Ο Γκάτσος που αγάπησα, για μια παράσταση στο Ηρώδειο

Λίγο πριν τελειώσει το μικρό καλοκαιράκι, ή, όπως ορίζει ο ποιητής,πριν έμπει το φθινόπωρο πριν βγει το καλοκαίρι, τότε που ο ήλιος χάνεται κι η μέρα σουρουπώνει για να μερεύουν τα θεριά και της καρδιάς οι πόνοι.

Ακριβώς τότε, στο Ηρώδειο, στις 6 Οκτωβρίου, ”Ο Γκάτσος που αγάπησα” με τον Μανώλη Μητσιά και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Μια βραδιά γεμάτη τραγούδια σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, του ποιητή που έδωσε τον κανόνα του καλού ελληνικού τραγουδιού και που αγαπήθηκε όσο λίγοι ομότεχνοί του.

Μια βραδιά γεμάτη μελωδίες των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρου Ξαρχάκου, Δήμου Μούτση, Λουκιανού Κηλαηδόνη και Ηλία Ανδριόπουλου.

Μια ξεχωριστή παράσταση, μετά την απήχηση που γνώρισε τη χειμερινή περίοδο στην αίθουσα του Φ. Σ. «Παρνασσός».

Σύμπραξη δύο ιερουργών, του Μανώλη Μητσιά, ο οποίος έχει ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Γκάτσου, και μάλιστα γραμμένα ειδικά για τη φωνή του, και της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη, η οποία, με τη θεατρική ερμηνεία της, αναδεικνύει τον πλούτο συναισθημάτων, εικόνων και χαρακτήρων που ο Γκάτσος έχει χωρέσει σ’ αυτή τη σύντομη τέχνη που λέγεται τραγούδι.

Ανάμεσα στα τραγούδια, και σε επιμέλεια Αγαθής Δημητρούκα, μικρά κείμενα ανθρώπων του πνεύματος που με το έργο τους, όπως κι ο Γκάτσος, κρατάνε τη συλλογική μας μνήμη ζωντανή και το «σκηνικό» μας όρθιο.

Ένα αφιέρωμα από καρδιάς στον ποιητή των τραγουδιών, και μέσα από αυτό μια ολοκάθαρη μουσική διαδρομή στην ιστορία και τον πολιτισμό της νεώτερης Ελλάδας, το οποίο δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συνεισφορά ταλέντου και ευαισθησίας των εξαίρετων μουσικών: Του Αχιλλέα Γουάστωρ στο πιάνο και στις ενορχηστρώσεις, του Ηρακλή Ζάκκα στο μπουζούκι και το μαντολίνο και του Σταύρου Καβαλιεράτου στο μπάσο.