Τα κοντινότερα πράγµατα είναι συχνά τα πιο µακρινά και τα πράγµατα που θεωρούµε αυτονόητα είναι τα πιο ακατανόητα. Ο Ιµπραήµ, για τον οποίο το παρελθόν είναι ξεπερασµένo και ζει µια συνηθισµένη «δυτική» ζωή στην Πόλη, ταξιδεύοντας πίσω στο Μάρντιν, στα βουνά πάνω από τη Συρία, έρχεται αντιµέτωπος µ’ αυτό που είχε ξεχάσει: τον ανορθολογισµό της ανατολής και τη δύναµη του παραλόγου.

… Ξέρεις τι σηµαίνει χαρέσε; Υπάρχει στην έρηµο ένα αγκάθι που αρέσει πολύ στις καµήλες. Με το που θα το δουν, το κόβουν κι αρχίζουν να το µασούν. Το αιχµηρό αγκάθι ανοίγει πληγές στο στόµα τους, οι πληγές µατώνουν. Ωστόσο, όταν η γεύση του αλµυρού αίµατος αναµειχθεί µε τη γεύση του αγκαθιού, αυτό τους αρέσει ακόµη πιο πολύ. Έτσι, όσο τρώνε µατώνουν, όσο µατώνουν τρώνε, δεν χορταίνουν να καταπίνουν το αίµα τους…

Σε ένα πλαίσιο απολύτως επίκαιρο, ο Λιβανελί στο νέο του µυθιστόρηµα µας παρασύρει σε ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο της Μέσης Ανατολής, µέσα από τη σχέση του Χουσεΐν µε τη Μελεκνάζ, τους πρόσφυγες, την ιστορία των Γεζιντί, που οι ανιστόρητοι λένε ότι «λατρεύουν τον διάβολο». Το ταξίδι του Ιµπραήµ στη γενέτειρά του, το Μάρντιν, είναι ένα ταξίδι στη βία του πιο ανελέητου προσώπου της Μέσης Ανατολής, στον έρωτα και, ίσως, στην αυτογνωσία.

Ο συγγραφέας

O Zoυλφί Λιβανελί γεννήθηκε το 1946. Είναι ίσως ο γνωστότερος και πιο δηµοφιλής Τούρκος µουσικοσυνθέτης στη χώρα του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσµο. Τραγούδια του έχουν ερµηνεύσει η Joan Baez, η Maria del Mar Bonet, ο Udo Lindenberg και η Μαρία Φαραντούρη. Με την έκδοση του πρώτου του µυθιστορήµατος το 1997, του Μεγάλου Ευνούχου της Κωνσταντινούπολης(Εκδ. Πατάκη 2000), κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό µέσα και έξω από την Τουρκία. Το βιβλίο, που έχει µεταφραστεί ακόµη στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα ισπανικά, στα γερµανικά, στα ιταλικά και στα κορεατικά, τιµήθηκε µε το Βαλκανικό Λογοτεχνικό Βραβείο.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα εξαιρετικά επιτυχηµένα µυθιστορήµατά του που ακολούθησαν: Ένας άνθρωπος, µια γάτα, ένας θάνατος (2001), Ευτυχία (2003), Το σπίτι στον Βόσπορο (2006), Σερενάτα (2011), H ιστορία του αδερφού µου (2013), ΟτέλΚονσταντίνιγε (2015), καθώς και το βιβλίο για παιδιά µε τίτλο Τα παιδιά του Τελευταίου Νησιού (2014).