Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στον “Κήπο της Συκιάς”, στη Χώρα της Τήνου, την Κυριακή 26 Αυγούστου 2018, ώρα 21.30, με ελεύθερη είσοδο.
Στην ενότητα του Video Art Μηδέν 12 βιντεο-καλλιτέχνες από την Ιταλία, Ολλανδία, Ουκρανία, Λιθουανία, Γαλλία, Φιλανδία, Γερμανία, Σουηδία, Χιλή και ΗΠΑ δημιουργούν (ή αποδομούν) φυσικούς και τεχνητούς κήπους-παραδείσους, διερευνώντας την έννοια του ατομικού και συλλογικού παραδείσου, όπως αυτός έχει καταγραφεί μέσα από μια διαχρονική φαντασίωση στη μυθολογία, τη θρησκεία και την τέχνη.
Ορισμένα από τα έργα της ενότητας έχουν απευθείας αναφορές στο βιβλικό παράδεισο, όπως το έργο του Boris Labbé “Danse macabre”, που χρησιμοποιεί τρισδιάστατα γραφικά για να δημιουργήσει έναν μακάβριο κόσμο πολέμου και θανάτου με υπόστρωμα το εμβληματικό έργο «Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων» του Ιερώνυμου Μπος. Η εικονική πραγματικότητα και τα τρισδιάστατα γραφικά γίνονται μέσο δημιουργίας εξιδανικευμένων φανταστικών κήπων και εικονικών τοπίων στα έργα “Night Comes” του Víctor Ballesteros και “Euphoria” του Hwayong Jung, ενώ η Yana Sakellion αναπτύσσει, μέσα από την χορευτική κίνηση αφηρημένων μορφών, έναν μουσικό βιομορφικό «κήπο» που συνεχώς μετασχηματίζεται, στο έργο “Pereselenije Moviement IV”.
Οι Ana B. και Nuno M. Pereira χρησιμοποιούν στο έργο τους “The Kingdom “ ένα ψηφιακό κινούμενο κολάζ για να δημιουργήσουν έναν δικό τους παράδεισο, με όλα τα κλισέ της εικονογραφίας του παραδείσου (φοίνικες και τροπικά φυτά, παραδείσια πουλιά και ζώα) σε μια αλληγορία για την αιώνια αναζήτηση της ελευθερίας του ανθρώπου στην «άγρια φύση» -στην ουσία μια αιώνια ψευδαίσθηση. Η Tania Bohuslavska στο βίντεο “Autumn” δημιουργεί με «φυσικό ασεμπλάζ» μια φυτική μάσκα με παγανιστικές και διονυσιακές αναφορές, τις οποίες αποδομεί και «προσγειώνει» υπαρξιακά μέσω της δράσης και των κινήσεων του μοντέλου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Marlijn Franken στο μουσικό βίντεο “If Only..” δημιουργεί έναν μαγικό σουρεαλιστικό κήπο με σύμβολα (όπως το ζωντανό μήλο) που παραπέμπουν άμεσα στη βιβλική εκδοχή του Παραδείσου και την απώλεια του, ενώ οι Avaspo και η Solveiga Serova στο -επίσης μουσικό- βίντεο “Chess Queen” παρουσιάζουν ένα παράξενο ελλειπτικό παραμύθι που μοιράζει τη δράση του ανάμεσα σε έναν κήπο και σε ένα μουντό αστικό περιβάλλον. Μια σύντομη συμβολική αφήγηση στα όρια της δυστοπίας παρουσιάζει η Tessa Ojala στο έργο “Intolerance”, περιγράφοντας την ως την «ιστορία ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι έχει δυσανεξία στην ομορφιά του κόσμου», ενώ, στον αντίποδα, η Eva Olsson στο animation “Takeoff” απογειώνει τον άνθρωπο μέσω της φύσης.
