Το Φεστιβάλ Αθηνών επιβεβαιώνει και φέτος την πίστη του στο νέο «αίμα» της εγχώριας χορευτικής σκηνής, δίνοντας την δυνατότητα σε ταλαντούχους δημιουργούς με φρέσκια ματιά να παρουσιάσουν το έργο και την προσωπική κινητική τους γλώσσα σε ένα ευρύτερο κοινό. Ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες παραστάσεις χορού που θα δούμε στην Πειραιώς 260, ξεχωρίζουμε τα Δωμάτια ένα έργο όπου πέντε χορεύτριες και μία πιανίστα συνδημιουργούν επί σκηνής, διατηρώντας και αναπτύσσοντας, όμως, η καθεμιά τη δική της γλώσσα αφήγησης.

Η Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου και η Ηρώ Αποστολέλλη, που βρίσκονται πίσω από την ιδέα αυτής της δημιουργίας, μάς μίλησαν για το καινούργιο καλλιτεχνικό τους εγχείρημα, τις λέξεις-κλειδιά που χαρακτηρίζουν τη δουλειά τους, η οποία επικεντρώνεται στο σώμα και τη κίνησή του στο χώρο και το χρόνο, καθώς και τις προσδοκίες τους για το μέλλον.

Παράλληλα, ως εκπρόσωποι της νέας γενιάς δημιουργών, εξέφρασαν την άποψη και τους προβληματισμούς τους για το τοπίο του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα, που παραμένει μια εσωστρεφής καλλιτεχνική κοινότητα η οποία “ζει στην ασφάλεια του παρελθόντος και του ναρκισσισμού της Τέχνης της”.


– Ποια είναι η ιδέα πίσω από τα Δωμάτια, τη νέα σας δημιουργία που θα παρουσιαστεί στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Η βασική ιδέα είναι η μεταμόρφωση ενός χώρου από τη δράση που συμβαίνει μέσα σ’ αυτόν. Εν προκειμένω, πώς με το χορό μας οι πέντε χορεύτριες και με τη μουσική της η πιανίστα μας, επεμβαίνουμε ποιητικά στο χώρο και τον μεταλλάσσουμε προσωρινά.

– Πάνω σε ποιον άξονα βασίζεται η χορογραφική σας σύνθεση και ποια συνθήκη επιθυμείτε να εξερευνήσετε μέσα από αυτό το έργο;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Αυτό που μας αφορά και μελετάμε στα Δωμάτια είναι πώς ένα σύνολο ανθρώπων λειτουργεί με απόλυτη σύμπνοια και ομαδικότητα, διατηρώντας όμως ισχυρή την ταυτότητα και τον χαρακτήρα του ο καθένας. Το σημείο αυτό που η ομάδα δεν σημαίνει μάζα, ή ομοιομορφία, αλλά επικοινωνία και αρμονία μεταξύ διαφορετικών προσωπικοτήτων.

– Αν σας ζητούσα να περιγράψετε τα Δωμάτια με μία μόνο φράση, ποια θα ήταν αυτή;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Ένα γυναικείο έργο.

Ηρώ Αποστολέλλη: Φανερά πρόσωπα.

– Από ποια ανάγκη προέκυψε η συνεργασία σας και η δημιουργία της ομάδας χορού carnation; Tί είναι αυτό που, κυρίως, τροφοδοτεί την έρευνα και την δημιουργικότητά σας;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Από την ανάγκη να αναπτύξουμε τη δική μας γλώσσα και να τοποθετηθούμε καλλιτεχνικά, πειραματιζόμενες γύρω από το ζήτημα του πώς ένα σώμα συμπεριφέρεται πάνω στη σκηνή.

Ηρώ Αποστολέλλη: Γνωριστήκαμε στην Κρατική σχολή Χορού. Συνεχίσαμε τις σπουδές μας στις Βρυξέλλες και αφότου επιστρέψαμε κάναμε την πρώτη μας κοινή χορογραφική απόπειρα, το “was it me?”.

Πέρα από τις κοινές επιρροές, εκείνο που μας συνδέει με την Αγνή είναι η κατανόηση του τρόπου σκέψης η μία της άλλης. Έτσι λοιπόν, η εμπιστοσύνη ανοίγει την δυνατότητα για συνεργασία και οι κοντινές πεποιθήσεις δίνουν τροφή στις δημιουργίες μας.

– Ποιες είναι οι λέξεις-κλειδιά που θα λέγατε ότι χαρακτηρίζουν τη δουλειά σας;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: *Το σώμα ως υποκείμενο *οι ιστορίες του σώματος *η κίνηση ως αναπαράσταση μνήμεων *η βαθιά εμπιστοσύνη στο σώμα.

Ηρώ Αποστολέλλη: Ηθελημένα. Σωματικό. Απλότητα. Ενσυναίσθηση. Αυτούσιο.

