Γεννημένη σε μια μικρή πόλη του Νότου, η Νίνα Σιμόν φανέρωσε το ταλέντο της στο πιάνο από πολύ μικρή ηλικία, παίζοντας γκόσπελ σε εκκλησίες και σε κοινωνικές εκδηλώσεις, σε βαθμό που χαρακτηρίστηκε παιδί-θαύμα. Μεγαλωμένη σε μια θρησκευόμενη οικογένεια, ήρθε πολύ νωρίς αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα των φυλετικών διακρίσεων, όταν στην πρώτη συναυλία που έδωσε, σε ηλικία δέκα χρονών, οι διοργανωτές απαίτησαν από τους γονείς της να σηκωθούν από τις πρώτες θέσεις για να καθίσει μια οικογένεια λευκών. Αυτή ήταν και η πρώτη πολιτική της πράξη: απαίτησε να μείνουν οι γονείς της στις θέσεις τους αλλιώς δεν ήταν διατεθειμένη να παίξει.
Έχοντας στόχο να γίνει η πρώτη μαύρη ερμηνεύτρια κλασικής μουσικής στην Αμερική, είδε τα όνειρά της να γκρεμίζονται όταν της αρνήθηκαν υποτροφία στο Ινστιτούτο Κέρτις λόγω του χρώματός της. Αφιέρωσε την καριέρα της στην υπόθεση της φυλετικής ισότητας, πολλές φορές με κίνδυνο της σωματικής της ακεραιότητας και της ψυχικής της ισορροπίας. Αγκάλιασε και συμμετείχε ενεργά στα κινήματα διαμαρτυρίας στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 και το τραγούδι της «Young Gifted and Black» καθιερώθηκε ως ύμνος του κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα.
Στην αυτοβιογραφία της “Μαύρη ψυχή” η ανυπέρβλητη, χαρισματική Νίνα Σιμόν -η αρχιέρεια της σόουλ και μια από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες του 20ού αιώνα, κατά το περιοδικό Rolling Stone- μιλάει με αμεσότητα για την ταραγμένη, συναρπαστική και γεμάτη πάθος ζωή της, για τη μουσική, τους έρωτές της, την πολιτική της δράση, για τα όνειρά της και τις διαψεύσεις τους.
Νίνα Σιμόν
Η Νίνα Σιμόν (πραγματικό όνομα Γιουνίς Κάθλην Γουέημον, (21 Φεβρουαρίου 1933 – 21 Απριλίου 2003) ήταν τραγουδίστρια, στιχουργός και πιανίστρια. Αν και οι ειδικοί την κατατάσσουν στους καλλιτέχνες της τζαζ μουσικής, η ίδια δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτήν την τυποποίηση. Από γενική άποψη το έργο της καλύπτει ένα ευρύ φάσμα, από τη μπλουζ, τη ρυδμ΄εν΄μπλουζ έως τη σόουλ μουσική. Η φωνή της χαρακτηρίζεται από πάθος, μεγάλες αναπνοές και τρέμουλο.
