Η νέα ατομική έκθεση ζωγραφικής του Βασίλη Σούλη, «Άνθρωπος που πέφτει» δανείζεται τον τίτλο από το ομότιτλο αφήγημα του Don Delillo, και περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα που δημιουργήθηκαν την τελευταία διετία. Η θεματολογία του Βασίλη Σούλη ενεργοποιεί πορτρέτα σύγχρονων ανθρώπων σε περιβάλλοντα διάλυσης και αποδόμησης.
Οι ανθρώπινες φιγούρες στον ζωγραφικό καμβά του δημιουργού έχουν έντονες εκφράσεις απελπισίας και απόγνωσης, σε μία προσπάθεια απόδρασης από το περιβάλλον διάλυσης που τις περικλείει. Η ύπαρξη έντονων χρωμάτων και η ποικιλόμορφη εναλλαγή τους, προσθέτει στιγμές έντασης στο συνολικό αφηγηματικό σκηνικό. Ακόμη και η ζωγραφική απεικόνιση των ζώων λειτουργεί σε ένα συμβολικό πλαίσιο απηχώντας την υπαρξιακή αγωνία και πάλη με καθημερινά και βαθύτερα εσωτερικά ζητήματα.
Όπως αναφέρει και ο ιστορικός τέχνης Μάνος Στεφανίδης στο σημείωμα που συνοδεύει την έκθεση: «Σ’ αυτήν εδώ την τρίτη του ατομική έκθεση {…}, ο Βασίλης Σούλης παρουσιάζει τους καρπούς της ωρίμανσης και το εύρος των κατακτήσεων του, τόσο στη φόρμα και στην οργάνωση της όσο και στην αφήγηση με όσα μυστικά αυτή διαθέτει και στην “επανεφεύρεση” της συγκίνησης. Άνθρωποι στα όριά τους, άνθρωποι που κραυγάζουν, που γελάνε υστερικά, άνθρωποι ήρεμοι στην απόγνωσή τους, άνθρωποι που πέφτουν{…}Ακόμη και όταν ζωγραφίζει ζώα, ταύρους που επιτίθενται, τίγρεις σε οργασμό ο Σούλης σκέφτεται τους ανθρώπους. Οι συμβολισμοί, οι μεταφορές, ή οι συμπαραδηλώσεις, εν προκειμένω, είναι εύκολες για αυτό και δεν θα επιμείνω σ’ αυτές. Αυτό που θα υπογραμμίσω στο σύντομο μου σημείωμα είναι πως έχουμε μπροστά μας μίαν αυθεντική ζωγραφική, πυκνή και σε περιεχόμενο και σε γλώσσα, με όλες τις αντιφάσεις αλλά και τα επιτεύγματά της. Και αυτό δεν είναι λίγο.»
