Η έκθεση έχει ως σημείο αφετηρίας το εμβληματικό δοκίμιο της Virginia Woolf “A Room of One’s Own” του 1926 και τη σύνδεσή του με πρόσφατα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, όπως ο ψηφιακός φεμινισμός και το κίνημα #metoo. Το δωμάτιο (ma chambre), ο προσωπικός χώρος, όπως περιγράφηκε στο κλασικό βιβλίο του Xavier de Maistre “Voyage Autour de Ma Chambre” (1794) από όπου και προέρχεται ο τίτλος, καθώς και έννοιες όπως η ιδιωτικότητα, η αυτονομία και η αυτοέκφραση αποτελούν βασικά σημεία αναφοράς στα έργα με τα οποία συμμετέχουν στην έκθεση διεθνείς σύγχρονοι εικαστικοί και συγγραφείς.
Η έκθεση επιχειρεί να αναπτύξει έναν διάλογο γύρω από τις έννοιες δωμάτιο και προσωπικός χώρος συνεχίζοντας τη συζήτηση που ξεκίνησαν κλασικά δοκίμια και λογοτεχνικά έργα:
Το δωμάτιο στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Ιδιωτικές προσωπικές στιγμές ανεβαίνουν στο διαδίκτυο και κοινοποιούνται άμεσα μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητας του Benjaminέχει εξελιχθεί στην εποχή των selfies, των ριάλιτι και της εικονικής πραγματικότητας, αποκαλύπτοντας νέες προοπτικές και διαρκείς αλλαγές στη σχέση μας με το περιβάλλον, την τεχνολογία και τους ανθρώπους. Η υπερβολική προσωπική έκθεση, ο ναρκισσισμός και η αντικειμενοποίηση αναδεικνύονται ως φαινόμενα του διαδικτύου παράλληλα με το sharingτης καθημερινότητας μέσα από τους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου.
Το δωμάτιο ως σύμβολο αυτοέκφρασης και ισότητας
Η διαφυγή από το closeting, η εγκατάλειψη των προκαταλήψεων, του δογματισμού και των πατριαρχικών πεποιθήσεων είναι έννοιες που εντοπίζονται συχνά στον σύγχρονο λόγο για τα δικαιώματα ΛΟΑΤ και γυναικών και το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Σχεδόν έναν αιώνα μετά τη σύλληψη του δοκιμίου της Woolf το δωμάτιο παραμένει σύμβολο ατομικής ελευθερίας και οικονομικής ανεξαρτησίας υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα για διαφορετικότητα, κοινωνική κα πολιτική ισότητα και κατάρριψη των διακρίσεων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το δωμάτιο ως χώρος συλλογών, ως το cabanon του καλλιτέχνη
Το δωμάτιο, ως wunderkammer αλλά και ως καλλιτεχνικό εργαστήριο, έφερε πάντα μια ιδιότυπη βαρύτητα αντανακλώντας συχνά την προσωπικότητα, την σκέψη, τη δημιουργικότητα, τα συναισθήματα και τις εμμονές του ιδιοκτήτη του. Υπερβαίνοντας τις φυσικές του διαστάσεις, το δωμάτιο μετατρέπεται σε αλληγορία μνήμης, προσωπικής ταυτότητας και σώματος, καλλιτεχνικής έκφρασης και ανάγκης για απόδραση.
Η έκθεση θα πλαισιωθεί από εκπαιδευτικό πρόγραμμα, βραδιές ανάγνωσης και την παρουσίαση έκδοσης (ελληνικά και αγγλικά) με κείμενα Ελλήνων και ξένων δημιουργών στις 17 Απριλίου.
Συντελεστές
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:
Sophia Al Maria, Κωστής Βελώνης, Jeanne Graff, Philomena Epps, Δημήτρης Ιωάννου, Sharon Kivland, Sylvere Lotringer, Jonas Mekas, Μάρω Μιχαλακάκου, Ντόρα Οικονόμου, Amalia Ulman, Εύα Στεφανή, Juliana Huxtable, Θεόδωρος Χιώτης
Επιμέλεια έκθεσης: Κίκα Κυριακάκου
Συντονισμός παραγωγής: Βίκυ Τσίρου
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Sharon Kivland, Liseuse de Capital, 2019, detail, Courtesy of the artists
