώχεια σώματος και πνεύματος αγγίζω την αγιότητα, εγώ που θέλω να αισθανθώ τα χνώτα του πέρα από εμένα. Μήπως και γίνω κάτι παραπάνω απ’ ό,τι είμαι, μια που είμαι τόσο λίγος.» Η έκδοση συνοδεύεται από ένα κείμενο της Ελέν Σιξού, γραμμένο ειδικά για την Ώρα του αστεριού, και από εκτενές εργοβιογραφικό σημείωμα.
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.
