5η Νύχτα των Ιδεών – Η Νύχτα της Βραδύτητας

Για την πέμπτη κατά σειρά έκδοση της Νύχτας των Ιδεών, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, η Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και η Πρεσβεία της Ελβετίας στην Ελλάδα προσκαλούν, στις 18 και 19 Μαΐου 2018, διανοούμενους, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες τοπίου, ερευνητές, δημοσιογράφους, ποιητές, φοιτητές, προκειμένου να συζητήσουν για την βραδύτητα, με γέφυρα τη μουσική ως τέχνη του χρόνου.

Ο καταναλωτικός πολιτισμός σήμερα πλησιάζει τα όρια της ανάπτυξής του. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι σίγουρα το πιο καθοριστικό γεγονός της εποχής μας. Η επείγουσα οικολογική και κοινωνική κατάσταση προκαλεί μια αργή επανάσταση στον τρόπο ζωής μας. Οι δυο αυτές νύχτες θα γίνουν αφορμή  να επαναφέρουμε τη βραδύτητα στο ρυθμό μας, να ξαναβρούμε το χρόνο να ζήσουμε, να μην βιαζόμαστε αλλά να βρούμε ξανά το νόημα της διάρκειας.

Είναι επίσης δυο νύχτες χωρίς πίεση, χωρίς άγχος, φτιαγμένες από και για ανθρώπους που δεν βιάζονται, για τουλάχιστον μια νύχτα. Δυο νύχτες κατά τις οποίες μπορείτε να συμμετάσχετε με το δικό σας ρυθμό σε εργαστήρια, πλατφόρμες πολυμέσων, συζητήσεις, προβολές, αναγνώσεις, γεύματα, καλλιτεχνικές δράσεις, να απολαύσετε τα κρασιά της Νεμέας, fondue τυριού σε χωριάτικο ψωμί της Betty’s Bakery, καθώς και τα διάφορα είδη τσαγιού της Apivita.

Mikaël Hautchamp
Σύμβουλος Συνεργασίας και Μορφωτικής Δράσης της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα
Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος

Κέλλυ Διαπούλη
Καλλιτεχνική Διευθύντρια Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Mike Ammann
Επιτετραμμένος
Πρεσβεία της Ελβετίας στην Ελλάδα

Νύχτα της Βραδύτητας – Πρόγραμμα

18 Μαΐου στην Αθήνα

AUDITORIUM

Ο επαυξημένος χρόνος

Ταυτόχρονη μετάφραση σε ελληνικά και γαλλικά.

Μια σειρά από διαλέξεις, αντιπαραθέσεις και performances. Κάθε δράση μπλέκεται με την άλλη δημιουργώντας την αίσθηση ενός μεγάλου πολύωρου jam. Μια αλυσιδωτή αλληλουχία συμβάντων, όπου μουσικοί, αυτοσχεδιαστές, διανοητές συνομιλούν.

Η βραδιά θα συντονίζεται από την Εύη Νάκου, καλλιτέχνιδα του ήχου και συντονίστρια των Εκπαιδευτικών και Κοινωνικών Δράσεων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και τον Γιάννη Παναγιωτόπουλο, δημοσιογράφο και DJ.

– Μουσική περφόρμανς και διάλεξη

Jean–Jacques Lemêtre 

Ο συνθέτης και ερμηνευτής μουσικών παρτιτούρων όλων των θεαμάτων και ταινιών του Θέατρου του Ήλιου της Αριάν Μουσκίν, Jean-Jacques Lemêtre  θα αφιερώσει χρόνο για να μελετήσει τις πολλαπλές έννοιες του χρόνου: ο χρόνος, άρα η μετρική, το μέτρο, η συμμετρία και η ασυμμετρία. Καθώς και ο χρόνος που περνά (Proust, R. Hahn, etc.), το τέμπο και έπειτα ο χρόνος στο θέατρο… Το να μην βιαζόμαστε, να παίρνουμε τον χρόνο μας, ο πραγματικός χρόνος, ο πνευματικός χρόνος της γιαπωνέζικης μουσικής…

– Υπάρχουν χρονοβόρα τέρατα!

