Ο δεύτερος κύκλος για τις «Άλλες Παράλληλες» είναι αφιερωμένος στο χορό, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Χρήστου Παπαδόπουλου.
Η Ίρις Καραγιάν παρουσιάζει στο Πόρτα τη νέα της δημιουργία, το Manual Solos, συνεχίζοντας την παρουσίαση χορευτικών παραστάσεων στην Ελλάδα (Φεστιβάλ Αθηνών, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών) και σε Φεστιβάλ του εξωτερικού.
Tο Manual Solos επαναδιαπραγματεύεται δύο ιστορικά έργα σόλο: το Wall-Floor Positions (1968) του εικαστικού καλλιτέχνη Bruce Nauman και το Water Motor (1979) της χορογράφου Trisha Brown. Στόχο έχει να ξανασκεφτεί ενεργά αυτά τα έργα και να συνδιαλλαγεί μαζί τους. Η ερευνητική διαδικασία οδηγεί σε μια εκ νέου άρθρωση της ιδέας που εκφράζει η λογική σύνθεσης των αρχικών έργων.
Η βιντεοσκοπημένη καταγραφή των αρχικών έργων, προσβάσιμη στο διαδίκτυο, είναι τα υλικά που μελέτησαν, ερμηνεύουν και ενεργοποιούν οι τρεις χορεύτριες. Μια σειρά από εγχειρίδια οδηγιών δημιουργούν την ηχητική σύνθεση του έργου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η σύνθεση και συνύπαρξη των υλικών του έργου – εικόνα, κίνηση, ήχος και φώς – που προέρχονται από διαφορετικές πηγές και εποχές, επιτρέπει και κινητοποιεί ερμηνείες σε μια προσπάθεια εξερεύνησης της λειτουργίας του νοήματος που προκύπτει από τις εικόνες στο χώρο και το χρόνο.
Το Manual Solos δημιουργεί μια χορογραφική παρτιτούρα και προσκαλεί κάθε Πέμπτη μία διαφορετική ερμηνεύτρια να την ενεργοποιήσει. Η κάθε μία την προσεγγίζει και την εκτελεί με άξονα την ατομική της ταυτότητα και οπτική. Επαναδιαπραγματεύεται υλικά του παρελθόντος, τα αναδημιουργεί και τα παραφράζει, προτείνοντας τη δική της τοποθέτηση σε χρόνο και περιβάλλον σύγχρονο.
Λίγα λόγια για τα έργα
Στο Wall–Floor Positions, το σώμα του Nauman αλλάζει θέσεις σε σχέση με τον τοίχο και το πάτωμα, μένοντας ακίνητος για 45 δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό πριν από την κάθε επόμενη κίνηση. Το έργο διαρκεί μία ώρα, όσο του επέτρεπε η βιντεοκασέτα να καταγράψει. Το στοιχείο της επανάληψης, η εμμονή στη δομή και η δράση ως διαδικασία δημιουργούν την εντύπωση ότι το σώμα γεμίζει το χώρο και κατακτά το χρόνο.
Η λογική του Water Motor, της Trisha Brown, καθιερώνει τη χορογραφική πρακτική που βασίζεται στην έρευνα και την εναλλαγή μεταξύ αυθόρμητης και χορογραφημένης κίνησης. Ο χορός της Brown και η απόλαυση για τη χορευτική κίνηση, (jouissance) γίνεται το καλλιτεχνικό κίνητρο και ταυτόχρονα το χορογραφικό μοτίβο.
Η Ίρις Καραγιάν είναι χορεύτρια και χορογράφος. Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα των Παραστατικών Τεχνών και του Πολιτισμού στο Goldsmith’s College του Λονδίνου. Έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jebrakowa στο New Europe Festival. Το έργο MOTHERS επελέγη από το διεθνές ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves το 2013 και από το δίκτυο Dancenet Sweden το 2014 ενώ έχει παρουσιαστεί σε διάφορα Φεστιβάλ της Ευρώπης. Το ALASKA (2016), παραγωγή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, παρουσιάστηκε στη Στέγη και στο Dansfabrik, Festival de Brest στη Γαλλία. Το πρόσφατο έργο της με τίτλο MOVING PARTS (MIRfestival 2016) είναι το έναυσμα και η εκκίνηση των MANUAL SOLOS.
Διδάσκει xορογραφία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και πραγματοποιεί το εργαστήρι κίνησης και ήχου για βλέποντες και μη βλέποντες στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος, Χορός χωρίς διακρίσεις, της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες του θεάτρου, της μουσικής, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών, είναι μέλος του Συνδέσμου Χορού και συμπράττει στο CCP.
Ταυτότητα παράστασης
Ιδέα-χορογραφία: Ίρις Καραγιάν
Μουσική-κείμενο: Ilan Manouach
Φώτα: Ελισάβετ Μωράκη
Επιμέλεια χώρου: Γιώργος Μαραζιώτης
Βοηθός χορογράφου: Έλενα Νοβάκοβιτς
Ερμηνεία: Ιωάννα Παρασκευοπούλου 16/2, Αμαλία Κοσμά 23/2 και 2/3, Αντιγόνη Αυδή 9/3
Φωνή: Ian Watts
Φωτογραφίες: Ελισάβετ Μωράκη
