Η “Μήδεια” του Νίκου Κυπουργού από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο Summer Nostos Festival

Μετά από ανάθεση της ΕΛΣ ο διακεκριμένος συνθέτης Νίκος Κυπουργός παρουσιάζει ένα νέο έργο οπερέτας, τη Μήδεια, το λιμπρέτο της οποίας βασίζεται στη Μήδεια του Μποστ.

Στο πλαίσιο του κύκλου Operetta restart, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει μια σειρά από νέα έργα οπερέτας, μετά από παραγγελία σε διακεκριμένους Έλληνες συνθέτες, με στόχο να δοθεί ώθηση για τη δημιουργική επανεκκίνηση του είδους. Η αρχή του φιλόδοξου αυτού εγχειρήματος γίνεται με τη σατιρική Μήδεια του Μποστ, την οποία μελοποιεί ως οπερέτα ο Νίκος Κυπουργός, με στόχο να της προσδώσει μια νέα διάσταση, αναδεικνύοντας τον ρηξικέλευθο χαρακτήρα του έργου.

Operetta restart

Ο κύκλος Operetta restart της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στοχεύει στο να φέρει ξανά το μουσικό είδος της οπερέτας στο προσκήνιο. Παρακολουθώντας κανείς την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού διαπιστώνει ότι η οπερέτα υπήρξε ιδιαίτερα κατά την περίοδο του μεσοπολέμου η ναυαρχίδα του ελαφρού μουσικού θεάτρου και αναπτύχθηκε παράλληλα με την όπερα.

Το κείμενο της Μήδειας, σε δεκαπεντασύλλαβο, έχει ως αφετηρία την ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, την οποία ο Μποστ ανατρέπει με την καυστική και καίρια ματιά του, και μιλά για μια γυναίκα η οποία θέλει να σκοτώσει τα παιδιά της όχι τόσο για να εκδικηθεί τον Ιάσονα, που την απατά, όσο επειδή τα παιδιά είναι τεμπέλικα, ακόλαστα και «δεν παίρνουνε τα γράμματα».

O Μποστ κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό και αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος, ως σκιτσογράφος, κειμενογράφος, θεατρικός συγγραφέας, αλλά και ζωγράφος. Η ανορθόδοξη χρήση της γλώσσας και τα σκοπίμως ανορθόγραφα κείμενά του είχαν στόχο να αποδομήσουν την καθαρεύουσα και να καθιερώσουν τη δημοτική γλώσσα. Η σάτιρα του Μποστ έβαζε στο στόχαστρό της τον μικροαστό Έλληνα των μεταπολεμικών δεκαετιών, τον καθωσπρεπισμό, την ημιμάθεια, τον νεοπλουτισμό, την ξενομανία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς και την ελληνική πολιτική ζωή.

Ο Νίκος Κυπουργός, αναλαμβάνοντας την πρόκληση της δημιουργίας ενός νέου έργου πάνω στη Μήδεια του Μποστ, έθεσε ως προτεραιότητα την ανάδειξη του καυστικού και πικρού χιούμορ του Μποστ μέσα από τη μουσική.

Ο συνθέτης σημειώνει:

«Ο όρος οπερέτα είναι σχετικός, τα όρια ανάμεσα στα είδη του μουσικού θεάτρου είναι –ευτυχώς– ανοιχτά και δυσδιάκριτα. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη Μήδεια και ως μια μουσική κωμωδία, σαφώς πάντως είναι μπολιασμένη και με πολλά άλλα είδη μουσικού θεάτρου. Και διατηρεί βασικά χαρακτηριστικά της οπερέτας, όπως οι διάλογοι σε πρόζα που παρεμβάλλονται εδώ κι εκεί ανάμεσα στα αδόμενα μέρη, έστω και σε περιορισμένο βαθμό. Η χορωδία έχει τον ρόλο του χορού της αρχαίας τραγωδίας, όπως και στον Μποστ. Η δική μου επιδίωξη είναι η χορωδία να παίξει αυτόν τον ρόλο σε ακραίο βαθμό, καθώς η μουσική καμώνεται πως μελοποιεί χορικά του Ευριπίδη.

Ως προς το λιμπρέτο, η Λένα Κιτσοπούλου ξαναδούλεψε και προσάρμοσε τις σκηνές του Καλόγερου και του Ευριπίδη με τη Μήδεια καθώς και το φινάλε, ενώ εγώ έχω την ευθύνη για τις περικοπές, μεταθέσεις και προσθήκες που χρειάστηκε να γίνουν για λόγους μουσικής δραματουργίας. Σε κάποια σημεία επίσης, επιχειρήσαμε κάποιες παρεμβάσεις με λέξεις, εκφράσεις και επιφωνήματα. Θέλω να πιστεύω ότι οι αλλαγές αυτές, αναγκαίες για τη μετατροπή ενός θεατρικού έργου σε μουσικό, δεν αλλοιώνουν (δεν επηρεάζουν το γράμμα και κυρίως) το πνεύμα του Μποστ.

