Στη μυθολογία, οι Σειρήνες είναι συνυφασμένες με τη θάλασσα, τον έρωτα και τον θάνατο. Η ομορφιά τους και η απαράμιλλη μελωδία του τραγουδιού τους ξελογιάζει αμέσως όποιον τις πλησιάζει. Ο κίνδυνος, όμως, ελλοχεύει πάντα εκεί. Το μυθολογικό αυτό σύμβολο της μοιραίας γυναίκας εμπνέει τη φωτογράφο, η οποία παρουσιάζει εικαστικές φωτογραφικές αποτυπώσεις της γυναικείας σαγήνης.
Εμβληματικές γυναίκες της εποχής μας, σαν άλλες σύγχρονες σειρήνες που καιροφυλακτούν για τα θύματα τους, αναβαπτίζονται στο φως και το χρώμα του φωτογραφικού φακού της δημιουργού.
Η Αμαλία Σωτηροπούλου “αγκαλιάζει” το αρχαιοελληνικό σύμβολο της μοιραίας και επικίνδυνης γυναίκας και το επαναχρησιμοποιεί, αντικρύζοντάς το κριτικά, με μια τρυφερή ειρωνεία.
Από τη μία πλευρά, ο μύθος γίνεται το εργαλείο για να κατανοήσει, να ερμηνεύσει, αλλά και να σαρκάσει η δημιουργός τη σύγχρονη πραγματικότητα, διαμορφώνοντας τη μυθολογία του σύγχρονου ανθρώπου και μάλιστα του άνδρα, που έρχεται αντιμέτωπος με σύγχρονες προκλήσεις, βιώνοντας τη δική του οδύσσεια. Από την άλλη, ο φωτογραφικός φακός διερευνά την ψηφιακή, την “κατασκευασμένη”, τη σχεδόν πλαστική εκδοχή της όμορφης και λάγνας γυναίκας, προτείνοντας την περιήγηση σε έναν κόσμο εικόνων, όπου τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα είναι ρευστά και διαρκώς επαναπροσδιοριζόμενα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η έκθεση Σειρήνες-Sirens είναι η πιο αυτό-αναφορική δουλειά της φωτογράφου Αμαλίας Σωτηροπούλου και ορίζει την αναμέτρηση με τον ίδιο της τον εαυτό.
Η Αμαλία Σωτηροπούλου
Η Αμαλία Σωτηροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και ξεκίνησε την ενασχόλησή της με τη φωτογραφία ερασιτεχνικά, ήδη από τα εφηβικά της χρόνια. Παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας το 1991 στο ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΥΚΛΟ ΑΘΗΝΩΝ, του οποίου και παραμένει μέλος. Έχει παρουσιάσει τα έργα της σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Βοστώνη. Το 1998 εκδόθηκε το πρώτο της φωτογραφικό λεύκωμα από τις εκδόσεις ΦΩΤΟXΩΡΟΣ, Μικρή Σειρά, με τίτλο «ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ».
Η ενασχόλησή της με τη φωτογραφία, πέρα από προσωπική ευχαρίστηση, της δίνει την αίσθηση μίας πρόκλησης, μέσω της συμμετοχής του άλλου σε μια προσωπική, δική της εμπειρία, που έγινε φωτογραφικό έργο.
