Τα έργα των καλλιτεχνών αποτελούν δείγματα της πρόσφατης δουλειάς τους, προβάλλοντας την αισθητική και την αντιληπτική τους ευρύτητα με την οποία αντιμετωπίζουν την τέχνη. Παράλληλα, διαφαίνονται και οι τεχνοτροπικές τάσεις που ακολουθούν, οι ανησυχίες τους και οι κατευθυντήριες επιδιώξεις τους με στόχο την επίτευξη μιας προσωπικής γραφής. 8 διαφορετικές προτάσεις, αξιοποιώντας την ατμόσφαιρα του Πολυχώρου και τη δυνατότητα «συνομιλίας» των έργων μεταξύ τους, με το περιβάλλον και το κοινό.
Η ζωγραφική του Βασίλη Βαφειάδη, του Γιάννη Γκόγκου και του Σταύρου Παναγιωτάκη είναι ”ανθρωποκεντρική”, έχοντας την ανθρώπινη μορφή ως κυρίαρχη αναφορά.
Οι “άνθρωποι” του Βασίλη Βαφειάδη, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο μέγεθος, συστήνονται δίχως να αποκαλύπτουν τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά τους, αλλά υπάρχουν ως χρωματικές αφηρημένες φιγούρες μέσα σε αόριστους χώρους.
Οι μορφές του Γιάννη Γκόγκου, αφαιρετικές και εξαϋλωμένες, μας συνδέουν με το αρχέγονο και το “πρωτόγονο”. Ο ζωγράφος εμμένει υπό μορφή σπουδής, σε συγκεκριμένους τύπους, που επεξεργάζεται συνεχώς, αναζητώντας την οντολογική τους υπόσταση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ζωγραφική του Σταύρου Παναγιωτάκη οργανώνεται επίσης με την ανθρώπινη μορφή να καταλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις, χρησιμοποιώντας στιγμιότυπα της αστικής καθημερινότητας. Μέσα από τις χρωματολογικές εντάσεις και την ελεγχόμενη κατανομή του φωτός, τα στοιχεία της σύνθεσης τοποθετούνται πάνω στον καμβά ως μορφές, που αντιτίθενται στο μονοσήμαντο τρόπο αντίληψης της εφήμερης πραγματικότητας.
Ο Θανάσης Καραμήτας δημιουργεί έργα που “βυθίζονται” μέσα σε ένα αφηρημένο και έντονο χρωματικό περιβάλλον, προσκαλώντας τον θεατή σε μια διαδικασία πολλαπλών αναγνώσεων. Η αφαιρετική γραφή του παρουσιάζει μια σύγχρονη δημιουργική πρόταση που απηχεί την τέχνη του σύγχρονου μοντερνισμού.
Οι πίνακες του Milos Milosavljevic αποτελούν σύνθεση γεωμετρικών σχημάτων, γραμμών και χρωμάτων σε ένα αρμονικό ζωγραφικό τοπίο, και σπουδή στη γεωμετρική αφαίρεση.
Ο γλύπτης Vladimir Savic οικειοποιούμενος παλαιότερες τεχνικές, διαμορφώνει ένα προσωπικό ύφος με έντονες μινιμαλιστικές και αφαιρετικές τάσεις. Οι ανάγλυφες μορφές στα έργα του παίζουν μεταξύ του αναγνωρίσιμου και του αφηρημένου.
Η εγκατάσταση, εικαστική-ηχητική, του συνθέτη – Sound artist Δημήτρη Μπάκα, με τίτλο Ηommage an Αndrej Τarkowski, εξετάζει την σχέση του εκθέματος α) με τον χώρο και β) με τον εαυτό του, με τα οντολογικά του ιδιώματα (μορφή, λειτουργικότητα), αναδεικνύοντας το αντικείμενο ως έκθεμα μορφής και ως εργαλείο για ακρόαση ταυτόχρονα, παρουσιάζοντας έτσι μια κατάσταση συνεχούς επαναπροσδιορισμού της σχέσης του με τον χώρο και το κοινό.
«Προ και μετά-φωτογραφίες» είναι ο τίτλος της έκθεσης του εικαστικού – φωτογράφου Βασίλη Καρκατσέλη. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν 3 ενότητες/σχόλια από το έργο του με βάση τη φωτογραφία, το δήθεν ρεαλιστικό και αδιαμεσολάβητο αυτό μέσο έκφρασης, καθώς για τον δημιουργό, το που αρχίζει και πότε τελειώνει μία φωτογραφία παραμένει ως βασικό ερώτημα.
Στο πλαίσιο της ομαδικής έκθεσης “7+1 χωροΣυνθέσεις“, το κοινό έχει την ευκαιρία να προσεγγίσει το έργο πέντε ζωγράφων και ενός γλύπτη όπως αυτοί προσεγγίζουν τη σύγχρονη τέχνη, ενός ανήσυχου φωτογράφου με εικαστικό βλέμμα και ενός συνθέτη που μετουσιώσει ήχους σε εικαστικό γεγονός.
