Μία δημιουργική σύμπραξη με στόχο την ανάδειξη της ποίησης στο Χρόνο. Ένα παραστασιακό γεγονός με εικόνες και ήχους σε κατάσταση αναμονής και επιφύλαξης.

Το υγρό στοιχείο, ο βυθός, η επιθυμία για ζωή, η φθορά, η μνήμη, η μέδουσα. Μία θεατρική παράσταση που μοιάζει με κινηματογραφικό φιλμ, επενδυμένο με ήχο, εικόνες, μουσική. Όλα τα υλικά που συνθέτουν την παράσταση είναι πρωτότυπα υλικά της δημιουργικής ομάδας. Λήψεις πλάνων από τον ελληνικό βυθό, εικόνες αστικού τοπίου, ηχογραφημένοι ήχοι θάλασσας και γλάρων, κοχύλια, αστερίες, είναι η προσωπική ματιά της Violet Louise που συνθέτει επί σκηνής τον ποιητικό κόσμο του Γιώργου Βέλτσου.

Και η ποίηση; Ίσως η μοναδική καταφυγή, η μόνη απάντηση στη μεταφυσική αγωνία της ύπαρξης…: “ Στο τέλος και αυτής της ημέρας, το μεγάλο παγοθραυστικό της Ησυχίας από το παράθυρο του Βοριά με τον θλιμμένο ιπτάμενο. Εισβάλλει. Σπάει τη ζέστη. Το δικό μου ταξίδι στο δωμάτιο. Η ανοδική μου πλεύση από τα χαρτιά στη νύχτα, πριν πάω να συναντήσω τα μούτρα του. Αύγουστος μήνας στη Μύκονο. Πόσο ακόμα δικός μου; Πόσο Αύγουστος;”

Συντελεστές:

Κείμενο: Γιώργος Βέλτσος, εκδόσεις Άγρα
Σύλληψη, σκηνική σύνθεση, μουσική, ηχητικός & οπτικός σχεδιασμός: Violet Louise

Συνεργάτες:

Στον οπτικό σχεδιασμό και την τεχνική υποστήριξη: Παναγιώτης Γούμπουρος
Στην εικονοληψία του φωτογραφικού υλικού από το βυθό: Βασίλης Κουντούρης, Studio19
Στο σχεδιασμό φώτων: Απόστολος Κοτσιανικούλης