Ο συγγραφέας εκούσια αποφασίζει να χτίσει το μυθιστόρημά του στο περιβάλλον της Νότιας Αφρικής, εκεί που ο πολιτικός πυρετός και ο κοινωνικός παλμός δεν έχει κοπάσει από την εποχή του απαρτχάιντ και τις εντάσεις που έχουν δημιουργηθεί σε μία κοινωνία ακόμα επισφαλή και πολύ εύθραυστη. "Αυτό είναι το πρόβλημα με αυτή τη χώρα, Μπένα. Σκέτη απληστία, καμία ηθική. Όλοι θέλουν να τ' αρπάξουν πριν από τη μέρα της κρίσης". Αυτό είναι το σκηνικό σε μία χώρα όπου η διαφθορά δεν έχει εξοβελιστεί, σε μία χώρα όπου συνυπάρχουν άλλοτε αρμονικά και άλλοτε δύσκολα διάφορες εθνικότητες και αυτό προκαλεί προβλήματα συμβίωσης. Ο Μέγιερ εισβάλλει με το δικό του τρόπο σε μία προβληματική κατάσταση, την οποία ντύνει με μια ιστορία από το αστυνομικό δελτίο, μια ιστορία αληθοφανή και πολύ πιθανή να συμβεί.

Η επιστράτευση του επιθεωρητή είναι η ατμομηχανή της ανάπτυξης της ιστορίας του αλλά είναι και μια ευκαιρία να αναμετρηθεί ο ίδιος με την ψυχολογία ενός πρωταγωνιστή που εκτός από την υπόθεση αντιμετωπίζει πλείστα προβλήματα, θέματα και ζητήματα που έχουν σχέση με την Αλέξα, την γυναίκα του αλλά και καθαρά προσωπικά όπως είναι το ποτό και ο εθισμός σε αυτό. Εξάλλου, εκεί έγκειται εν μέρει και η επιτυχία της ιστορίας, δηλαδή όχι μόνο στην εξιχνίαση μιας υπόθεσης αλλά και στην προσέγγιση του ανθρώπου που καλείται να την διαλευκάνει και να ριψοκινδυνεύσει ίσως τη ζωή του για να αντεπεξέλθει στο ρόλο του. Αυτή του η αποστολή δεν είναι δίχως κόστος στην προσωπική του ζωή και ο συγγραφέας αυτό αναδεικνύει με μαεστρία και δεξιοτεχνία.

Μια υπόθεση εγκληματικής φύσεως με παγκόσμιο χαρακτήρα

“Καθώς ξυριζόταν αισθάνθηκε ξεκούραστος. Φρέσκος. Δύο επιπλέον ώρες βαθιού ύπνου και το μυαλό του είχε καθαρίσει. Ίσως επειδή ήταν μόνος για δυο τουλάχιστον βράδια. Αυτός και το κάθαρμα. Λιγότερη πίεση. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και ένιωσε να κατακλύζεται από την ανάγκη να πιάσει τον Κόμπρα.” Ο Μπένι Γκρίσελ είναι ένας ευσυνείδητος και σοβαρός αστυνόμος, ο οποίος ξυπνάει και κοιμάται με την ανάγκη να αποβάλλει το απόβρασμα με το όνομα Κόμπρα που εγκυμονεί κινδύνους για την κοινωνία. Είναι αποφασισμένος να φέρει εις πέρας την σταυροφορία αυτή γιατί γνωρίζει πως δεν υπάρχει άλλη οδός. Σε όλο το μυθιστόρημα το πρόσωπο του Γκρίσελ είναι σε πρώτη προβολή και παρακολουθούμε την πορεία της ζωής του και των σκέψεών του ζώντας μαζί του την ένταση της καθημερινής του δράσης απέναντι στο “τέρας” Κόμπρα.