Pierre Cassou–Nogues σε αντιπαράθεση με τον Αλέξανδρο Δασκαλάκη

Ναι, υπάρχουν τέρατα που καταλαμβάνουν τον χρόνο μας και τον μεταμορφώνουν για να δημιουργήσουν κάτι άλλο. Θα ήθελα σ ’αυτή την εισήγηση να δείξω δυο εξ αυτών. Το πρώτο φαίνεται να χωράει στην τσέπη μου, παρόλο που στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο μεγάλο. Είναι μια πλοκαμοειδής δημιουργία που ολοκληρώνεται στο κινητό μου τηλέφωνο, η οποία όχι μόνο καταλαμβάνει πολύ από το χρόνο μου αλλά του δίνει και μια άλλη φόρμα παράλληλων  και ασύγχρονων σχεδίων .Το δεύτερο από τα τέρατα, είναι η θάλασσα, η οποία κατά την διάρκεια των διακοπών μοιάζει να χαλά τη συνηθισμένη μας χρονικότητα, για να την μετατρέψει σε μια παράξενη στιγμή η οποία δεν περνά και παρ’ όλα αυτά ολοκληρώνεται.

– Live electronics

ένας δομημένος μουσικός αυτοσχεδιασμός με αρθρωτό συνθετητή (modular synthesizer), από τον Αλέξανδρο Δρυμωνίτη

– Η αποανάπτυξη: μια λύση;

Fabrice Flipo σε αντιπαράθεση με τη Χαρά Τσαντίλη

Τι είναι η προοδευτική αποανάπτυξη; Γιατί να είμαστε υπέρ της αποανάπτυξης ;Από πότε μιλάμε για αποανάπτυξη; Η παρέμβαση θα επιστρέψει στις ρίζες της αποανάπτυξης και στις πέντε μεγάλες οικογένειες των λόγων(η «πηγών») που επικαλούμαστε: η ανθρωπολογική πηγή, ενσαρκωμένη από τον Serge Latouche που εξετάζει τη δυτική ολοκρατία, τη δημοκρατική πηγή που εκπροσωπείται  από τους Ivan Illich, Vincent Cheynet, και  Paul Aries , τη βιο-οικονομική πηγή της οποίας ο πιο γνωστός αντιπρόσωπος είναι ο Nicholas Goergescu-Roegen , το οικολογικό ρεύμα που περιέχει πλήθος ονομάτων και τέλος η πνευματική πηγή στην οποία ο Pierre Rabni είναι μια αξιοσημείωτη μορφή στη Γαλλία.

Η παρέμβαση αφορά  επίσης στις διφορούμενες -βλ.πραγματικά εχθρικές- σχέσεις του φιλελευθερισμού αλλά επίσης και του σοσιαλισμού (αντικαπιταλισμού) με την αποανάπτυξη. Αναζητά να διαλευκάνει τη θέση του συντηρητισμού σ ’αυτό το θέμα,  στο μέτρο που αντικαπιταλιστές αλλά και συντηρητικοί συγγραφείς έχουν γράψει γι’ αυτό το θέμα. Η αποανάπτυξη είναι μια ανάγκη, μια λύση, ριζική, αναγκαία, χωρίς να συνιστά  ωστόσο μια οδηγία χρήσης.