Επιμέλεια: Γιάννης Ευθυμιάδης
Βιογραφικά Συντελεστών
Βασίλης Βαφειάδης [ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ]. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Εκεί ξεκίνησε τις εικαστικές του αναζητήσεις και στην πορεία ανέπτυξε συνεργασίες με γνωστές Γκαλερί, με αρκετές ατομικές εκθέσεις και συμμετοχή σε ομαδικές (Θεσ/νίκη, Αθήνα, Σόφια). Το 1987 δημιουργεί στις Σέρρες, όπου ζει κι εργάζεται, τον εικαστικό χώρο «ΑΡΜΟΣ». Μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας (Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε.).
Γιάννης Γκόγκος [ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ]. Γεννήθηκε στη Λαμία το 1954, ζει και εργάζεται στην Κατερίνη. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα στη ζωγραφική στο εργαστήριο του πατέρα του Αναστάσιου Γκόγκου. Στη Θεσσαλονίκη παρακολουθεί διάφορα εργαστήρια, μαθήματα ζωγραφικής και βυζαντινής αγιογραφίας. Το 1972 φεύγει στο Παρίσι όπου και εισάγεται στην École nationale supérieure des beaux-arts Paris (1974). Θα παραμείνει 14 χρόνια στο Παρίσι συμμετέχοντας σε διάφορες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1986. Κατασταλαγμένος πλέον στην αφαίρεση, οργανώνει το δικό του εργαστήριο.
Θανάσης Καραμήτας [ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ]. Γεννήθηκε στο Δομοκό Φθιώτιδας το 1949. Ζει και εργάζεται στην Κατερίνη. Τέλειωσε το Μαθηματικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης με Δασκάλους τους Κυριάκο Μορταράκο, Σάββα Κωνσταντινίδη και Γιώργο Τσακίρη. Είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Β. Ελλάδας (Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε) και του Συλλόγου Εικαστικών Τεχνών Κ. Ελλάδας (Σ.Κ.Ε.Τ.Κ.Ε). Πραγματοποίησε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις από το 1980 ως και σήμερα.
Βασίλης Καρκατσέλης [ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ]. Γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο Αττικής το 1952. Έχει παρουσιάσει τη χαρακτική και ζωγραφική του εργασία σε 17 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ομοίως, τη φωτογραφική του εργασία σε 51 ατομικές και πάνω από 200 ομαδικές (σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική). Έχουν εκδοθεί κείμενα, δοκίμια, μονογραφίες, ποίηση, χαρακτικά και φωτογραφίες του. Διετέλεσε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μουσείου Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης. Το 1984 ιδρύει τη Φωτογραφική Ομάδα Τριανδρίας, γνωστή σε όλους σήμερα ως Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και είναι Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής του Επιτροπής.
Milos Milosavljevic [ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ]. Γεννήθηκε το 1979 στο Vranje της Σερβίας, Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών των Σκοπίων, όπου και κατοικεί, και του Νις. Διδάσκει σε ιδιωτικές σχολές και πανεπιστήμια από το 2007, ενώ τα τελευταία χρόνια παραδίδει μαθήματα στα Πανεπιστήμια FON (Design&Multimedia) και Novi Pazar (Art&Design). Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Νις, Βελιγράδι, Βράνιε, Νόβι Σαντ, Βέλες, Σκόπια, και Κατερίνη μεταξύ άλλων. Ομαδικά, έχει πάρει μέρος σε πάνω από 30 εκθέσεις στη χώρα του και στο εξωτερικό.
Δημήτρης Μπάκας [INSTALLATION]. Γεννήθηκε στην Κατερίνη το 1975. Σπούδασε σύνθεση με δάσκαλο το Θεόδωρο Αντωνίου. Συνέχισε στο Goldsmiths Col-lege, The University of London, όπου εκπόνησε διδακτορική διατριβή και αναγορεύτηκε διδάκτορας στη Σύνθεση. Επιπλέον, παρακολούθησε Master Ηλεκτροακουστικής Μουσικής, υπήρξε επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, όπου ολοκλήρωσε μεταδιδακτορική έρευνα με αντικείμενο την τεχνική σύνθεσης της απόλυτης συνέχειας. Έχει συμμετάσχει σε διεθνής συνέδρια, residencies και έχει λάβει διεθνείς διακρίσεις. Μέλος φορέων και ενώσεων για την σύνθεση, έρευνα κι εξέλιξη της μουσικής, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ως εικαστικός ήχου τα έργα που εκτίθενται κυρίως σε μουσεία.
Σταύρος Παναγιωτάκης [ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ]. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1963. Πτυχίο Zωγραφικής και Μεταπτυχιακό με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου U.D.K. (1984-1991), όπου εργάστηκε στα εργαστήρια Χαρακτικής και Γλυπτικής της Σχολής. Διοργάνωσε το Καλλιτεχνικό Χωριό “Παροικία Ιστίων” στη Σάμο (1999). Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας, ΣΚΕΤΒΕ (2000-2003). Δίδασκε Εικαστικά στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης (2003-2007). Υποψήφιος διδάκτορας του Τομέα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και Εικαστικών Τεχνών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. Οργάνωσε 31 ατομικές και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Vladimir Savic [ΓΛΥΠΤΙΚΗ]. Γεννήθηκε το 1966 στο Valjevo της Σερβίας. Σπούδασε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών, στο τμήμα εφαρμοσμένης Γλυπτικής στο Sarajevo της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στο Βελιγράδι Σερβίας. Έκανε τρεις ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές. Ζει και εργάζεται στην Αικατερίνη.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Βασίλης Καρκατσέλης