O Θεός της Σφαγής της Γιασμίν Ρεζά

Το πολυσυζητημένο, βραβευμένο με τρία βραβεία Τony (καλύτερου θεατρικού έργου, καλύτερης σκηνοθεσίας (Matthew Warchus), καλύτερου …

γυναικείου ρόλου (Marcia Gay Harden) για το 2009) και το βραβείο Olivier για την καλύτερη νέα κωμωδία, εκρηκτικό έργο της Γαλλίδας συγγραφέως Γιασμίν Ρεζά, η καλύτερη νέα κωμωδία- σύμφωνα με τους κριτικούς- «Ο Θεός της σφαγής» ανεβαίνει τον Οκτώβριο στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη σε μετάφραση Γ. Βούρου και σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή με τους Γιάννη Βούρο, Κάτια Δανδουλάκη, Κατιάνα Μπαλανίκα και Γιάννη Φέρτη.

Δύο σύγχρονα ζευγάρια –ενωμένα με τα ιερά δεσμά του γάμου- συναντώνται με αφορμή το άγριο ξύλο που έπαιξαν τα παιδιά τους. Η πρόθεσή τους είναι να τα συμφιλιώσουν και να ξαναφτιάξουν το κλίμα ανάμεσά τους.

Αντ’ αυτού, οι τέσσερεις αυτοί αξιοπρεπείς, σύγχρονοι πολίτες μετατρέπονται σε άγρια θηρία. Από την ανώδυνη συζήτηση περί ζαχαροπλαστικής, ομοφυλοφιλίας, δημοκρατίας, ισότητας και αντιρατσιστικών αναζητήσεων εκτρέπονται σε έναν καυγά. Ουσιαστικά σε ένα μακελειό.

Λίγα λόγια για το έργο: Όλα ξεκινούν κάπως έτσι. Ο εντεκάχρονος Μπρούνο αρνείται στο συνομήλικό του Φερδινάντο να μπει στη «συμμοριούλα» του. Τα δυο παιδιά πιάνονται στα χέρια και στον καβγά τους ο Φερδινάντο επιτίθεται στο Μπρούνο με ένα λοστό και του σπάει τα δυο μπροστινά δόντια.

Αυτή τη νύχτα, οι γονείς των δυο παιδιών θα συναντηθούν για να συζητήσουν το γεγονός και να λύσουν την υπόθεση πολιτισμένα. Όλοι τους είναι άτομα καλής ανατροφής και ανησυχούν να αποδείξουν την ανεκτικότητά τους…Αλλά εντάξει, δεν πρέπει να ξεπεράσουμε και τα όρια.

Το προφίλ τους; Οι γονείς του Φερδινάντο: ο Αλαίν, ένας δικηγόρος που ζει εξαρτημένος από το κινητό του. Η γυναίκα του Αννέτ διαχειρίζεται τον πλούτο του συζύγου της. Οι γονείς του Μπρούνο: ο Μισέλ, ένας αυτοδημιούργητος χονδρέμπορος με μια μονίμως αδιάθετη μητέρα. Η γυναίκα του Βερονίκ γράφει ένα βιβλίο για το Νταρφούρ.

Οι δυο πλευρές, ενώ προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν α προσχήματα, δεν έχουν και μεγάλη κλίση στο συμβιβασμό. Η συμφιλίωση λήγει απότομα. Με χτυπήματα κάτω από τη μέση, οι ανοιχτόμυαλοι και γενναιόδωροι «μεσολαβητές» δε μπορούν πια να συγκρατηθούν, οι μάσκες πέφτουν και το προσωπείο της ευγένειας πνίγεται σε μια θάλασσα μικροπρέπειας…

Ο καυγάς των δυο παιδιών θα χρησιμεύσει σαν ρινγκ του μποξ στους επιπόλαιους γονείς τους, που πείθουν κοινωνικά ως ανοιχτόμυαλοι, αλλά τελικά δεν έχουν και μεγάλη ροπή στο «διάλογο». H Γιασμίνα Ρεζά επικαλείται με αγαλλίαση τα παράδοξα και τα όρια των ηθικών και γενναιόδωρων λόγων μας: μικρή συνηθισμένη σκηνή σφαγής ανάμεσα σε πολιτισμένους ενήλικες.

Ο Θεός της Σφαγής είναι η ιστορία μιας συνάντησης που εκρήγνυται, ενώ η τυπική και ευγενική λύση μιας παιδικής παρεξήγησης και κόντρας διολισθαίνει σε μια συζήτηση που αναδύει στην επιφάνεια θέματα όπως ο μισογυνισμός και οι φυλετικές προκαταλήψεις, διαλύοντας τον «πολιτισμό» μιας αστικής συνάντησης με χιούμορ και βία, με κριτική διάθεση και σαρκασμό, δημιουργώντας ένα θέατρο αστείο, σκληρό και απολαυστικό, ένα θέατρο με δύναμη να δείξει την κενότητα της σύγχρονης εποχής.

H παράσταση του έργου O Θεός της Σφαγής κάνει πρεμιέρα το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010 στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη.