Χάρης Ψαρράς: Ήμερες φωνές

Η ποίηση, όπως και οι άλλες τέχνες, κάνει τη ζωή των ανθρώπων υποφερτή. Τους παρηγορεί στα βάσανα. Τους φέρνει πιο κοντά στις προσδοκίες τους, τις χειροπιαστές και τις άπιαστες. Χάρη στο εργαλείο της, τη γλώσσα, απευθύνεται στην ευαισθησία και στην αντίληψή μας, χωρίς να έχει ανάγκη τα φίλτρα των αισθήσεων τόσο όσο οι καλές τέχνες και η μουσική. Χάρη στην έγνοια της όχι μόνο για το νόημα της γλώσσας, αλλά και για εκείνα τα λεπτά νήματά της που φτιάχνουν το κουκούλι του νοήματος, δεν έχει ανάγκη την ευπιστία του αναγνώστη τόσο όσο η πεζογραφία. Τα καλύτερα ποιήματα μοιάζουν απροσποίητα όσο τα αντικείμενα του φυσικού κόσμου και, συνάμα, λεπτουργημένα όσο τα έργα ενός χειροτέχνη.

Ας θυμηθούμε έναν άγνωστό μας στρατιώτη, εκατό χρόνια πριν, στην αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ακούει το τραγούδι των πουλιών. Παίρνει ανάσα. Λίγες μέρες αργότερα πέφτει νεκρός. Θα ‘φευγε από τη ζωή με μιαν ελπίδα, αν μπορούσε να πιστέψει πως το τραγούδι που πήρε για κελάηδισμα ήτανε σμίξιμο ανθρώπινων φωνών. Οι ήμερες φωνές των συστρατιωτών του που σ’ ένα διάλειμμα της μάχης συνάντησαν εκείνες των στρατιωτών της αντίπαλης πλευράς. Το τραγούδι στην αίθουσα χοροεσπερίδων, όταν οι γονείς του συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Αντηχεί μέχρι σήμερα, σιγανό κι απαράλλαχτο, στ’ αυτιά ακόμη κι όσων τον έχουν ξεχάσει.

Info:

Ο Χάρης Ψαρράς γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1982. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Οξφόρδης. Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, όπου εργάζεται ως Teaching Fellow. Εξέδωσε τα βιβλία ποιημάτων Σπίρτα χειρός (Πλανόδιον, 2002), Στην αγκαλιά του κύκλου (Κέδρος, 2004), Η δόξα της ανεμελιάς (Κέδρος, 2008), Τα όντως όντα (Κέδρος, 2012). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά και στα ρουμανικά. Έχει επίσης δημοσιεύσει δοκίμια και μεταφράσεις.

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 30

Διαβάστε επίσης: 

Στην αγκαλιά του κύκλου – Χάρης Ψαρράς