– Μουσική αυτοσχεδιαστική περφόρμανς

Ξο,  ένα ντουέτο που αποτελείται από τη Σοφία Λαμπροπούλου (κανονάκι) και τον Γιάννη Σαξώνη (modular synthesizer)

– Ο χρόνος των άστρων, ο χρόνος των ανθρώπων: Όλο και πιο γρήγορα;

Γιάννης Μπιτσάκης σε αντιπαράθεση με τον Ευθύμιο Νικολαΐδη

Από την προϊστορία, η μέτρηση του χρόνου συνδεόταν στενά με τις αστρονομικές περιόδους. Κατά την ελληνιστική περίοδο γεννιούνται κοσμολογικές θεωρίες που θα χρησιμοποιηθούν μέχρι την αναγέννηση. Απ’ αυτή την περίοδο μας μένουν πολλά κείμενα αλλά σχεδόν καθόλου εργαλεία. Δυο από αυτά τα αντικείμενα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα :ο μηχανισμός που ανακαλύφθηκε στο  ναυάγιο των Αντικυθήρων και ο πύργος του ανέμου στην Αθήνα.

Με την Αναγέννηση, η  ωρολογοποιία και  ο χτύπος του δευτερολέπτου ακολουθούν τον δικό τους δρόμο, που δεν συσχετίζεται  υποχρεωτικά με τον κύκλο των άστρων. Οι ανάγκες των σύγχρονων κοινωνιών κάνουν τη μέτρηση του χρόνου να είναι πιο ακριβής και αυτόνομη. Σήμερα η έννοια του δευτερολέπτου άφησε τον τομέα της αστρονομίας γι’ αυτόν της ατομικής φυσικής. Και τα διακυβεύματα  της μέτρησης του χρόνου υψώνονται σε σύνθετες προκλήσεις για τις σύγχρονες κοινωνίες.

Αυτός ο αγώνας δρόμου, όλο και πιο σαφής, έχει τέλος με όλη τη σημασία της έκφρασης; Η αποσύνδεση από τον ρυθμό που επιβάλει η τεχνική, καθιστά μήπως δυνατή την επανασύνδεση με μια κοντινή στην ανθρώπινη φύση βραδύτητα; Ελλείψει απαντήσεων ελπίζω τουλάχιστον να συνεισφέρω σε μια προβληματική πολύ σύγχρονη σ ’αυτή την εποχή της αμφισβήτησης των δογμάτων της ανάπτυξης με κάθε κόστος .

– Τέμπο για τη Μνήμη-Λήθη

Θεατρική περφόρμανς – Βένια Σταματιάδη,  σε σκηνοθεσία της Νικόλ Δημητρακοπούλου, με τη συνεργασία στη δραματουργία της Μαριαλένης Σολδάτου. Ηχοτοπία: Medea Electronique.

– Ούτε που το καταλάβαμε

Jérôme Lèbre σε αντιπαράθεση με τη Μπετίνα Παναγιωτάρα

Όσοι έζησαν τον Μάιο του ’68 ούτε που το είχαν καταλάβει, καθώς τον Μάρτιο η Γαλλία βρισκόταν σε κατάσταση αδράνειας. Πενήντα χρόνια αργότερα, εμείς, Γάλλοι ή μη, δεν έχουμε πλέον τον χρόνο να είμαστε αδρανείς, βλέπουμε τους εαυτούς μας να στρέφονται προς την καταστροφή. Αλλά αν αυτή η περίπτωση ήταν η πραγματικότητα, θα βλέπαμε την καταστροφή να έρχεται ή, ακόμα καλύτερα, θα είχε ήδη έρθει. Δεν θα είχαμε δει να έρχεται τίποτα κατά πάνω μας ή, μάλλον, δεν θα υπήρχε κανένας να μας πει «είδαμε ότι κάτι θα ερχόταν». Είναι διαφορετικό λοιπόν. Κάτι συμβαίνει, αλλά δεν βλέπουμε τίποτα να έρχεται. Ίσως επειδή είναι νύχτα. Ίσως επειδή αυτό που έχει νόημα για εμάς δεν έρχεται, αλλά είναι ήδη εδώ, χωρίς να κινείται. Ίσως οι πολιτικές διαδηλώσεις και οι μορφές τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των παραστάσεων που τείνουν προς την αδράνεια, μας λένε περισσότερα για εμάς, συγκριτικά με όλες τις προφητείες.

