Beat. From portraits to selfies: Ομαδική έκθεση στην Α.Σ.Κ.Τ

Είναι η Μπιτ τέχνη (Beat Art) Ζωντανή;

Μπιτ τέχνη του 1950 στο Σαν Φρανσίσκο.

Reidar Wennesland: O νορβηγός συλλέκτης που έκανε γνωστή την Μπιτ τέχνη της Καλιφόρνιας στη Νορβηγία.

Μπιτ τέχνη από τη Συλλογή του Wennesland στο Πανεπιστήμιο του Άγκντερ (Agder), νοτιοδυτική Νορβηγία.

50 πορτρέτα από τη Συλλογή του Πανεπιστημίου του Άγκντερ ταξιδεύουν για πρώτη φορά εκτός Νορβηγίας με πρωτοβουλία της επιμελήτριας της Συλλογής Mette Line Pedersen.

Πορτρέτα φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας συνδιαλέγονται με την Μπιτ Συλλογή από το Πανεπιστήμιο του Άγκντερ.

Η έκθεση Beat. From portraits to selfies έχει την τιμή να παρουσιάσει τους καλλιτέχνες Michael Bowen, Arthur Richer, Casey Van Duren καθώς και έναν άγνωστο καλλιτέχνη πλάι σε έργα που δημιουργήθηκαν από δεκαπέντε (15) φοιτητές του Α’ και Ε’ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) για τη συγκεκριμένη έκθεση.

Η έκθεση φιλοξενείται στην Παλαιά Βιβλιοθήκη της ΑΣΚΤ από τις 7-21 Ιουνίου 2018. Η Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Άγκντερ, το Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης σε συνεργασία με το Εικαστικό Τμήμα και το Εργαστήριο Γραφικού Σχεδιασμού και Οπτικής Επικοινωνίας της ΑΣΚΤ καθώς και το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών ενώνουν τις δυνάμεις τους για να υπενθυμίσουν σε ειδήμονες αλλά και στο ευρύτερο κοινό πως η Μπιτ τέχνη δεν σχετίζεται μόνο με λογοτεχνικές προσωπικότητες όπως οι Kerouac, Ginsberg και Burroughs αλλά και με την εικαστική πρωτοπορία του 20ού αιώνα.

Μέλη της Μπιτ γενιάς αποτέλεσαν τους προδρόμους του κινήματος των Χίπις. Διαφορετικοί άνθρωποι που ενωμένοι διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στο κατεστημένο επιθυμώντας να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο. Οι καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από το αντιματεριαλιστικό πνεύμα της εποχής που επικρατούσε στο ανατρεπτικό περιβάλλον του Σαν Φρανσίσκο τη δεκαετία του 1950. Η λέξη “μπιτ” (beaten) συνδέθηκε με τα πενιχρά οικονομικά τους μέσα. Το πνευματικό στοιχείο, εν μέρει προερχόμενο από το βουδισμό, τους ενέπνευσε βαθιά.

Με όρους καλλιτεχνικής παραγωγής, ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός είναι ο κοινός παρονομαστής για τη Νέα Υόρκη και το Σαν Φρανσίσκο. Ενώ η Ανατολική Ακτή διακρίνεται για τη χειρονομιακή ζωγραφική (action painting) και τη ζωγραφική του χρωματικού πεδίου (color field), η Δυτική Ακτή συνδέεται με το ασαμπλάζ (assemblage), δηλαδή ένα είδος τρισδιάστατου κολάζ με συμπαγή υλικά. Αίθουσες τέχνης όπως η “The Six and Semina”, με επικεφαλής τους ίδιους τους καλλιτέχνες φιλοξενούσαν βραδιές ποίησης και ποικίλες άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Οι ζωντανές εμπειρίες ήταν πιο σημαντικές από την απόκτηση φήμης στην καλλιτεχνική αγορά. Η αφαίρεση συναντούσε την πλαστικότητα, την αφηγηματικότητα και τις τζαζ αναφορές.

