Ο Κώστας Βρεττάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Γιός του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου, από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο, τέχνη στην οποία ποτέ δεν αφοσιώθηκε αποκλειστικά παρότι σπούδασε κινηματογράφο στην Ελλάδα και την Ιταλία.

Από την μεγάλου μήκους ταινία του, Τα παιδιά της Χελιδόνας, ως τα βιβλία του, διαποτισμένα πάντα από το κινηματογραφικό του βλέμμα, ο Κώστας Βρεττάκος δεν έπαυε ποτέ να μας ξαφνιάζει με το πολύπλευρο ταλέντο του και την διεισδυτική ματιά του στον κόσμο.

Το 2016, η τελευταία εκδοτική του δημιουργία, το «Ασκήσεις περιέργειας» (εκδ. Ποταμός), τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Ακαδημίας Αθηνών.

Μέσα από τις θεσμικές θέσεις από τις οποίες υπηρέτησε τον ελληνικό κινηματογράφο, βοήθησε ουσιαστικά στην προώθηση των νέων δημιουργών, αλλά και στην προσέλκυση διεθνών συμπαραγωγών στις ελληνικές ταινίες, διευρύνοντας τα ελληνικά κινηματογραφικά σύνορα.

Βιογραφικό

Ο Κώστας Βρεττάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο, τέχνη στην οποία όμως ποτέ δεν αφοσιώθηκε αποκλειστικά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Ελλάδα και την Ιταλία και παράλληλα με τις κινηματογραφικές του ενασχολήσεις συνέχισε να εργάζεται βιοποριστικά ως επιμελητής εκδόσεων, παραγωγός διαφημιστικών ταινιών και περιστασιακά ως δημοσιογράφος. Τον καιρό της δικτατορίας εργάστηκε ως μεταφραστής λαϊκών μυθιστορημάτων και ως φωτογράφος εγκυκλοπαιδειών. Τις πρώιμες λογοτεχνικές συνεργασίες με την “Επιθεώρηση Τέχνης” ακολούθησαν δύο ποιητικές συλλογές το 1971 και 1977 με τον τίτλο “Ανάριθμα”.

Από το 1977, παράλληλα με τη φωτογραφική του δραστηριότητα, ασχολήθηκε πάλι με τον κινηματογράφο γυρίζοντας ως το 1987 μια σειρά από ταινίες από τις οποίες ξεχώρισαν “Το στρώμα της καταστροφής” (1980) και “Τα παιδιά της Χελιδόνας” (1987). Παράλληλα, η μακροχρόνια φωτογραφική του συνεργασία με την Εμμανουέλα ντε Νόρα οδήγησε στην ίδρυση του εκδοτικού οίκου “Τρία Φύλλα”. Από το 1990 εγκατέλειψε πάλι τις εκδόσεις, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με την πολιτική διαχείριση της ελληνικής κινηματογραφίας αρχικά ως ειδικός σύμβουλος Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού (1989), σε συνέχεια ως πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (1991-1998) και εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Eurimages, στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1991-2006).

Φιλμογραφία

Τα χρώματα της ίριδος 1975 (συν σεναριογράφος)

Τα παιδιά της Χελιδόνας 1987

Ύποπτος πολίτης 1994 (συν-σεναριογράφος)

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Προστιθέμενη αξία, Πόλις

Ασκήσεις περιέργειας, Ποταμός

Περαστικός από το Ρέικιαβικ, Ποταμός

Άθως, Τρία Φύλλα [κείμενα, φωτογράφιση]