– Μουσική αυτοσχεδιαστική περφόρμανς

Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης

– Μουσική περφόρμανς

Αίολος, κουιντέτο πνευστών που ιδρύθηκε το 2009 και που θα παρουσιάσει έργα  Γάλλων συνθετών που έζησαν και δημιούργησαν την εποχή του Μάη του ’68.

CAFE Paris-Athènes

O χρόνος της σκέψης

Ταυτόχρονη μετάφραση σε ελληνικά και γαλλικά.

Διεπιστημονικές και διακαλλιτεχνικές συζητήσεις για το ζήτημα του χρόνου, της βραδύτητας, της βίωσής του από διαφορετικές κουλτούρες και εποχές.

Φιλόσοφοι, επιστήμονες, θεωρητικοί και καλλιτέχνες αναπτύσσουν διάλογο για θέματα της επικαιρότητας σε σχέση με την έννοια του χρόνου.

Ένας συντονιστής θα αναλάβει να οργανώσει τη συζήτηση και να καλέσει το κοινό -που θα παρευρίσκεται- αλλά και όλους όσους παρακολουθούν την εκδήλωση στα κοινωνικά δίκτυα και την ιστοσελίδα του ινστιτούτου www.ifg.gr, να συμμετάσχει με τις ερωτήσεις του.

– Ο χρόνος παραγωγής

Συντονίζει η Μαρία Χαρτοκόλλη, δικηγόρος, ειδικός στο Δίκαιο του Περιβάλλοντος

• Fabrice Flipo, φιλόσοφος, καθηγητής στο Institut Mines-Télécom, ερευνητής στο Εργαστήριο Κοινωνικής και Πολιτικής Αλλαγής (Paris 7 Diderot)
• Γιώργος Ψύχας, μέλος του δικτύου Ηλιόσποροι, γεωπόνος, ειδικός για ζητήματα Περμακουλτούρας
• Κώστας Πασσάς, Μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

– Κοσμοπολιτικές

Συντονίζει η Μιράντα Τερζοπούλου, εθνολόγος, Κέντρο Έρευνας Ελληνικής Λαογραφίας Ακαδημία Αθηνών

• Barbara Glowczewski, ανθρωπολόγος και διευθύντρια έρευνας στο CNRS (Centre National de Recherche Scientifique)
• Δώρα Ευαγγέλου, αρχαιολόγος-μουσειολόγος, Εφορία Δυτικής Αττικής, Πειραιά και Νήσων
• Αναστασία-Φιόρη Μεταλληνού, αστροφυσικός και υψίφωνος, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ)

– Οι τέχνες του χρόνου

Συντονίζει η Μυρτώ Ευαγγελίδου, δημοσιογράφος και ειδικός στην πολιτική επικοινωνία, υπεύθυνη επικοινωνίας της ΜΚΟ Κέντρο Ζωής

• Jean Jacques Lemêtre, Εμβληματικό μέλος του Θέατρου του Ήλιου της Αριάν Μουσκίν, μουσικός, συνθέτης και συλλέκτης περίπου 2800 μουσικών οργάνων
• Παύλος Κάβουρας, Καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ειδικός της εθνομουσικολογίας.
• Sebastien Seixas, οργανοποιός, το εργαστήριό του βρίσκεται στην Αθήνα, όπου και αναλαμβάνει και συντηρήσεις μουσικών οργάνων.

– Ο χρόνος και τα στοιχεία

Συντονίζει η Έλλη Ντρούκα, αρχιτέκτονας, ενεργή στα κινήματα πόλης.

• Pierre Cassou–Noguès, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Paris 8
• Clotilde Rigaud, απόφοιτη της Haute Ecole du Paysage, d’Ingénierie et d’architecture (Ανώτατη Σχολή Περιβάλλοντος, μηχανολογίας και αρχιτεκτονικής) της Γενεύης.
• Μάνος Σαριδάκης, καθηγητής θεωρητικής φυσικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Αίθουσα VIVIER

Η εικόνα-χρόνος

Προβολή δυο γαλλόφωνων Ντοκιμαντέρ χωρίς ελληνικούς υπότιτλους.

• Lajamanu (60′, 2018): Tα ίχνη του χρόνου με τους Warlpiri της κεντρικής ερήμου. Aκολουθεί συζήτηση με την παραγωγό του ντοκιμαντέρ Barbara Glowczewski.

Η Barbara Glowczewski  , διευθύντρια έρευνας στο CNRS ,εργάζεται με τους ιθαγενείς της Αυστραλίας εδώ και 40 χρόνια. Συχνά απέδωσε οπτικοακουστικά τελετουργίες της κοινότητας Warlpiri των Lajamanu στην κεντρική έρημο.

Κατά την διάρκεια της τελευταίας της διαμονής το 2017 στο Lajamanu  κινηματογράφησε κυρίως την υποδοχή των αρχείων της στο συνεταιρισμό Warnayaka Arts στο κέντρο Age Care για ηλικιωμένα άτομα και στο κέντρο e-learning όπου συχνάζουν οι νεότεροι.

H ταινία της Lajamanu μπερδεύει τις εικόνες του σήμερα και του χθες δείχνοντας την ιστορική αλλαγή που παρατηρείται στην πρόσληψη των εικόνων των νεκρών και των θρησκευτικών τοτεμικών και βαφτιστικών αναφορών. Αλλά η προσκόλληση στις ιερές τοποθεσίες, που είναι για τους Warlpiri και τους γείτονες τους εικόνες-δυνάμεις των τοτεμικών ηρώων, παραμένει το θεμέλιο της σχέσης τους με τον χρόνο: μια κοσμοπολιτική που ενώνει τη γη με τον ουρανό, σε μια χωρο-χρονική τοπολογία σύνθετων κατηγοριών, αυτή που αποκαλούν Jukurrpa , το Dreaming.

• Dernière nouvelle du cosmos (Τελευταία νέα του Κόσμου) – Julie Bertucelli

(85’ – 2016)

Σχεδόν 30 χρονών και η Hélène δείχνει ακόμα έφηβη. Είναι η συγγραφέας δυναμικών κειμένων με δηκτικό χιούμορ. Είναι μέρος ,όπως λέει η ίδια, μιας «μερίδας κακού διαμετρήματος που δεν χωράει πουθενά ». Οραματίστρια, η τηλεπαθητική της ποίηση μας μιλά για τον κόσμο της και τον δικό μας. Συνοδεύει ένα σκηνοθέτη που διασκευάζει το έργο της στο θέατρο, συνομιλεί με ένα μαθηματικό… Εντούτοις η Hélène δεν μπορεί να μιλήσει ούε να κρατήσει στυλό, δεν έμαθε ποτέ να γράφει και να διαβάζει. Στα είκοσι της χρόνια, η μητέρα της ανακαλύπτει ότι μπορεί να επικοινωνεί τοποθετώντας πλαστικοποιημένα γράμματα σε φύλλο χαρτιού. Ένα από τα πολλά μυστήρια αυτής που αποκαλείται Babouillec.

Όλο και περισσότεροι πολίτες αισθάνονται ένα χρονικό κορεσμό, δύσκολο να βιωθεί. Η επιτάχυνση της οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης επιφέρει έναν αυξανόμενο αποσυντονισμό με τους φυσικούς μας ρυθμούς και με εκείνους της   μητέρας Γης.

Σιγά-σιγά αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι μόνο ο πλανήτης, αλλά κι εμείς οι ίδιοι που οδηγούμαστε στην εξάντληση. Αλλά δυστυχώς παρόλα τα σημάδια που δείχνουν ότι οδηγούμαστε στα όρια του συστήματος (περιβαλλοντικά, ψυχολογικά, κοινωνικά ή οικονομικά) αντί να επιβραδύνουμε, επιταχύνουμε όλο και περισσότερο.

