Στον Παράδεισο και στην Κόλαση, ο Aldous Huxley αναφέρεται μεταφορικά στα σύμβολα, τους μύθους και τις αφηγήσεις που πλαισιώνουν τη συνειδητή μας κατανόηση ως προς το τι είναι «τοπία». Για αυτόν οι μυθικές μας βάσεις, τα θεμέλιά μας στο κόσμο, είναι οικεία μέρη όπου άνετα θα κατοικούσαμε. Ως εκ τούτου, ο ρόλος της τέχνης είναι να πιέσει αυτή μας τη παρόρμηση ώστε να επεκταθεί και να διερευνηθεί πέρα από αυτά τα όρια. Μέσα από αυτή τη γεωχωρική και έντονα οπτική μεταφορά, ο Huxley δείχνει αποτελεσματικά ότι η τέχνη σε πλήρη δυναμική μπορεί να προκαλέσει ένα ταξίδι στις πιο μακρινές περιοχές των πνευματικών γεωγραφικών μας περιοχών – τους αντίποδες του μυαλού – που προσφέρουν νέες όψεις, νέους κόσμους και νέες περιοχές κατοίκησης. Όπως και οι μεγάλοι εξερευνητές περασμένων εποχών, η οπτική διάσταση μας προκαλεί να ανακαλύψουμε μέρη όπου, όπως περιγράφει ο Huxley, μπορούν να συναντηθούν συγκεχυμένα  φαντάσματα των θεών και των τεράτων.

Στην έκθεση διερευνάται αυτή η ιδέα επεκτείνοντας το οικείο στο ανοίκειο, φέρνοντας σε επαφή οπτικές ερμηνείες από διάφορες διακρατικές απόψεις για κάτι που κάποιος θα μπορούσε απλά να ορίσει ως «θεμελιώδεις πολιτιστικές αφηγήσεις». Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει οτιδήποτε, από αρχαίους μύθους και ιστορίες που συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης πολιτισμικής ταυτότητας ως πιο ακριβή πολιτικά αφηγήματα που επίσης συμβάλλουν στη διαμόρφωση του πολιτικού χαρακτήρα μιας κοινωνίας όπως ο «μύθος της δημοκρατικής προόδου».

Εξετάζοντας διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους τα συμβολικά αυτά πλαίσια μπορούν να δοθούν σε οπτική μορφή, η έκθεση Abstracted Mythologies φέρνει σε επαφή καλλιτέχνες από την Ελλάδα, τη Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιδεικνύοντας μια ποικιλία καλλιτεχνικών προσεγγίσεων που φιλοδοξούν να προκαλέσουν αυτή την ώθηση προς διερεύνηση. Η πρόθεση είναι να εξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο οι διαφορετικές και συχνά εξαιρετικά ενσωματωμένες αντιλήψεις της πολιτιστικής αφήγησης συναγωνίζονται ή αλληλοσυμπληρώνονται στο πλαίσιο του οπτικού διαλόγου, ίσως φέρνοντας το φαινομενικά οικείο στη σφαίρα του άγνωστου, όχι μέσω μιας ριζοσπαστικής διάσπασης αλλά μέσω μιας διαδικασίας αισθητικής επέκτασης.

Επιμέλεια έκθεσης: Michael Delacruz

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Καλλιτέχνες

DAVID BIRKIN (UK)

MICHAEL DELACRUZ (US)

MARIA GLYKA (GR)

STEFFEN LEVRING (DK)

JANNE MALMROS (DK)

SARAH MCNULTY (US)

ROBERT PHILLIPS (UK)

PIPPA RIDLEY (UK)

VASSILIS VLASTARAS (GR)