Τέλος, ο δεκαπεντασύλλαβος, παρά τον δεσμευτικό του χαρακτήρα –ή ακριβώς εξαιτίας του– προκαλεί τον συνθέτη να αναζητήσει διαφορετικούς τρόπους προσέγγισής του, ώστε να μετατρέψει τη φαινομενική μονοτονία σε ποικιλία. Για μένα πάντως, το μεγάλο στοίχημα ήταν κατ’ αρχάς η συνομιλία με τον ίδιο τον Μποστ. Αυτή την τόσο ιδιοφυή προσωπικότητα με το καυστικό και πικρό χιούμορ. Όλη μου η έγνοια ήταν πώς αυτό το χαρακτηριστικό “μποστικό” χιούμορ θα μεταφερθεί και στη μουσική. Ακόμη κι αν δεν συναντηθήκαμε στη ζωή, είχα την ευκαιρία για μια συνάντηση μαζί του μέσω της τέχνης. Αυτά είναι τα ωραία δώρα της δουλειάς μας».

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης σημειώνει σχετικά με τη σκηνοθετική του προσέγγιση:

«Η bijοux de kant επιχειρεί μια βόλτα στη γνωστή άγνωστη πλατεία Συντάγματος. Εκεί που ανθρώπινοι τύποι της καθημερινότητας συγχρωτίζονται με θεούς, ημίθεους και ήρωες σε μια τέλεια σύγχυση της σπουδαιότητας και της φαυλότητάς τους. Η bijoux de kant χάνεται στα ίχνη της ελληνικής μυθολογίας ανασυνθέτοντας τα ερείπια του μύθου της Μήδειας. Μέσα από τη Βουλή, το νέο της παλάτι, η Μήδεια επανέρχεται για να τραγουδήσει ξανά τον έρωτα που διασχίζει αιώνες, κοινωνικά σχήματα και ιστορικές συμβάσεις.

Με όχημα την κωμωδία, η αρχαιότητα και η σύγχρονη εποχή ενοποιούνται σε μια αλλόκοτη πλατεία γεμάτη νέους ήχους και παλιά ενδύματα. Η παρωδία λειτουργεί ως μια μορφή ζωτικής ανακύκλωσης του μύθου, τον οποίο υπερβαίνοντας ενδυναμώνει και παραβιάζοντας κατοχυρώνει. Ο δεκαπεντασύλλαβος κλαυσίγελος της Μήδειας του Μποστ μόνον ως οπερέτα θα έβρισκε την αβάσταχτη ελαφρότητα του ήθους της. Σε αυτή την οπερέτα παίζουμε εδώ και αιώνες, σφαγείς και σφαγιασμένοι, βάρβαροι και ντόπιοι, χαμένοι και κερδισμένοι. Η οπερέτα Μήδεια είναι ένα μεγάλο γέλιο που θα μας σκεπάσει όλους».

Συντελεστές

Μουσική διεύθυνση: Ηλίας Βουδούρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης / bijoux de kant
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης / bijoux de kant
Κινησιολογία: Άγγελος Αποστολίδης (Fuerza Negra)
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος, Ευγένιος Τζαφέστας
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Διεύθυνση φωνητικού συνόλου chóres: Μαρίνα Σάττι

Πρόσωπα με τη σειρά που εμφανίζονται:

Τροφός: Πέτρος Σαλάτας
Καλόγρια: Μαρισία Παπαλεξίου
Καλόγερος: Δημήτρης Πακσόγλου
Μάνα: Λυδία Αγγελοπούλου
Παπάς Α΄ – Έμπορος: Βασίλης Δημακόπουλος
Ψαράς: Γιάννης Κάβουρας
Μήδεια: Τζούλια Σουγλάκου
Μεταφραστής της Μήδειας: Βασίλης Ασημακόπουλος
Παπάς Β΄ – Ψάλτης: Γιώργος Ματθαιακάκης
Ευριπίδης: Σταμάτης Πακάκης
Μεταφραστής του Ευριπίδη: Διονύσης Μελογιαννίδης
Ιάσονας: Χάρης Ανδριανός
Καρναβαλιστής Α΄: Νικόλας Μαραζιώτης
Καρναβαλιστής B΄: Αλέξανδρος Γάβαρης
Άγνωστος στρατιώτης: Ντένης Μακρής
Εύζωνες: Αλέξανδρος Σκουρλέτης, Μιχάλης Ψαλίδας

Συμμετέχει το φωνητικό σύνολο chórεs: Δέσποινα Δρανδάκη, Μαρίνα Εμμανουηλίδου, Σιμέλα Εμμανουηλίδου, Γεωργία Ζαχαριάδη, Δανάη Πολίτη, Δήμητρα Σπέλα, Ίρις Τούλα-Γουργιώτου, Δανάη Χαντά-Μάρτιν

Συμμετέχει οκταμελές φωνητικό σύνολο: Γιάννης Κάβουρας, Σταμάτης Πακάκης, Νίκος Μαραζιώτης, Διονύσης Μελογιαννίδης, Αλέξανδρος Γάβαρης, Γιώργος Ματθαιακάκης, Βασίλης Ασημακόπουλος, Βασίλης Δημακόπουλος