Αίθουσα PETIT PRINCE – Γήπεδο τένις

Ο χρόνος της ανταλλαγής

– Επιβραδύνετε το σώμα σας

Εργαστήρι για παιδιά από 7 έως 13 ετών με την Παναγιώτα Καλλιμάνη

– Το κοσμικό τύμπανο

Εργαστήρι διαλογισμού για όλες τις ηλικίες – περιορισμένος αριθμός θέσεων, με την Κλεώνη Μανουσάκη

Δύο εργαστήρια που, το καθένα με τον δικό του τρόπο, προσκαλούν τους συμμετέχοντες να επικεντρωθούν στην έννοια του ρυθμού και της βραδύτητας. Θα ακολουθήσει  σερβίρισμα τσαγιού, μια προσφορά της Apivita στην αυλή του Γαλλικού Ινστιτούτου από τις 18.00 έως τις 20.00.

– Δυο φιλοσοφικά συμπόσια

από την κολεκτίβα φιλοσόφων Gavagai

Τέσσερα τραπέζια έξι καλεσμένων θα συζητήσουν γύρω από fondue τυριού και από ένα ποτήρι κρασιού ή τσαγιού. Οι θεματικές θα προκύψουν από τις ερωτήσεις του κοινού που θα βρίσκεται εκεί αλλά και όσων παρακολουθούν την εκδήλωση στο Διαδίκτυο.

MEDIATHEQUE

Ο χρόνος της ποίησης

– Ανάγνωση στο παράθυρο από την πλατφόρμα έρευνας & τέχνης hd.kepler.

Στον ρυθμό της ποίησης, τα σώματά μας και οι φωνές μας, αντηχούν μαζί με την ηχώ της νύχτας.

Η ανάγνωση στο παράθυρο είναι μια περφόρμανς, εμπνευσμένη από το ζωγραφικό έργο του Johannes Vermeer, La liseuse à la fenêtre. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο που δημιουργήθηκε από την hd.kepler  δύο άτομα διαβάζουν προεπιλεγμένα κείμενα.

Μπροστά από τα παράθυρα του Βορρά και της Δύσης, θα διαβαστούν κείμενα σχετικά με το θέμα της βραδύτητας, της προσοχής και της φροντίδας. Ποιητικά κείμενα με την ευρεία έννοια, που βρίσκονται στα ράφια της βιβλιοθήκης, θα μας οδηγήσουν σε έναν αστρικό περίπατο.

19 Μαΐου στην Ελευσίνα

Ο διευρυμένος χρόνος

– Δυο ομιλίες σε συντονισμό Σπύρου Τέγου

• Jean Jacques Lemêtre σε διάλογο με τον Γιάννη Πρελορέντζο

Ο Jean Jacques Lemêtre θα μιλήσει για το χρόνο και το ρυθμό στο θέατρο και στη μουσική. Μέσα από το ρυθμικό χαρακτήρα, τις παύσεις και τις αναπνοές αναδεικνύει τις πνευματικές και μεταφυσικές προεκτάσεις της μουσικής. Ο Γιάννης Πρελορέντζος μάς εισάγει στη φιλοσοφική πραγμάτευση του χρόνου μέσα από τις αναλύσεις του Spinoza, του Bergson, του Vl. Jankelevitch και του Bachelard για τη διάρκεια, τον χρόνο, την αιωνιότητα, το γίγνεσθαι, τη στιγμή, το συμβάν, τον καιρό (κατάλληλη ευκαιρία) και τους ρυθμούς της διάρκειας.