Η υπόθεση της απαγωγής του Μόρις και των δολοφονιών των σωματοφυλάκων του δεν είναι καθόλου απλή και ο Γκρίσελ το γνωρίζει αυτό. Η επιχείρηση απαιτεί προσοχή, οργάνωση, συντονισμό, επιφυλακή, εγρήγορση και επαγγελματισμό. Εκείνος ως ο επιχειρησιακός παράγοντας είναι επιφορτισμένος με αυτό το μέγα βάρος και ο αναγνώστης μέσω του συγγραφέα νιώθει και εκείνος πως το βάρος αυτό είναι δυσβάσταχτο για έναν άνθρωπο με προσωπικές αδυναμίες, έναν άνθρωπο τρωτό και ευάλωτο, έναν άνθρωπο που επιθυμεί να πετύχει αλλά και η αποτυχία είναι μέρος του παιχνιδιού. Ο Μπένι Γκρίσελ είναι μία φιγούρα γνώριμη καθώς ο Μέγιερ δεν προσπαθεί να υπερβάλλει εαυτόν και να παρουσιάσει έναν υπερήρωα που θα τα λύσει όλα. Παρουσιάζει έναν άνθρωπο σαν όλους εμάς με τη διαφορά πως η εμπειρία και το δαιμόνιο μυαλό του είναι τα εχέγγυα για να επιτελέσει το καθήκον του.

Ένας μοναχικός καβαλάρης απέναντι στο σύστημα

“Όπως τον παλιό καιρό, όλο και περισσότερο δίσταζε να πει στον κόσμο πως ήταν αστυνομικός. Που κατέληγε; Ήταν σαν ένα ποντίκι σε βυθιζόμενο πλοίο. Για ακόμα μια φορά. Δεν μπορούσε να πηδήξει έξω, είχε το ένα παιδί στο πανεπιστήμιο και το άλλο ήθελε να πάει σε μια πανάκριβη σχολή κινηματογράφου. Στα σαράντα πέντε του ήταν ένας ηλίθιος μπάτσος καριέρας, που δεν ήξερε να κάνει τίποτα άλλο.” Ο Μέγιερ είναι γνώστης της προσωπικότητας του Γκρίσελ καθώς είναι σάρκα εκ της σαρκός του, είναι ένας αστυνόμος που ένα μόνο γνωρίζει να κάνει, να συλλαμβάνει κακοποιούς και να υπηρετεί τον νόμο. Μέσα στο σάπιο και το διεφθαρμένο σύστημα ο Γκρίσελ δεν παρεκκλίνει, δεν χρηματίζεται, δεν αποπροσανατολίζεται, δεν υποχωρεί, δεν συμβιβάζεται. Γνωρίζει μόνο να μάχεται το σύστημα εκ των έσω και να βρίσκει λύσεις στα αινίγματα που του παρουσιάζονται.

Με λίγα λόγια, ο συγγραφέας γνωρίζοντας καλά τις ισορροπίες των εγκληματιών και την αστείρευτη έμπνευση που επιστρατεύουν για μία επικείμενη παγκόσμια καταστροφή και προς την εφαρμογή του κακού επιστρατεύει το αντίπαλο δέος στο πρόσωπο του Γκρίσελ. Είναι σχεδόν βέβαιο πως το θηρίο με το όνομα Κόμπρα, που επιθυμεί να καταστρέψει μέσω των κυκλωμάτων των τραπεζών τις παγκόσμιες συνθήκες δικαίου και νομιμότητας, είναι ήδη σε μονοπάτι περίκλειστο, είναι υπό παρακολούθηση αλλά οι καλά οργανωμένες κινήσεις του και το ισχυρό “δηλητήριο” είναι ικανό ανά πάσα στιγμή να εξοντώσει τα πάντα. Κατά συνέπεια, το μυθιστόρημα είναι ένα αίνιγμα για δύσκολους λύτες, είναι μία ιστορία που ενέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα κρατήσουν το ενδιαφέρον στο ύψιστο σημείο.


“Καταστρέφουμε τη δημοκρατία μας κι εγώ δεν θα το ανεχτώ, δεν θα το αφήσω να συμβεί. Και θα συμβεί, αν δεν αντιδράσουμε. Και το χρωστάω στους αγώνες των γονιών μου, το χρωστάω στη χώρα μου. Όπως κι εσείς και ο ταξίαρχος. Το χρωστάτε στους συντρόφους που έδωσαν τη ζωή τους. Οπότε, όχι, δεν θα σταματήσω. Και αν προσπαθήσετε να με σταματήσετε εσείς, θα πάω στον τύπο και θα τους τα πω όλα”.


Διαβάστε επίσης:

Κόμπρα – Deon Meyer