Είναι παλιά πρακτική η διασκευή της λογοτεχνίας στο θέατρο. Το διαφορετικό στη δράση του ΙΜΚ «Η λογοτεχνία στη σκηνή», είναι ότι οι όλοι οι δημιουργοί συνομιλούν με τη γενιά τους.
Μετά τις παραστάσεις «Ο δρόμος μέχρι το περίπτερο» του Γιάννη Στίγκα, σε σκηνοθεσία Medea Electronique και «Αλμπα» του Θωμά Τσαλαπάτη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή, που παρουσιάστηκαν τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, σειρά έχει η νουβέλα «Η αρχή του κακού» της Μαρίας Φακίνου (εκδόσεις Καστανιώτη), σε διασκευή και σκηνοθεσία της Μαρίας Μαγκανάρη.
ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ
ΜΑΡΤΙΟΣ
Η αρχή του κακού, της Μαρίας Φακίνου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη
Ρίχνει φαρμάκι ο κόσμος πικρό
Και δεν χρωστάει να κάνει καλό
Όμως στο τέλος θα δούνε
Ποιος είμαι εγώ
«Πληροφορίες κακές»
Στίχοι Στέλιος Καμπέρης, Μουσική Μπάμπης Μπακάλης, 1962
Η Μαρία Μαγκανάρη διασκευάζει και σκηνοθετεί τη νουβέλα της Μαρίας Φακίνου με τίτλο «Η αρχή του κακού», επιχειρώντας να αναδείξει την ποιητικότητα και το διφορούμενο της γραφής της.
Σε μια σειρά από παράδοξα κάδρα εμπνευσμένα από τον κόσμο του Bela Tarr, αλλά και από την ελληνική επαρχία όπως απεικονίστηκε στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου , θα κατοικήσει ανάμεσα στους ντόπιους η μυστηριώδης γυναίκα (ερμηνευμένη από τη Σύρμω Κεκέ). Η στάσιμη επαρχιακή κωμόπολη θα γίνει το πάλκο όπου θα τραγουδήσει τα ξεχασμένα λαϊκά της τραγούδια. Και την ίδια στιγμή ο βωμός στον οποίο θα θυσιαστεί.
Σύντομη περιγραφή:
Μια γυναίκα καταφθάνει σε μια επαρχιακή κωμόπολη με σκοπό να συναντήσει κάποιον: τον Χορδιστή. Μια μακρά αναμονή ξεκινάει. Στη διάρκεια της παραμονής της στην κωμόπολη θα γνωριστεί με τους κατοίκους της απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη.
Εδώ μόνο οι άνδρες έχουν ιδιότητες. Οι γυναίκες φορούν τσόχινα καπέλα. Ένα παιδί δεν μιλά-αν και ξέρει τα πάντα. Ο Επιστάτης του υποσταθμού του ηλεκτρικού έχει έναν σκύλο που ξεπερνά κάθε ηλικιακό προσδόκιμο. Ένας βόμβος έρχεται για να μείνει. Και η απουσία της άνοιξης στην κωμόπολη θα σημειωθεί σαν συμβολική πράξη.
Ταυτότητα παράστασης:
Κείμενο: Μαρία Φακίνου
Διασκευή/Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη
Σκηνικά/ Κοστούμια: Σοφία Σιμάκη
Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ανδριάνα Χαλκίδη
Παίζουν και τραγουδούν:
Σύρμω Κέκε
Χαράλαμπος Γωγιός
Συμμετέχουν εθελοντικά οι ερασιτέχνες ηθοποιοί:
Νατάσα Αγγελοπούλου, Ντίνα Αναστασοπούλου, Κώστας Ανδριόπουλος, Αλέξανδρος Ζαρανίκας, Ανδρέας Κολοκασας, Τζένη Λιαρομάτη, Γωγώ Μούλου, Νίκος Παπαχρήστος, Χάρης Σταυράκης, Κατερίνα Σοφικίτου, Σοφία Τσάνη
Σημείωμα Συγγραφέα
Μια γυναίκα καταφθάνει στην παραθαλάσσια κωμόπολη Χ. τον Φεβρουάριο του 2000. Μόνες της αποσκευές μια μικρή βαλίτσα και μια γυάλα με δυο χρυσόψαρα. Ισχυρίζεται ότι περιμένει τον Χορδιστή, έναν άγνωστο ο οποίος της έχει ζητήσει να συναντηθούν εκεί «προς ικανοποίηση του αιτήματός της». Κατά την παραμονή της μια σειρά ανεξήγητα γεγονότα θα συμβούν: ακραίες καιρικές συνθήκες, η γέννα ενός παράξενου ζώου, μια ασυνήθιστη κλοπή και, τέλος, ένας φόνος με άγνωστους θύτες. Η σύγκρουση μεταξύ των κατοίκων μοιάζει αναπόφευκτη.
Τι γυρεύει πραγματικά η Γυναίκα στην κωμόπολη; Τι είναι ο περίεργος βόμβος που λέει ότι ακούγεται και γιατί οι κάτοικοι νιώθουν να απειλούνται απ’ αυτόν; Ποια ανάγκη ωθεί τη μικρή κοινωνία να δημιουργήσει αποδιοπομπαίους τράγους;
Σε έναν τόπο όπου η άνοιξη δεν έρχεται ποτέ, σε μία πόλη όπου κυριαρχούν η βία, ο φόβος για το διαφορετικό και μία στρεβλή αντίληψη της έννοιας του ηθικού, ποιος κάνει την αρχή του κακού και, κυρίως, γιατί;
Διαβάστε επίσης: Η Λογοτεχνία στη σκηνή: Τρία έργα νέων λογοτεχνών στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