• Barbara Glowczewski σε διάλογο με την Καλλιόπη Παπαγγελή

H Barbara Glowczewski ερευνά τη σχέση των ιερών τόπων λατρείας της γηγενούς φυλής Warlpiri της Αυστραλίας με το χωροχρόνο μέσα από την πολυετή της έρευνα και την ταινία Lajamanu. H Glowczewski μας εισάγει στην έννοια του ονείρου που απαντιέται σε πολλές γηγενείς φυλές στην Αυστραλία. Το όνειρο παραμένει μια πολυδιάστατη εμπειρία που συνδέει τους ανθρώπους με τα τοτέμ, τους μύθους, τους τόπους και τις τελετουργίες. Η Καλλιόπη Παπαγγελή συνδέει τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας με τη λατρεία της Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης, στο όνομα των οποίων τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, διαμορφώνοντας την αντίληψη μας για το χρόνο. Ο χρόνος της φύσης είναι κυκλικός (γέννηση – θάνατος – αναγέννηση) ορίζοντας έτσι το σύνολο της κοσμικής τάξης.

– Προβολή ταινίας της Anticipation του Éric Stephany

H ταινία Anticipation περιγράφει το ταξίδι του καλλιτέχνη Éric Stephany στα ινδικά αστεροσκοπεία που κατασκευάστηκαν στην αρχή του 18ου αιώνα. Ο Stephany δείχνει ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τα αστρονομικά εργαλεία, ένα μεσαιωνικό μείγμα αραβικών και ινδουιστικών πεποιθήσεων και μύθων που μετασχηματίζονται σε γλυπτά. Έχει εμπνευστεί από το αρχαίο παιχνίδι εξισορρόπησης πετρών που συναντάμε σε διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Η ισορροπία των πετρών λειτουργών ως άσκηση διαλογισμού, γεμάτη ηρεμία και μυστικισμό. Η προβολή της ταινίας θα γίνει παρουσία του καλλιτέχνη.

– Συναυλία Abaji – Γεωργία Καρύδη

Μια συναυλία αποτέλεσμα του ιδιότυπου προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Ελλάδος Résidence 111 ans για τον εορτασμό των 111 χρόνων από την ίδρυση του. Ένας μουσικός πολυ-οργανοπαίκτης στο Παρίσι και μια περφόρμερ που συνθέτει και αυτοσχεδιάζει ηλεκτροακουστική μουσική στην Αθήνα. Τι θα γίνει όταν συναντηθούν στην Ελευσίνα; Οι καλλιτέχνες ανταλλάσσουν και φαντάζονται τη συνάντηση ανάμεσα στις φωνές και τους ήχους τους αφήνοντας το τελικό αποτέλεσμα να ζυμωθεί με την πόλη και την εμπειρία.

– ῥεῖ START, καλλιτεχνική περφόρμανς/χορός – Μαρκέλλα Μανωλιάδη

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που καταλαμβάνουν το χώρο ως επισκέπτες; Πώς να δημιουργήσουμε νέους τρόπους αφήγησης; Η Μαρκέλλα Μανωλιάδη δημιούργησε μια λίστα με τα στοιχεία που ορίζουν την πορεία του επισκέπτη και τη χορογραφία, δηλαδή τη σχέση του σώματος με τον χώρο που διασχίζει: o ρυθμός, η τάξη, η προοπτική, οι θεατές, ο τρόπος εκτέλεσης, το ηχητικό τοπίο. Έξι χορευτές ενσωματώνουν τους επισκέπτες στη χορογραφία, στο πλαίσιο αυτής της εμπειρίας. Ο χώρος μεταμορφώνεται και το κοινό γίνεται υποκείμενο του έργου μέσα στο οποίο κινείται.

