Η σιωπή ΔΕΝ είναι Χρυσός, του Μαυρίκιου Μαυρικίου, στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων

Πρόκειται για ένα έργο με αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, μια εξομολόγηση ενός αγοριού για όλα όσα έζησε στην προσπάθειά του να κυνηγήσει το όνειρό του. Ένα έργο για το bullying, τον ρατσισμό, την οικογένεια και τη διαφορετικότητα. Ένα έργο βαθιά κοινωνικό και με έντονα στοιχεία μιούζικαλ.

Λίγα λόγια για το έργο από τον συγγραφέα

Όταν ήμουν μικρός δεν ήξερα ότι το λένε “bullying“. Υπήρχε αλλά δεν ήταν ακόμα στην μόδα. Το έβλεπα να συμβαίνει γύρω μου από την θέση του ενόχου αφού ήξερα και δεν μιλούσα. Δεν άργησα όμως να το ζήσω και να το νιώσω κι εγώ. Δεν άργησα να καταλάβω πως η σιωπή είναι ενοχή, πως δίνει στο “σύστημα” ζωή, πως είναι συνενοχή στο έγκλημα, στη βία. Δυστυχώς, η ζήλια και ο φθόνος φέρνουν το μίσος και την εκδίκηση. Θυμάμαι ακόμα κάποιες στιγμές που με σημάδεψαν…

Λόγια σκληρά, σπρωξίματα, χτυπήματα, αξημέρωτα βράδια στο στρατό κι άλλα πολλά που δεν μπορείς να γράψεις παρά μόνο να τα αισθανθείς. Μπορώ να σας πω αμέτρητες ιστορίες που έζησα και άλλες τόσες που είδα. Ήμουν όμως τυχερός. Είχα τους φύλακες άγγελους μου… την οικογένεια μου. Τι κι αν εγώ τα κατάφερα; Κάποια παιδιά δεν τα κατάφεραν… Και δεν μιλώ για το αν έπαιρναν τα γράμματα. Μιλώ για τη ζωή τους. Τα πειράγματα έξω από τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και όσο κι αν αντιστάθηκαν, όσο κι αν το πάλεψαν, δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα με τους νταήδες και τις συμμορίες. Κλείστηκαν στον εαυτό τους κι έφυγαν μακριά. Και ο λόγος παρακαλώ; Η μορφή, το χρώμα, η θρησκεία, το έθνος, η κοινωνία, η πολιτεία, η διαφορετικότητα. Κρίμα κι άδικο…

Ξέρετε τι έμαθα; πως δεν πρέπει να κλαίμε… πως δεν πρέπει να φοβόμαστε… αλλά να μιλάμε πρέπει! Όλοι έχουμε κάποιον να μιλήσουμε. Μια μητέρα, έναν πατέρα, έναν αδελφό, έναν δάσκαλο, έναν φίλο. Κάποιον. Κάποιον που ξεχωρίζει από το πλήθος που μας περιτριγυρίζει. Εκτός από ανθρώπους, έχουμε και δύναμη μέσα μας! Φτάνει να την ανακαλύψουμε και να πιστέψουμε σε αυτήν! Να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να τον αγαπήσουμε έτσι όπως είναι! Όχι! Μη φοβάστε τις σκιές και τα φαντάσματα που σας περιτριγυρίζουν• όλοι έχουμε και τέτοια στη ζωή μας. Κάποιοι μπορεί να τα έχουμε και δίπλα μας. Καμιά φορά μπορεί να γινόμαστε κι εμείς οι ίδιοι φαντάσματα, χωρίς να το θέλουμε και χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Μήπως είσαι κι εσύ ένοχος; Ξέρεις κάτι και δεν μιλάς; Δώσε τον θύτη, σώσε το θύμα, μην γίνεις ποτέ σαν αυτούς! Μίλα! Όποιος ξέρει ας μιλήσει! Γιατί η σιωπή δεν είναι λύση! ΔΕΝ είναι χρυσός!

Συντελεστές

Κείμενο – Πρωτότυπη Μουσική – Στίχοι: Μαυρίκιος Μαυρικίου
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Μητρούσης
Ενορχήστρωση – Μουσική Διδασκαλία: Μαυρίκιος Μαυρικίου
Σκηνικά – Ενδυματολογική επιμέλεια: Δέσποινα Βολίδη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Χορογραφίες: Αναστάσης Δεληγιάννης
Φωτογραφίες: Νεκτάριος Κουρής
Στούντιο φωτογράφησης: Athens Art Studio
Video Director: Μαρία Χατζηγιάννη
Music Production: G-Production Studio
Μίξη – Mastering: Τίτος Γεωργιάδης
Ηχητικός σχεδιασμός: Παναγιώτης Γιαννέλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Τάνια Μπουρμπούλια
Μακιγιάζ – Χτενίσματα: Νικολέτα Πικέα
Τεχνικός σκηνής: Στάμος Γιαννίσης
Οργανωμένες παραστάσεις: Τατιάνα Κόγια
Graphic design: Funky Glam – Derek Liontis
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαυρίκιος Μαυρικίου
Παραγωγή: Music & Drama Productions – Μαυρίκιος Μαυρικίου
Παίζουν: Μιχάλης Μητρούσης, Ελευθερία Ρήγου, Έλενα Δελακούρα, Νίκος Παρασκευόπουλος, Άκης Δήμας, Φίλιππος Τριπικέλης, Κωνσταντίνος Τσουμπάρης και ο Μαυρίκιος Μαυρικίου

Μουσικοί

Πιάνο – Ακορντεόν: Μαυρίκιος Μαυρικίου
Κιθάρα – Μπαγλαμαδάκι – Τρομπέτα: Νίκος Παρασκευόπουλος
Βιολί: Φίλιππος Τριπικέλης
Μεταλλόφωνο: Έλενα Δελακούρα
Μπεντίρ: Κωνσταντίνος Τσουμπάρης
Κρουστά: Άκης Δήμας