Η κριτικός Τέχνης Πέγκυ Κουνενάκη σημειώνει:
Μικρές, διαφορετικές, φανταστικές πόλεις. Όψεις κατοικιών, δρόμων, πλατειών, κι ανάμεσά τους, εδώ κι εκεί, καρουζέλ. Μικρές χορεύτριες περιδιαβαίνουν πάνω και μέσα στις πόλεις, άλλοτε σε αέναη κίνηση κι άλλοτε αναζητώντας μια αιρούμενη σκάλα που θα τις οδηγήσει στον ουρανό, στο άπειρο, στο όνειρο. Αυτός είναι ο κόσμος της ζωγράφου Όλγας Βερυβάκη, που αν και μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, με εικόνες κολάζ, ωστόσο, πρόκειται για ένα εξαιρετικά δομημένο εικαστικό σύνολο, το οποίο αντλεί την έμπνευσή του από τη βυζαντινή τέχνη. Στην εξέλιξή του όμως, πατάει γερά στη σουρεαλιστική ζωγραφική και στα παρακλάδια της, που την κάνουν ακόμη και σήμερα ζωντανή, γοητευτική και πάλλουσα […]
[…] Η πρόσφατη δουλειά της Βερυκάκη περιλαμβάνει είκοσι πέντε πίνακες που ο καθένας τους αφηγείται μια διαφορετική ιστορία. Ιστορίες που διαδραματίζονται σε πόλεις φανταστικές, άλλοτε με οριακή αρχιτεκτονική δομή κι άλλοτε περιμετρικά εκτεινόμενες, με σπίτια, παραμυθένια κάστρα με ιππότες, πόλεις γεμάτες σχήματα και χρώματα, συχνά πασπαλισμένες με χρυσό, ό,τι χρειάζεται δηλαδή η ζωγράφος για να εξυπηρετήσει τις φαντασιακές διαδρομές της ανάμεσα στο όνειρο, την πραγματικότητα και τη εικαστική δημιουργία. Η προοπτική των κτιρίων, η υποτυπώδης ρυμοτομία, καθοριστικά στοιχεία στα πάμπολλα αρχιτεκτονικά περιβάλλοντα που δημιουργεί, εντάσσουν τη δουλειά της στον χώρο του μαγικού ρεαλισμού, προσδίδοντας της έντονες μεταφυσικές και ποιητικές διαστάσεις […]
[…] Η ζωγράφος, για να δημιουργήσει αυτούς τους περίτεχνους και πολυεπίπεδους πίνακες, χρησιμοποιεί σκόνες αγιογραφίας, ακρυλικά χρώματα, χρυσό, χαρτί καθώς και διάφορα άλλα υλικά, που εννοιολογικά ολοκληρώνουν το αισθητικό της αιτούμενο. Στη χρωματική της γκάμα χρησιμοποιεί και την αρχαία κιννάβαρι, ένα ιδιαίτερο κόκκινο- πορτοκαλί χρώμα, που κατά την ίδια, «συμβολίζει την αέναη κίνηση στον κόσμο της τέχνης», στοιχείο έμμεσα και άμεσα διακριτό στη δουλεία της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η σύνθεση, τα υλικά, οι εικόνες και οι έννοιες, αποτελούν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της εικαστικής παραγωγής της Όλγας Βερυκάκη. Με τον τρόπο της δημιουργεί ένα δικό της μαγικό πολύχρωμο κόσμο αιωρούμενο ανάμεσα σε έναν ιδιότυπο ρεαλισμό, την παντοδυναμία του ονείρου και μια ελευθεριακή κίνηση σκέψης. Όλα τούτα συνταιριασμένα και δουλεμένα με ζωγραφική μαεστρία και παιγνιώδη διάθεση, πέρα από το γοητευτικό αποτέλεσμα μαρτυρούν τις προσωπικές επιλεκτικές αλήθειες της ως προς την τέχνη, οι οποίες αγωνιούν να συναντηθούν με τις όποιες ευαισθησίες του κάθε θεατή.
* Δημοσιογράφος, Κριτικός Τέχνης, Συγγραφέας, Αθήνα, Φεβρουάριος 2019.
Βιογραφικό της εικαστικού:
Η Όλγα Βερυκάκη γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ Αθήνας ζωγραφική με το Δ. Μυταρά Α. Αντωνοπουλο, αγιογραφία με τον Κ. Ξυνόπουλο. Ως υπότροφος του ΙΚΥ, σπούδασε στο Edinburgh College of Art ζωγραφική, ταπισερί, χαρακτική. Έχει πραγματοποιήσει 11 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής σε γκαλερί της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και των Χανίων.
Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει βραβευτεί με έπαινο του Ιδρύματος Γ. και Ζ. Σπυροπούλου, καθώς και με βραβείο διαγωνισμού του υπουργείου Μεταφορών για την ανάπλαση του ιστορικού σταθμού Πειραιά, βραβείο διαγωνισμού της Κτηματικής Τράπεζας, της εταιρείας ΑΣΤΗΡ, βραβείο νέων καλλιτεχνών και βραβείο της εταιρείας Bosch. Έργα της ανήκουν σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Βερυκάκη Όλγα – Ονειρική Συνύπαρξη