Οι συμμετέχοντες σε αλφαβητική σειρά:

Abaji
Κωνσταντίνος Αβαρικιότης
Αίολος
Pierre Cassou-Noguès
Αλέξανδρος Δασκαλάκης
Νάντια Δεληγιάννη
Νικόλ Δημητρακοπούλου
Michael Doolan
Αλέξανδρος Δρυμωνίτης
Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
Μυρτώ Ευαγγελίδου
Δώρα Ευαγγέλου
Fabrice Flipo
Gavagai
Barbara Glowczewski
hd.kepler.
Κωνσταντίνα Θανοπούλου
Παύλος Κάβουρας
Παναγιώτα Καλλιμάνη
Γεωργία Καρύδη
Jérôme Lèbre
Jean Jacques Lemêtre
Κλεώνη Μανουσάκης
Μαρκέλλα Μανωλιάδη
Medea Electronique
Αναστασία-Φιόρη Μεταλληνού
Γιάννης Μπιτσάκης
Εύη Νάκου
Ευθύμιος Νικολαίδης
Έλλη Ντρούκα
Ξο
Άρης Παπαδόπουλος
Καλλιόπη Παπαγγελή
Μπετίνα Παναγιωτάρα
Γιάννης Παναγιωτόπουλος
Κώστας Πασσάς
Γιάννης Πρελορέντζος
Clotilde Rigaud
Μάνος Σαριδάκης
Sebastien Seixas
Μαριαλένη Σολδάτου
Βένια Σταματιάδη
Μάρω Σταυρινού
Éric Stephany
Éric Stephany
Σπύρος Τέγος
Μιράντα Τερζοπούλου
Στέλιος Τσάτσος
Γιάννης Τσίγρης
Χαρά Τσαντίλη
Νικολέτα Χαρατζόγλου
Μαρία Χαρτοκόλλη
Γιώργος Ψύχας

Οι διοργανωτές

Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών ιδρύθηκε το 1907 και μετονομάστηκε σε Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος το 2011. Είναι ένα οικονομικά αυτόνομο ίδρυμα που στεγάζει το Τμήμα Συνεργασίας και Μορφωτικής Δράσης της Πρεσβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και το πολιτιστικό κέντρο της.

Σ’ αυτό υπάγονται τα παραρτήματα της Λάρισας και της Πάτρας καθώς και το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης.

Η κύρια αποστολή του είναι η προώθηση και η υποστήριξη των θεσμικών ανταλλαγών συνεργασίας μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας στον πολιτισμό, στη γλώσσα και στο πανεπιστημιακό πεδίο. Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος διοργανώνει τμήματα μαθημάτων και σπουδών ενώ αποτελεί και κέντρο επίσημων πιστοποιήσεων της γαλλικής ως ξένης γλώσσας.

Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Τον Νοέμβριο του 2016 απονεμήθηκε o τίτλος της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το έτος 2021 στην πόλη της Ελευσίνας. Η Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι μια δημόσια εταιρεία με κύρια αποστολή και πεδίο δραστηριοτήτων τη διαχείριση και την υλοποίηση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Η κεντρική ιδέα του προγράμματος της Ελευσίνας 2021 μπορεί να συνοψιστεί στη φράση: “Μετάβαση στην ΕUphoria”, η οποία επικεντρώνεται στην ικανότητα των τεχνών και του πολιτισμού να μεταμορφώνουν την πόλη σε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό / εργατικό επίπεδο, λειτουργώντας ως καταλύτης για βιώσιμη ανάπτυξη. Τα κεντρικά θέματα του προγράμματός μας είναι:

EUrbanisation, EUenvironment και EU Working Classes. Στο “EUrbanisation”, εστιάζουμε στις κοινωνικοπολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη, στην πρόκληση του επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας με τον Άλλο, είτε πρόκειται για πολίτες ενός άλλου κράτους μέλους της ΕΕ, είτε για το “ξένο”, αυτόν που προέρχεται από χώρες εκτός της ΕΕ, τους μετανάστες ή τους πρόσφυγες. Στο “EU Working Classes” καταπιανόμαστε με την οικονομική πτυχή της μετάβασης, εστιάζοντας στην πρόκληση του εργατικού δυναμικού και του ανθρώπινου εργατικού δυναμικού του μέλλοντος. Στο “EUnvironment” εστιάζουμε στη μεγάλη πρόκληση του επαναπροσδιορισμού της σχέσης μας με το περιβάλλον.