Μετά την ταυτόχρονη παρουσίαση των εκθέσεων του Πάρι και της Μερόπης Πρέκα, άλλο ένα σημαντικό ζευγάρι καλλιτεχνών φιλοξενείται στο Τελλόγλειο.
Πρόκειται για «καλλιτέχνες με διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, σε διαφορετικούς τομείς, που τους ενώνει η μακροχρόνια συμπόρευση σε υποδόριες, συχνά κοινές διαδρομές και αναζητήσεις», σημειώνει η γενική γραμματέας του ΔΣ του Τελλογλείου, καθηγήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών ΑΠΘ Αλεξάνδρα Γουλάκη – Βουτυρά και προσθέτει: «Σύγχρονοι, μοιράζονται συνειδητά ή όχι κάποιους κοινούς καλλιτεχνικούς στόχους: εκείνος, την αγωνιώδη, επίμονη εμβάθυνση στον χώρο των ‘μορφικών προοπτικών’, εκείνη, τη διείσδυση στην εσωτερική ποιητική έκφραση. Εξίσου μοιράζονται την αγωνία για συνέπεια αρχών και αναζητούν την έκφραση της ουσίας των πραγμάτων. Εκείνη με παλλόμενο χρώμα, λιτά μέσα, χωρίς διακοσμητικές ευκολίες, εκείνος με συνεχή προσήλωση στις μορφικές αναζητήσεις υπό τον συνεχή φόβο να μη διολισθήσει «σε ομοιώματα τύπου Μαντάμ Τισό».
Στον πρώτο όροφο, ξεδιπλώνεται ο κόσμος της Μαρίας Ζιάκα με περισσότερα από 50 έργα -ζωγραφικά και χαρακτικά. Ανάμεσά τους ζωγραφικά έργα – τοιχογραφίες – πολύπτυχα εμπνευσμένα από τη Νικόπολη και την Πέτρα της Ιορδανίας, σε πολλά από τα οποία η δημιουργός, πέρα από τα παραδοσιακά μέσα (λάδι, ακρυλικό) πειραματίζεται με υλικά όπως το ρετσίνι και η άμμος. «Έργα που καταδεικνύουν την πρόθεση της Ζιάκα να μας κάνει κοινωνούς της μεταφυσικής της αγωνίας και του κοινωνικού της προβληματισμού κυρίαρχα στοιχεία μιας τέχνης των συμβόλων και των εσωτερικών ρυθμών αποκαλύπτουν την κριτική διάθεση της δημιουργού απέναντι στον σύγχρονο κόσμο», παρατηρεί η ιστορικός Τέχνης Μαίρη Μιχαηλίδου.
Στην έκθεση του Άγγελου Ζιάκα (ισόγειο) παρουσιάζονται περί τα 65 γλυπτά και ανάγλυφα, και πολλά προσχέδια. «Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με πλούσιο έργο μεγάλο μέρος του οποίου ήταν άγνωστο στο ευρύ κοινό», σύμφωνα με την επιμελήτρια του Τελλογλείου Χριστίνα Τσαγκάλια. Στα εκθέματα συμπεριλαμβάνονται: προτομές και ανδριάντες του Σεφέρη, του Καβάφη, του Βενιζέλου, του Λαμπράκη, μνημεία σχετιζόμενα με την Εθνική Αντίσταση, αγάλματα εμπνευσμένα από την ελληνορωμαϊκή παράδοση, συνθέσεις με γυναικείες μορφές.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Βιογραφικά
Η Μαρία Ζιάκα σπούδασε ζωγραφική στην Accademia di Belle Arti στην Φλωρεντία και συνέχισε τις σπουδές της στη ζωγραφική και χαρακτική στις σχολές Byam Shaw και City and Guilds of London Art School. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών και έχει τιμηθεί δύο φορές με το Α΄ Βραβείο από τη Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων για τη χαρακτική. Έχει παρουσιάσει έργα της σε πολλές ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Άγγελος Βλάσσης σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ στο εργαστήριο του Δημητρίου Καλαμάρα και στην École nationale supérieure des beaux-arts στο Παρίσι. Έχει εκτελέσει πολλές παραγγελίες για γλυπτά σε δημόσιους χώρους, επιτύμβια σε νεκροταφεία. Αριστερών πεποιθήσεων, το 1972 προσχώρησε στην αντιδικτατορική οργάνωση ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος). Συνελήφθη και φυλακίστηκε από τη δικτατορία. Στη Θεσσαλονίκη, απέναντι από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο, βρίσκεται το Μνημείο πεσόντων εργατών του 1936, έργο που φιλοτέχνησε ο Βλάσσης το 1997. Έχει παρουσιάσει έργα του σε ομαδικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε μια ατομική.
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Μαρία Ζιάκα – Ιόνιο-Αναζητώντας τον ορίζοντα, 2002, Μικτή τεχνική, νερόχρωμα, collage, τυπώματα, άμμος σε μουσαμά, 120Χ120 εκ.
