Θεματικός άξονας της έκθεσης είναι η αναζήτηση και η οφειλή στη φύση του καλλιτεχνικού του έργου.

Σε μια εποχή που είναι πλέον επιτακτικός ένας επαναπροσδιορισμός της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση ο Γιάννης Καστρίτσης έρχεται, μέσω αυτών των ολοκληρωμένων καλλιτεχνικά και διεργετικών στη θέαση, ζωγραφικών έργων,  να προσθέσει τη δική του οπτική-  εικαστική του ματιά πάνω σε αυτό το θέμα συμπληρώνοντάς το και με ένα γλυπτό στο οποίο παρουσιάζει τον εαυτό του- τον καλλιτέχνη ως δημιουργό αλλά και ως δημιούργημα της ίδιας της φύσης. O καλλιτέχνης ζωγραφίζει δεκάδες τοπία τα οποία αναζητούν την μνημείωσή τους στο περιβάλλον και το χρόνο.

Σαν τους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους ο καλλιτέχνης πάει επιτόπου στην εμπειρία και αναζητώντας αισθητηριακά την πανάρχαια δύναμη του χρώματος, των μορφών και των υλικών, ενώ άλλοτε στο εργαστήριό του ανακαλεί και συνθέτει εικόνες όπως αυτές αναδύονται από τη μνήμη και τη νοσταλγία προσθέτοντας τη δική του αφήγηση πάνω στο τοπίο.  Ανακαλεί μνήμες στον θεατή από τοπία , ενεργοποιεί συναισθήματα, και τον οδηγεί στο να σκεφτεί και αυτός με τη σειρά του τη “δωρεά του τοπίου”, την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση και στη συνέχεια από τον ίδιο του τον εαυτό.   Για αυτό και πολύ εύστοχα ο Γιάννης Καστρίτσης ανακαλεί τα λόγια του μεγάλου συγγραφέα  Ερνστ Μπλοχ που έλεγε ότι “Αν υπάρχει ελπίδα αυτό σημαίνει την πανηγυρική επανένωση με τη φύση”.

Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη “δεν ψάχνω σε πολλούς τόπους, ένας μου είναι αρκετός, όσο πιο πολύ ζω εντός του, τόσο πιο ανεξάντλητος και γενναιόδωρος γίνεται με το πέρασμα του χρόνου”.

Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο στον οποίο εμπεριέχεται το κείμενο του συγγραφέα Φώτη Τερζάκη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ

Ο Γιάννης Καστρίτσης γεννήθηκε το 1960 στη Δάφνη Ευρυτανίας. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών τεχνών της Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Brooklyn College της Νέας Υόρκης.

Είναι Επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Kαλών Tεχνών της Φλώρινας. Έχει πραγματοποιήσει δεκατέσσερις ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε αρκετές ομαδικές. Εκτός από την ζωγραφική έχει ασχοληθεί με την ξυλογλυπτική και την φωτογραφία. Έχει εκδώσει τούς προσωπικούς καταλόγους: Ο Κόσμος των πραγμάτων 2004, Στη μεγάλη Λακκούβα 2006, Ο άνθρωπος και ο ίσκιος του 2010, Η αμφιβολία του Σεζάν 2011, Βίων Ερμηνεία 2012, Η δωρεά του τοπίου 2017.