Στο έργο του ο πολυβραβευμένος Λιβανοκαναδός συγγραφέας Ουαζντί Μουαουάντ βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από τον εμφύλιο πόλεμο που ρήμαξε την πατρίδα του για να μιλήσει για τις πιο σκοτεινές και παράλογες περιοχές της ανθρώπινης φύσης. Το παρόν και το παρελθόν εναλλάσσονται σε έναν σύγχρονο μύθο του Οιδίποδα.
Λίγα λόγια για το έργο
Στη Ζαν και τον Σιμόν, δίδυμα αδέλφια, παραδίδεται ένας φάκελος με τις τελευταίες επιθυμίες της μητέρας τους, της Ναουάλ Μαρουάν. Ανατρέποντας το παρόν των δύο παιδιών, η Ναουάλ τούς ζητά να αναζητήσουν έναν πατέρα, τον οποίο νόμιζαν νεκρό, και έναν αδελφό που δεν γνώριζαν την ύπαρξή του. Η προσωπική διαδρομή των ηρώων αποκαλύπτει, καθώς ξετυλίγεται, την τραγική ιστορική πραγματικότητα ενός εμφυλίου πολέμου. Ακολουθώντας τα δύο αδέλφια την αντίστροφη πορεία από εκείνη της μητέρας τους, έρχονται αντιμέτωπα με μια αποκάλυψη, κάτω από το βάρος της οποίας, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο.
Ποια ήταν στην πραγματικότητα η μητέρα τους; Γιατί έμεινε στην σιωπή τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της;
Ο πολυβραβευμένος Λιβανοκαναδός συγγραφέας Ουαζντί Μουαουάντ με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο γραφής καταφέρνει να δημιουργήσει ένα άκρως πολιτικό κείμενο, όπου η Ιστορία συναντά τη μυθοπλασία, και ο άνθρωπος αποκαλύπτεται στην πιο «απάνθρωπη» διάστασή του, ενώ ταυτόχρονα η συγχώρεση γίνεται ο μοναδικός δρόμος για την επιβίωσή του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σημείωμα σκηνοθέτη
Δυο δίδυμα αδέλφια καλούνται να εκπληρώσουν τις τελευταίες επιθυμίες της μητέρας τους. Αν τα καταφέρουν, εκεί, στο τέρμα αυτής της πορείας προς την ενηλικίωση, τους περιμένει ένα μυστικό κρυμμένο για χρόνια, το μυστικό της ίδιας τους της γέννησης. Το έθρεψε η παράλογη βία του πολέμου. Το σκέπασε η Ιστορία. Το φύλαξε μέσα της η σιωπή. Και τώρα το μυστικό ζητά να αποκαλυφθεί. Αλλά «υπάρχουν αλήθειες που ο μόνος τρόπος ν’ αποκαλυφθούν είναι να τις ανακαλύψεις μόνος».
Οι Πυρκαγιές του Ουαζντί Μουαουάντ είναι ένα ποίημα. Ένα ποίημα φτιαγμένο με μαθηματική ακρίβεια. Η γεωμετρία της πλοκής του θα ήταν λειψή χωρίς τον πυκνό και βαθιά συγκινητικό λόγο του και αντιστρόφως. Η δράση εκτυλίσσεται άλλοτε στο παρόν, άλλοτε στο παρελθόν και άλλοτε σε έναν φαντασιωτικό χρόνο που δεν υπάρχει πραγματικά. Η παράσταση ακολουθεί αυτά τα χρονικά άλματα και αναμετριέται με αυτή τη συνθήκη, αρνούμενη τον ρεαλισμό και επιχειρώντας έτσι να αφηγηθεί πως ο χρόνος τελικά δεν υπάρχει. Το μόνο που υπάρχει είναι ο άνθρωπος. Ικανός για το θαύμα και εξίσου ικανός για τη φρίκη.
Ίσως αυτή η αντίφαση να είναι στην καρδιά του έργου και να το ορίζει ως μια σύγχρονη τραγωδία. Ίσως αυτή η αντίφαση να είναι που μας επιτρέπει να ελπίσουμε χωρίς αφέλεια στο θαύμα.
Ιώ Βουλγαράκη
Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του σπουδαίου Λιθουανού σκηνοθέτη Εϊμούντας Νεκρόσιους, που έφυγε από τη ζωή τον Νοέμβριο του 2018.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου, Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη, Σκηνικά: Anna Fedorova, Κοστούμια: Μαρία Μυλωνά, Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης, Κίνηση: Αλεξάνδρα Καζάζου, Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου, Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης, Σχεδιασμός προβολών: Μάριος Γαμπιεράκης, Χρυσούλα Κοροβέση, Ειδική κατασκευή-γλυπτό: Αναστάσιος Κελεμίδης, Βοηθός σκηνοθέτη: Έφη Χριστοδουλοπούλου, Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Lacombe, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Δήμητρα Γιοβάνη, Φωτογράφιση παραγωγής: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Παίζουν: Μάρκος Γέττος (Ουαχάμπ), Δανάη Επιθυμιάδη (Ζαν), Ελένη Θυμιοπούλου (Σαουντά, Ελχάμ), Νίκος Καπέλιος (Γιατρός, Μανσούρ), Γιώργος Καύκας (Ερμίλ Λεμπέλ), Δημήτρης Κοτζιάς (Αμπντελμαλάκ), Ανδρέας Κουτσουρέλης (Αμπντεσσαμάντ), Ευσταθία Λαγιόκαπα (Ναουάλ 14-19 χρόνών), Ντίνα Μιχαηλίδου (Ναουάλ 60-64 χρόνων), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ραλφ, Πολιτοφύλακας, Φωτογράφος), Κώστας Σαντάς (Χαμσεντίν), Εύη Σαρμή (Ναουάλ 40-45 χρόνων), Δημήτρης Σιακάρας (Φαχίμ), Χρίστος Στυλιανού (Νιχάντ), Ορέστης Χαλκιάς (Σιμόν), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Αντουάν).
