Ο Κώστας Τσόκλης συνεχίζει ακούραστα να εκφράζει τον εικαστικό του λόγο, αυτή τη φορά μέσα από την έκθεση Η απρονοησία του Προμηθέα, που θα εγκαινιαστεί στις 25 Μαρτίου, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης και διοργανώνεται από την Istanbul 2010, European Capital of Culture, το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη και το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η έκθεση, που απλώνεται στους δυο ορόφους του Σισμανογλείου Μεγάρου, περιλαμβάνει βίντεο προβολές, τις καιόμενες φωτογραφίες, 50 μικρά ζωγραφικά με τα αποφθέγματα του καλλιτέχνη στην τούρκικη γλώσσα και ακόμα τρία μεγάλα ζωγραφικά έργα. Κάποια από τα αποφθέγματα αναφέρουν…
…Όμως, οι εικόνες οι παλιές εξακολουθούν να οδηγούν τα βήματά μας, τα αισθήματά μας, τις αποφάσεις μας κι ας μη το ξεχνάμε.
Δεν θα κάνουμε ποτέ πρωτοποριακή τέχνη όσο η παιδική μας ηλικία θα προηγείται της ωριμότητάς μας…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Τέχνη θα ‘πρεπε να μαγεύει, μεταμορφώνοντας την τραγωδία σε αγαλλίαση, τη βία σε αισθητική απόλαυση, το αδιάφορο σε ουσιώδες. Θα ‘πρεπε να είναι μεσάζων ανάμεσα στην πραγματικότητα και την επιθυμία – ή το αντίθετο.
Θα μπορούσε να είναι η δημιουργία αισθητικών κρυψώνων, όπου συνωμότες φύλακες θα κρατούν τις πόρτες κλειστές, και θα αποπροσανατολίζουν τους αμύητους.
Θα μπορούσε να είναι η παραγωγή άλλων ηδονών, βγαλμένων μέσα από ανυποψίαστες καταστάσεις και σχέσεις. Από αλλαγές ποσοτήτων, από μετατοπίσεις υλικών και πραγμάτων κοινών και στείρων.
Η τέχνη δεν εκφράζει αισθήματα, παράγει αισθήματα, αν είναι τέχνη.
Η Τέχνη δεν έχει όνομα ούτε κατηγορίες. Είναι ένα πνεύμα που διαπερνά τις πράξεις μας και αφήνει πίσω του για τους άλλους, πότε ίχνη ορατά και ανιχνεύσιμα και πότε αόρατα και φευγαλέα.
Τα πρώτα χρειάζονται για την καταγραφή και την ανάγνωση της ιστορίας, τα δεύτερα για την δημιουργία της.
…Θα ήθελα στο τέλος, να με θυμάστε σαν έναν άνθρωπο που αιμορραγεί μπροστά σε γεγονότα που δεν μπορεί να επηρεάσει, που κλαίει για ικανότητες που αχρηστεύονται, που θυμώνει δικαίως ή αδίκως μπροστά σε έναν κόσμο που δεν κατανοεί και μ’ έναν Θεό που δεν αναγνωρίζει, γιατί δεν έτυχε ποτέ να τον συναντήσει. Έναν άνθρωπο που…κι όμως.
Η ιστορικός τέχνης- μουσειολόγος και πρόεδρος του ΔΣ του ΚΜΣΤ, Κατερίνα Κοσκινά που υπογράφει την επιμέλεια της έκθεσης αναφέρει στο κείμενο με τίτλο Μια νέα ζωγραφική πραγματικότητα που βρίσκεται στο συνοδευτικό κατάλογο: Ο Κώστας Τσόκλης είχε από νωρίς δηλώσει με τα έργα και τα λεγόμενά του την αγωνία του για τη δημιουργία εικόνων ως αναπαράσταση πραγματικών, συμβολικών ή συγκινησιακών καταστάσεων. Ήταν λοιπόν φυσικό να στραφεί στα μέσα που του παρείχαν οι ολοένα εξελισσόμενες δυνατότητες αναπαράστασης της εποχής του, για τη δημιουργία «φορτισμένων» εικόνων.
Η ίδια όσον αφορά τη συγκεκριμένη έκθεση συμπληρώνει: Ο κύκλος με τον ίδιο στο ρόλο του Οιδίποδα (2006) και ο Προμηθέας Δεσμώτης (2007-2008), επαναφέρουν στο επίκεντρο της τεχνοτροπίας του τη σύμπραξη ζωγραφικής και βίντεο προβολής τονίζοντας περαιτέρω τη ζωγραφικότητα της προβολής και την αληθοφάνεια του ζωγραφικού πίνακα, αποδίδοντας σε φυσικό μέγεθος τα πρόσωπα στις προβολές και επιμηκύνοντας τον «κινηματογραφικό χρόνο».
Στην έκθεση Η απρονοησία του Προμηθέα, παρακολουθούμε άλλα στοιχεία αυτής της ευθύνης, του τρόπου και της αντιπαράθεσης. Ο θεατής βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με τη διαρρύθμιση που κάνει ο Τσόκλης στο χώρο του Σισμανογλείου Μεγάρου. Η έκθεση απλώνεται σε δυο πατώματα του κτηρίου, αποτελείται από τους πίνακες με τουρκικά κείμενα του Τσόκλη, εικόνες βίντεο και μεγάλες φωτογραφίες. Γράφοντας ένα εικαστικό έπος πάνω στον Προμηθέα και τη Φωτιά, ο Τσόκλης, φέρνει όπως πάντα και τούτη τη φορά στην επικαιρότητα ένα θέμα που σχετίζεται με το πνεύμα της εποχής: την ανάγκη να αναθεωρήσουμε τις σχέσεις μας με τη φύση, την ιστορία, την επιστήμη και την τεχνολογία, χρησιμοποιώντας στις δεδομένες συνθήκες την κοινή συλλογική γνώση…
Την έκθεση θα συνοδεύει τρίγλωσσος κατάλογος (τουρκικά- αγγλικά- ελληνικά). Οι φωτογραφίες του καταλόγου είναι του Γιώργου Τριανταφύλλου και το video production και editing του Χρόνη Πεχλιβανίδη.