Η συμμετοχή στο Φεστιβάλ Αθηνών, σάς δίνει τη δυνατότητα να  παρουσιάσετε το έργο σας σε ένα ευρύτερο κοινό. Τί συναισθήματα σάς δημιουργεί αυτό;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Μεγάλης χαράς σίγουρα και κυρίως εξαιτίας του γεγονότος οτι παρουσιάζουμε τη δουλειά μας ανάμεσα σε αξιόλογους καλλιτέχνες.

Ηρώ Αποστολέλλη: Η έγκριση της συμμετοχής μας στο  Φεστιβάλ φέρει μαζί της την αναγνώριση της δουλειάς μας που έχει προηγηθεί. Ευχόμαστε να ανταπεξέλθουμε στις προσδοκίες του κοινού.

– Ως εκπρόσωποι της νέας γενιάς δημιουργών, πιστεύετε ότι ο χορός έχει ελπίδες να επιβιώσει και “ανθίσει” στην χώρα μας; Το γεγονός ότι επέστρεψε ο θεσμός των κρατικών επιχορηγήσεων για τις ομάδες χορού, είναι ένας λόγος αισιοδοξίας;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Ελπίδες πιστεύω πως έχει γιατί υπάρχει η διάθεση. Οι επιχορηγήσεις βοηθούν σίγουρα να υπάρχει ‘κίνηση’, δεν εξασφαλίζουν όμως αναγκαστικά και εξέλιξη. Η άνθιση έρχεται μέσα από τη προσήλωση στη δουλειά, την αναγκαιότητα του κάθε έργου να γίνει πραγματικότητα, αλλά επίσης από το συνεχόμενο γκελ που κάνει στους αποδέκτες και την εποχή του, το οποίο και το ανατροφοδοτεί. Η ανάπτυξη του κριτικού λόγου φερ ειπείν, θεωρώ πως είναι επίσης θεμελιωδώς αναγκαία για την ανάπτυξη του ίδιου του χορού και ενισχύει το ταξίδι ενός έργου στο χρόνο.

Ηρώ Αποστολέλλη: Τα τελευταία χρόνια αυτό που ζούμε και περιγράφεται με τη λέξη ‘κρίση’, και αφορά είτε στο οικονομικό κομμάτι και τη δυσκολία επιβίωσης, είτε στο προσφυγικό, είτε στα φαινόμενα ανόδου του φασισμού, έχει προκαλέσει τεράστιες αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Αλλαγές οι οποίες αν με κάποιο τρόπο αντανακλόνταν στην Τέχνη μας, τον χορό, θα έπρεπε να μιλάμε για τομές. Πράγμα το οποίο δε συμβαίνει.

Δεν ξέρω αν αυτές οι αλλαγές κυοφορούνται, συμβαίνουν σιγά σιγά και δεν γίνονται αντιληπτές ή εάν απλά αποτελούμε μία καλλιτεχνική κοινότητα πολύ κλειστή στον εαυτό της που ζει στην ασφάλεια του παρελθόντος και του ναρκισσισμού της Τέχνης της.  Θα δείξει..

Ασφαλώς οι κρατικές επιχορηγήσεις είναι απαραίτητες και πολύ λυπηρό που πλέον δεν θεωρούνται αυτονόητες.

– Οι προσδοκίες σας για το μέλλον, ποιες είναι;

Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου: Σίγουρα θα ήθελα το έργο αυτό να παιχτεί ξανά και σε άλλα μέρη. Γενικότερα, θέλω να συνεχίσω να ασχολούμαι με το χορό με το τρόπο που έχω επιλέξει και μ ευχαριστεί.

Ηρώ Αποστολέλλη: Με ενδιαφέρει η συμμετοχή των έργων “Δωμάτια” (2018), και Umbilicus/ Ομφαλός (2017) σε εγχώρια και διεθνή Φεστιβάλ ή διοργανώσεις που περιλαμβάνουν χορό. Επίσης οραματίζομαι μία επόμενη χορογραφία.


Info:

Δωμάτια
28 – 29 Ιουνίου, στις 21:00
Πειραιώς 260 – Χώρος Ε
Τιμές εισιτηρίων: Α Ζώνη: 15 ευρώ | Β Ζώνη: 8 ευρώ, 10 ευρώ
greekfestival.gr

Συντελεστές:

Ιδέα: Ηρώ Αποστολέλλη & Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου
Χορογραφία: Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου
Ερμηνεία: Ηρώ Αποστολέλλη, Κατερίνα Λιόντου, Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, Στέλλα Τριπολιτάκη, Μαρία Φουντούλη
Μουσική σύνθεση και ερμηνεία: Σοφία Καμαγιάννη (πιάνο)
Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Παραγωγή: Ομάδα Ditto
Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών

* Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ


Φωτογραφίες: ©Andreas Kasapis