Έχοντας ακούσει αρκετά για τον διεθνώς αναγνωρισμένο Έλληνα κοντραμπασίστα και συνθέτη Πέτρο Κλαμπάνη, βρέθηκα το Σάββατο (18/11) στο Gazarte για να παρακολουθήσω ζωντανά το τρίο του. Ήταν περίπου 10 λεπτά μετά τις 10 όταν ο χαμογελαστός Πέτρος Κλαμπάνης βγήκε μόνος του στην σκηνή και έπειτα από μια μικρή εισαγωγή καλωσορίσματος, έλαβε τη θέση του και μια όμορφη μουσική παράσταση ξεκίνησε.
Το πρώτο τραγούδι που απολαύσαμε ήταν το «Footprints» του θρυλικού σαξοφωνίστα Wayne Shorter το οποίο αποτελεί μέρος του ευφάνταστου και συλληπτικά ιδιοφυούς project του Κλαμπάνη που ονομάζεται «Rooftop Stories». Παρότι ο 36χρονος μουσικός ήταν μόνος του στην σκηνή, χτυπώντας ρυθμικά το κοντραμπάσο του και παίζοντας σόλο μπάσο με ένα loop pedal, δημιουργούσε έναν πλούσιο και πλήρη ήχο που έδινε την αίσθηση ότι προέρχεται από παραπάνω άτομα. Με το τέλος του πρώτου κομματιού, υποδεχτήκαμε στην σκηνή και τα άλλα δύο μέλη του τρίο, τον Kristjan Randalu (πιάνο) και τον Bodek Janke (ντραμς, κρουστά) και απολαύσαμε το τραγούδι «Minor Dispute» από τον παλαιότερο ομώνυμο δίσκο, το οποίο εμπεριείχε μερικές έντονες εναλλαγές ήχων και ρυθμών, προσφέροντας, ανά στιγμές, έναν συνδυασμό μοντέρνας χορευτικής (dance) μουσικής με έναν παλιό και καθαρό jazz ήχο.
Στη συνέχεια, ο Κλαμπάνης, αστειευόμενος και με μια δόση αυτοσαρκασμού, αναφέρθηκε στην μικρή άνεση που έχει με το μικρόφωνο, αλλά κατέληξε ότι αυτό έχει τελικά μικρή σημασία διότι στην περίπτωση της μουσικής, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ακολούθησε το τραγούδι «Chroma» το οποίο προέρχεται από την τελευταία ομότιτλη δισκογραφική του δουλειά και έχει γραφτεί από τον ίδιο με σκοπό να μεταφέρει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στον κόσμο και το οποίο αποδόθηκε για πρώτη φορά με ένα μουσικό σχήμα πολύ μικρότερο σε σύγκριση με το οκτέτο εγχόρδων, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί τον περασμένο Μάιο για την live παρουσίαση του δίσκου στο Παλαιό Χρηματιστήριο Αθηνών.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε μια από τις ωραιότερες στιγμές της βραδιάς, ο Κλαμπάνης, προσπαθώντας να εμπλέξει τον κόσμο στην μουσική παράσταση προσδίδοντάς του έναν ενεργό ρόλο, χώρισε το κοινό σε δυο μέρη ανάλογα με την θέση του καθενός στον χώρο και το παρότρυνε να επαναλάβει μια μελωδική γραμμή την οποία ο ίδιος τραγούδησε. Όπως είναι λογικό, η αρχική αντίδραση του κόσμου ήταν να γελάσει καθώς του φάνηκε δύσκολο να επαναλάβει επιτυχώς μια μελωδία. Ωστόσο, ο πρώτος αυτός δισταγμός έδωσε γρήγορα τη θέση του στην έντονη διάθεση για συμμετοχή σε αυτό το μικρό μουσικό «παιχνίδι». Έπειτα από δυο δοκιμαστικές προσπάθειες, ήρθε τελικά το αποτέλεσμα που ήλπιζε ο μπασίστας και έτσι, το κοινό, καθ’ υπόδειξη του Κλαμπάνη, τραγούδησε σύσσωμο την μελωδία αυτή αρκετές φορές μέχρι το τέλος του κομματιού, συνοδεύοντας τα μουσικά όργανα. Με αυτόν τον πολύ όμορφο τρόπο, λοιπόν, επετεύχθη η σύνδεση του Κλαμπάνη με το αθηναϊκό κοινό και από εκείνο το σημείο και έπειτα, η ατμόσφαιρα στο main stage του Gazarte έγινε ακόμα πιο ζεστή.
Στη setlist συμπεριλαμβανόταν ένα υπέροχο τραγούδι που μόλις ηχογραφήθηκε από το τρίο και το οποίο θα ανήκει στο τέταρτο άλμπουμ που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος της χρονιάς. Το κομμάτι αυτό που προς το παρόν έχει τον τίτλο «Irrational Poetry», αποτελεί μια μουσική εξερεύνηση, μελαγχολική και μοναχική ανά στιγμές, με πολλές εναλλαγές τόσο στον ρυθμό όσο και στη διάθεση και τα συναισθήματα που προκαλεί στον ακροατή.