Η Era Vati στο βίντεο “Crossing” δημιουργεί ένα tableau vivant με ανθρώπινες φιγούρες και φυτικά στοιχεία, που εμπνέεται από τους συμβολισμούς της Ολλανδικής και Γερμανικής ζωγραφικής του 16ου-17ου αιώνα, η οποία είναι γεμάτη από συμβολικές «υπενθυμίσεις» για το θεατή, ενώ η Cristina Pavesi στο έργο της “Calla” χρησιμοποιεί έναν κρίνο για μια ανεστραμμένη συμβολική χειρονομία που σχετίζεται με την καταστροφή και την αναγέννηση της φυσικής ομορφιάς, σε μια «κινούμενη νεκρή φύση».
Όλα τα έργα δημιουργούν την αίσθηση της περιδιάβασης σε έναν κήπο όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν και ταυτόχρονα όλα διαλύονται σαν σε ένα όνειρο. Η φύση, η ομορφιά, η καταστροφή και η αναγέννηση συνυπάρχουν ποιητικά και συμβολικά, σε μια αλληλουχία εικόνων που ο θεατής καλείται να συνθέσει σε μια δική του εμπειρία και ερμηνεία και να σκιαγραφήσει τον δικό του προσωπικό «εικονικό παράδεισο».
I never promised you a real garden
Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου
Διάρκεια: 58 λεπτά
Cristina Pavesi, Calla, Ιταλία 2016, 1.18
Marlijn Franken, If Only.., Ολλανδία 2013, 4.03
Tania Bohuslavska, Autumn, Ουκρανία 2016, 1.50
Víctor Ballesteros, Night Comes, Καναδάς/Χιλή 2011, 5.16
Hwayong Jung, Euphoria, ΗΠΑ 2014, 5.23
Ana B. & Nuno M. Pereira, The Kingdom, Πορτογαλία 2013, 2.39
Avaspo & Solveiga Serova, Chess Queen, Λιθουανία/Μ.Βρετανία 2013, 7.08
Tessa Ojala, Intolerance, Φιλανδία 2015, 2.39
Era Vati, Crossing, Γερμανία 2011, 3.19
Yana Sakellion, Pereselenije Moviement IV, ΗΠΑ 2013, 4.50
Eva Olsson, Takeoff, Σουηδία 2013, 2.14
Boris Labbé, Danse macabre, Γαλλία 2013, 16.09
Περισσότερες πληροφορίες: www.festivalmiden.gr
Ολόκληρο το πρόγραμμα του Kinono Tinos Art Gathering 2018 θα βρείτε στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης: https://kinono.gr/
Video Art Μηδέν
Το Video Art Μηδέν είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός για τη διερεύνηση και την προώθηση της βιντεοτέχνης και ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα διεθνή φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2005 από μια ανεξάρτητη ομάδα ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό να υποκινήσει τη δημιουργία πρωτότυπης βιντεοτέχνης, να βοηθήσει στη διάδοσή της και να αναπτύξει την έρευνά της.
Μέσα από συνεργασίες και ανταλλαγές με σημαντικά φεστιβάλ, χώρους τέχνης και οργανισμούς στο εξωτερικό, έχει αναγνωριστεί ως μια από τις πιο επιτυχημένες και ενδιαφέρουσες διοργανώσεις για τη βιντεοτέχνη διεθνώς και μια σημαντική πλατφόρμα πολιτιστικής ανταλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια βιντεοδημιουργία. Δημιούργησε ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σημείο συνάντησης για αναδυόμενους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και έναν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτεχνών, οργανισμών, φεστιβάλ και χώρων τέχνης απ’ όλο τον κόσμο.
Ενότητες προβολών του Μηδέν έχουν ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, και έχουν φιλοξενηθεί σε σημαντικά φεστιβάλ και μουσεία του εξωτερικού.
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιούλα Παπαδοπούλου & Μαργαρίτα Σταυράκη
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Hwayong Jung
