Ο Tao Hui εξετάζει στο έργο του τη θεατρικότητα της καθημερινότητας, πραγματικής ή φανταστικής. Στο Joint Images ένα έργο που αποτελείται από δέκα βίντεο και εκτείθεται στο ισόγειο της γκαλερί ακούμε τους πρωταγωνιστές άλλοτε σε απόγνωση, άλλοτε σε θλίψη ή συγκίνηση να βιώνουν στιγμές συναισθηματικής έντασης αλλά εμείς βλέπουμε την εικόνα ενός παράλληλου τηλεοπτικού κόσμου. Με μελοδραματική διάθεση το έργο εξετάζει τη δυνατότητα μιας παγκοσμοιοποιημένης εμπειρίας καθώς όλοι ερχόμαστε σε επαφή με συλλογικά ερεθίσματα μέσω των νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου. Θέτει έτσι το ζήτημα της σχέσης του πυρήνα της κοινωνίας με την περιφέρεια, μέσω των αξιών και των ιδεών που είτε γεφυρώνουν το χάσμα ανάμεσα τους ή το εντείνουν.

Το έργο The Dusk of Tehran που προβάλεται στο υπόγειο της γκαλερί πρόεκυψε από την περίοδο που ο καλλιτέχνης πέρασε στην Τεχεράνη σε residency το 2014. Αναπαράγει τον βαθιά συγκινητικό λόγο που έβγαλε η διάσημη ποπ σταρ Anita Μui (1963-2003), με τεράστια καριέρα στο Χονγκ Κονγκ αλλά και την Ανατολική Ασία, φορώντας ένα λευκό νυφικό, για να ανακοινώσει ότι πάσχει από καρκίνο και να αποχαιρετήσει τους θαυμαστές της ένα μήνα πριν το θάνατό της. Εδώ τον μονόλογο για τα όνειρα, τη λύπη και τη μελαγχολία της ζωής εκφέρει μια νέα Ιρανή ηθοποιός στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου ντυμένη νύφη. Ο ρομαντικός ρεαλισμός του λόγου αποκτά μία νέα διάσταση καθώς το αμάξι διασχίζει τους δρόμους της Τεχεράνης.

Στο έργο The Acting Tutorial παρακολουθούμε ένα workshop ηθοποιών να κάνει ασκήσεις υποκριτικής υποδειόμενο μια σειρά από σκηνές πάθους και έντασης υπό την καθοδήγηση ενός δασκάλου. Ελείψει σκηνικών και εξοπλισμού οι εκφράσεις και τα συναισθήματα έρχονται σε πρώτο πλάνο ενώ η ομαδικότητα της εμπειρίας κορυφώνεται σε μία σουρεαλιστική σκηνή κάθαρσης.

Γεννημένος στην Yunyang, στην επαρχία Chongqing της Κίνας, μεγάλο μέρος από τη δουλειά του Tao Hui είναι διαμορφωμένο από τις εμπειρίες που απέκτησε μεγαλώνοντας σε μία αγροτική κοινότητα. Για τις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου της Κίνας που έζησαν σχεδόν σε απομόνωση για χιλιετίες, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος αποτέλεσαν τη μόνη πύλη μέσω της οποίας μπορούσαν οι κοινότητες αυτές να εκτεθούν στα αστικά ήθη και την ποπ κουλτούρα. Ο Tao Hui αναφέρει για τους κατοίκους του χωριού του ότι συχνά αναμειγνύουν μνήμες και δοξασίες με την πραγματικότητα, ενώ οποιεσδήποτε πνευματικές διαταραχές ενσωματώνονται στην συλλογική αντίληψη της καθημερινότητας. Τις εμπειρίες αυτές ενσωματώνει και ο ίδιος ο καλλιτέχνης στο έργο του συνδυάζοντας μνήμες και πραγματικότητα και αντιμετοπίζοντας ισάξια το φανταστικό και το πραγματικό.

Βιογραφικό

Ο Tao Hui (γεν. 1987 στο Yunyang, Chongqing, Κίνα) αποφοίτησε από την σχολή Καλών Τεχνών του Sichuan και τώρα ζει και εργάζεται στο Πεκίνο. Πρόσφατα εξέθεσε το έργο του στο Rockbund Art Museum στη Σανγκάη ως υποψήφιος του βραβείου Hugo Boss Asia Art (2017).

Επιλεγμένες ατομικές εκθέσεις: Not at all, OCAT Xi’an, Κίνα (2017), New Direction: Tao Hui, UCCA, Πεκίνο (2015), 1 Character & 7 Materials, Aike-Dellarco, Σανγκάη, Κίνα (2015).

Παράλληλα έχει εκθέσει τη δουλειά του σε ομαδικές εκθέσεις σε σημαντικά μουσεία και ιδρύματα στην Κίνα και τον υπόλοιπο κόσμο όπως το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Pompidou και το Ίδρυμα Louis Vuitton στο Παρίσι, τα μουσεία chi K11 art museum, Minsheng Art Museum, New Century Art Foundation στη Σανγκάη, το ΜOCA Taipei στην Ταϊβάν, τα μουσεία Beijing Minsheng Art Museum, Εθνικό Μουσείο της Κίνας, Red Brick Art Museum, Times Art Museum στο Πεκίνο κ.α.


Φωτογραφία θέματος: 2014, The Dusk of Teheran, Screenshot