Εν αναμονή της άφιξης της καλεσμένης Αρετής Κετιμέ, ακούσαμε ένα ακόμη τραγούδι από το ακυκλοφόρητο άλμπουμ του Κλαμπάνη, το «Seeing you behind my eyes», που ξεκίνησε με ένα υπέροχο σόλο από τον Εσθονό πιανίστα τον οποίο στη συνέχεια ακολούθησαν και τα άλλα μέλη της μπάντας. Με το κομμάτι «Monkey Business», ο Έλληνας μπασίστας και συνθέτης παρακίνησε το κοινό να εκφραστεί ελεύθερα ανταποκρινόμενος στη μελωδία και τον ρυθμό, εκπληρώνοντας όπως είπε «τα ζωώδη ένστικτα της ανθρώπινης φύσης» τα οποία και αντιπροσωπεύει το τραγούδι.
Έπειτα, γύρω στις 11.30, ακολούθησε ένα 20λεπτο διάλειμμα από το οποίο επέστρεψε στη σκηνή ο Κλαμπάνης μαζί με την ερμηνεύτρια Αρετή Κετιμέ την οποία συνόδευσε ο ίδιος στο πιάνο. Επίσης, ακούσαμε μια όμορφη εκτέλεση του Σμυρναίικου τραγουδιού «Χαρικλάκι» του Παναγιώτη Τούντα, μέσα από την υπέροχη φωνή της Ελληνίδας μουσικού και ερμηνεύτριας. Τελευταίο τραγούδι της προγραμματισμένης διάρκειας της συναυλίας ήταν μια ιδιαίτερα πρωτότυπη jazz διασκευή του παραδοσιακού τραγουδιού «Θαλασσάκι» με το οποίο η βραδιά έκλεισε με τελείως διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι άρχισε, με τον ντράμερ να κάθεται στο πάτωμα της σκηνής και τον Κλαμπάνη να συμπληρώνει τα κρουστά με ρυθμικά χτυπήματα στο κοντραμπάσο.
Το έντονο χειροκρότημα και η επιθυμία του κόσμου για ένα ακόμα τραγούδι οδήγησε σε ένα εξαιρετικό 10λεπτο encore το οποίο ανέδειξε υπέροχους αυτοσχεδιασμούς τόσο από τον πιανίστα όσο και από τον ντράμερ. Περίπου 25 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, λοιπόν, έφτασε στο τέλος της μια υπέροχη παράσταση που προσέφερε στο κοινό νέες μουσικές περιπλανήσεις στα μονοπάτια της jazz μέσα από τις όμορφες πρωτότυπες συνθέσεις του Κλαμπάνη, ενορχηστρωμένες με μια ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Είτε ακούγοντας το project του Πέτρου Κλαμπάνη που φέρνει σε επαφή δυο πολύ διαφορετικές μουσικές κουλτούρες, την ελληνική και την αμερικανική κουλτούρα της jazz, είτε εξετάζοντας την συνολικότερη μουσική του προσέγγιση, ένα είναι σίγουρο· ότι πρόκειται για έναν νέο μουσικό με απεριόριστη φαντασία και δημιουργικότητα.
Ο Πέτρος Κλαμπάνης είναι όχι μόνο ένας χαρισματικός bandleader που έχει καταφέρει να έχει άριστη συνεννόηση με τα άλλα μέλη της μπάντας, αλλά και ένας ταλαντούχος μουσικός και συνθέτης ο οποίος έχει δίπλα του εξαιρετικούς μουσικούς με τον καθένα να προσφέρει τον δικό του ιδιαίτερο ήχο, ενώ, παράλληλα, συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας συνολικά ένα μοναδικό μουσικό αποτέλεσμα. Ο Πολωνός ντράμερ, έδειξε μια θαυμάσια ικανότητα να μετατρέπει το κάθε τραγούδι σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα μέσα από τις γρήγορες εναλλαγές ρυθμού και στυλ. Επιπλέον, φαίνεται πως πρόκειται για έναν πολυτάλαντο μουσικό καθώς, μεταξύ άλλων, έπαιξε ινδικό κρουστό tabla, καμπάνες (chimes), ταμπουρίνο και φλάουτο και προσέθεσε world music, free jazz και dance μουσικά στοιχεία σε μερικά τραγούδια, ενώ σε άλλα κομμάτια προσέφερε έναν bossa nova ήχο στα ντραμς.
Παράλληλα, η εγκατάσταση των άσπρων φωτεινών ράβδων πάνω από την σκηνή από την Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου, σε συνδυασμό με τον υπέροχο φωτισμό του χώρου κατά τη διάρκεια της συναυλίας, δημιούργησαν μια ιδανική ατμόσφαιρα και μετέτρεψαν την βραδιά σε μια ακόμα πιο ιδιαίτερη μουσική εμπειρία. Ο Πέτρος Κλαμπάνης με τους εξαιρετικούς μουσικούς του προσέφερε μια μοναδική συναυλία στο Gazarte και ξεπέρασε τις προσδοκίες του κοινού το οποίο έφυγε κατενθουσιασμένο.