Σήμερα, η καλλιτεχνική παραγωγή εκείνης της εποχής συχνά χαρακτηρίζεται “ξεχασμένη”. Είναι το Μπιτ ζωντανό; Η έκθεση επιδιώκει να φέρει στον ίδιο χώρο νέους ζωγράφους και αναγνωρισμένους Μπιτ καλλιτέχνες της Καλιφόρνιας με σκοπό να ενθαρρύνει τον καλλιτεχνικό διάλογο με αφετηρία και έμφαση το πορτρέτο. Τι είδους ώσμωση μπορεί να δημιουργηθεί ανάμεσα σε παλαιότερες πρακτικές και σύγχρονες αναζητήσεις; Είναι το πορτρέτο, έτσι όπως παρουσιάζεται στο Μπιτ περιβάλλον του αλλά και μέσα από τις διαδρομές της σκέψης των νεότερων εικαστικών, ικανό να συγκινεί εκφράζοντας ό,τι μένει ως ουσία από τα κινήματα, τα ρεύματα και τις τάσεις; Αυτό το ερώτημα τέθηκε στο επίκεντρο από τη Νορβηγίδα επιμελήτρια της Μπιτ συλλογής, Mette Line Pedersen. Έτσι η έκθεση ξεφεύγει από την παρουσίαση έργων τέχνης και γίνεται αφορμή για καλλιτεχνική συνάντηση, στο Σχολείο της Καλών Τεχνών.

Για τους νέους και φιλοπερίεργους, σύμφωνα με τη ρήση του συλλέκτη Wennesland.

Συμμετέχουν:

Βανέσσα Διβάνη, Μαρίνα Ζιάβρα, Δέσποινα Λιοδάκη, Έλενα Σταυράκη (Φοιτητές του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης, ΑΣΚΤ, Επιμέλεια Εκθέσεων)

Μόνικα Βάμπουρα, Χαρά Κατωπόδη, Ειρήνη Κυριακίδου, Γιάννης Λιαρμακόπουλος, Ελένη Μακροπούλου, Βασίλης Οκουβέ, Παναγιώτης Σταύρου, Σόλωνας Χαριτωνίδης (Φοιτητές του Εικαστικού Τμήματος ΑΣΚΤ, Α ΄Εργαστήριο Ζωγραφικής)

Σωτήρης Βουγιατζής, Σοφία Μελισσουργάκη,  Αθανάσιος Μυλωνάς, Κωνσταντίνος Νίκου, Οδυσσέας Σαραφίδης, Βασίλης Στόγιας, Μανταλένα Τίγκιλη (Φοιτητές του Εικαστικού Τμήματος ΑΣΚΤ, Ε΄Εργαστήριο Ζωγραφικής)

Ιωάννα Αλεξανδρή, Θάλεια Βασιλείου, Χρύσα Βουδούρη, Κυριακή Μαυρουδή, Βασίλης Νιώτης, Λένια Πλατανιά, Γεωργία Θεολόγου, Ζαχαρούλα Τσαμπή, Βασιλική Ψιμόγιαννου(Φοιτητές Εργαστηρίου Γραφιστικής και Οπτικής Επικοινωνίας)

Επιμέλεια: Mette Line Pedersen (Σχολή Καλών Τεχνών, Πανεπιστήμιο του Agder), Ντέλια Τζωρτζάκη (Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών και Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών)

Γραφιστικός σχεδιασμός (αφίσα και πανό έκθεσης): Ιωάννα Αλεξανδρή (Εργαστήριο Γραφικού Σχεδιασμού και Οπτικής Επικοινωνίας, ΑΣΚΤ)

Φωτογραφία: Michael Bowen, Kienholz, 1959 (Συλλογή Μπιτ, Πανεπιστήμιο του Άγκντερ)